hep yalnız hissetmek

[kohran]

Ardeth said:

şeytanın yer yüzünde vücut bulmuş hali misin
wow oynamayın yaptığınız işe konsantre olun

hardcore!

[dasaaa]

olur öle, geçer.. ya da geçmez.. kim bilir lan?

[dominic]

perfunctoriness.

[nutella yerim]

Ferrero said:

kendimi hep yalnız hissediyorum.
yalnız kaldığım her an.
bazen kalabalık ortamda bile yalnız hissediyorum.
neden böyle anlayamıyorum.
sevdiklerimin somut olarak yanımda olmadıkları her an yalnız hissediyorum.
oysa manevi olarak yanımda olduklarını biliyorum.
aradığım her an açılan bir kapı, kapısını çaldığım her dostumun kapıyı ardına kadar açacağını biliyorum.
çok tuhaf bir şey bu.
4 ay boyunca neredeyse her gece sızarak uyudum yalnızlığı hissetmekten korktuğum için.
sanki dostlarım gerçek dostlarım değil,
sevgilim gerçek sevgilim değil.
ailem hep yanımda tabiki lakin farklı bir şey bahsettiğim.
ya dostlar geçici gibi geliyor.
insan büyüdükçe kazıklar büyüyor gibi geliyor, o kazığın girmesinden korkuyorum galiba. (mecazi anlam)

neden acaba?

zenci emo olmussun

[Underoath]

maskeli depresyon çoğu insanda olan bişey bu.


Zenci emo epic olmuş ya.

[Khelben]

bu hayata yalnız geldik, yalnız gidicez.

[SimapesieL]

Ardeth said:

SimapesieL said:

üniversite 2 de görülen bu hastalığın şuan için en iyi tedavisi wow diye düşünüyorum

şeytanın yer yüzünde vücut bulmuş hali misin

wow oynamayın yaptığınız işe konsantre olun

alkolik mi olsun abi adam

[Estel_Anorien]

bu tarz dönemler genellikle karakter değişimi ve olmak istediğin insan olmak için birer fırsattır. kendi üzerine yoğunlaş. kendini tanımaya çalış.

[feiticiera]

20-25 yaş arası her insanın oluyor sanırım böyle bir dönemi.

[Razu]

eisenheim said:

ona benzer bişey bendede varda anlatmaya üşeniyorum..

[yezid]

bu olaydan bende de var bir aydır falan.
kimsenin beni anlama ihtimali olamayacağını falan düşünmeye başladım deliriyorum lan galiba.
aklımdan arkadaşlarımın yanına gitmek falan geçiyor sonra birden vazgeçip uyuyorum falan.
uyumak da kolay olmuyor dönüp duruyorum.

[deadwoll]

Sanırım buna sorumluluk yüklenmeye başlama evresi* diyoruz, aynı şeyden muzdaribim, üstüne bir de uzun zamandır kız arkadaşım olmamasının verdiği farklı bir yalnızlık ve okulun da bitiyor olması, kriz döneminde mezun olacak olmam falan eklenince sürekli uyuyup içesim geliyor. Eskiden sporla vs. bastırırdım bunları ama vücut isyan edip kendini sakatladığından artık o da pek mümkün değil.

Merhemim olsa başıma sürerdim gerçi de yeni bir meşgale bulmak beni 3 yıl idare etti, fotoğraf çekmeye başlarım, hazır yanıma benimle gezecek birilerini de bulmuşken iyi gelebilir baharda.

*: Eğitim hayatında son çeyreğe girilmiş, aile her ne kadar sonsuza kadar bakarız da dese kendi ayakları üzerinde durma ihtiyacı başlamıştır, arkadaşlar tek tek kendi yollarını çizmeye, uzaklaşmaya başlamıştır. Karşıdan gelen adam/kız'a bakarsınız sizden yaşlı olduğunu düşünürsünüz ama bir kaç gün sonra tanıştığınızda sizden küçük olduğunu farkedersiniz vs.

[Ferrero]

içim karardı.
bitek bende var sanıyordum.

[kitana]

yeteri kadar k.beyoğluna gitmiyorsun ondandır.

[fede]

ben hep çoklu hissediyorum ama yannızım

%_%

[Underoath]

Abi bende bu evre nin içerisindeyim.

Bence bunu atlatmanın tek yolu Bir işe girmek.Evet Cebine para girebilcek bir işin olsun.400 500 olsun ama olsun.O parayı harcama ve "benim işim var" derkenki haz ile kendine geleceğinden eminim.Askerde kafam çok rahattı sadece stres vardı ne zaman bitecek bu askerlik diye onun dışında hiçbir sorun yoktu.Çünkü yaptığımız şeyler belliydi saati saatine.Kafama hiçbişey takmıyorum çok mutluydum, huzurluydum.Geldim askerden 1 2 ay gayet iyi geçti sonra kabus olmaya başladı.Yaşama isteğim kalmadı açıkcası... O kadar boş yaşıyorumki suanda hayatı Hergün 12 de kalk Boş boş pc basında dur yada dışarı çık.Oyun oyna bilgisayarda Falan artık bunaldım.Ben eminim bir işe girince düzelecek bu durumum.Ha kız arkadaş olmamasıda büyük etken tabi.Bir şeyler üretmek istiyorum.Elde ettimmi hemen bırakıyorum daha işe başlamadan.Nası diyim mesela diyorum "Gitar kasıcam" 10 dakka 20 dakka sonra bırakıyorum gitarı çalmıyorum.

Şöyle birşey farkettim... İnsan serbestken hiçbirşeyden zevk almıyor, Gerçekten... Ama ne zaman kısıtlı bi zamanın olsun o işe ayıracak büyük bir vaktin olmasın ona hasret gideceğin için onla 4 dakika geçirsen bile acayip büyük keyif alıyorsun.

Dediğim gibi bir iş ve bir kız arkadaş seni bu durumdan kurtarabilir gerçekten özellikle iş uğraşın olsun.

[ghost_boo]

İşe girmekle geçmeyebiliyor. Ben onu sık sık sevdiğim insanları görmek için şehir dışı yolculuklar yaparak atlatıyorum.Tabi ben sevdiğim biriyle yaşamanın da şansını yakalamş haldeyim ama =)Başka Belirli çok nadir insan var zaten , çoğu insanda da öyle oluyor , onları görmeye git sık sık.

Aralardaki zamanlarda da internet denilen bir şey var zamanını ayır konuş onlarla iyi gelir.

[Ferrero]

kız arkadaş var ama biraz bencil.
o yüzden bu yalnızlık hissime olumlu hiçbir etkisi yok.
iş vardı yaklaşık 1 ay önce çıktım.
şu sıralar fotoğraf projesine başladık yaklaşık 80 kişilik bir proje, baya bir uğraş gerektiren bir şey fakat hiçbir şey yapasım yok. ilham yok.
aslında ben de bu zaman diliminde düşündüm ve bir şeye emin oldum.
önceden kendi kendime yeterdim, yalnızken illa birileri yanımda olmalı diye düşünmezdim çünkü evim vardı, içerisinde sevdiklerim vardı.
şimdi okulun yurdunda 3 beyinsiz itle kalıyorum.
neyse sinirlendim.

[Ferrero]

ya diğer iki adamın zararı yok gerçi ama 3. katil edecek beni.
şimdi geldi aklıma da.
belki de o adamla aynı havayı solumanın verdiği aşağılık kompleksi oluşmaya başladı.
gerçi sömestr sonrası 2 hafta boyunca sadece 2 gün kaldım yurtta ama o bile yetiyor.

[ginaly]

bak ben viyanaya geldim:
anamdan babamdan ayrıyım,
arkadaşlarımdan ayrıyım,
burada arkadaşım yok. zevzek ecnebileri arkadaştan saymıyorum. wow, oo, yeah diyoz başka bişey demiyoz konuşurken.
sevgilim zaten yok.
hepsini bırak, muhabbet edecek adam yok.
bak gördün mü? beterin beteri varmış.

[Underoath]

abi viyanaya gitmişsin Türkiye beterin beterininde beteri lol.Sen orda arkadaş ortamı kuramıyorsan senin sorunun o.

[Masteis]

Değişiklikler yap kendinde, tarzını değiştir yada yeni hobiler edin. Gitmediğin yerleri gez, yeni insanlar tanı. Olabildiğince yenilikler yapmaya çalış bakarsın bala göte bu durumdan arındırırsın kendini.

[unac]

Underoath said:

Şöyle birşey farkettim... İnsan serbestken hiçbirşeyden zevk almıyor, Gerçekten... Ama ne zaman kısıtlı bi zamanın olsun o işe ayıracak büyük bir vaktin olmasın ona hasret gideceğin için onla 4 dakika geçirsen bile acayip büyük keyif alıyorsun.

Dediğim gibi bir iş ve bir kız arkadaş seni bu durumdan kurtarabilir gerçekten özellikle iş uğraşın olsun.

Underoath sana kesinlikle katılıyorum. aynı şeyi ben de fark etmiştim.

ve bence de düzenli bir iş ve sevgili bu yalnızlığını giderecektir.

Bence önce insanın kafasının içindekiler değişmeli. yani gerçekten yalnız olduğun anda bile kendi kendine eğlenebilir, vakit geçirebilirsen bu tip durumlardan pek fazla etkilenmeyeceğini düşünüyorum.
Ayrıca güzel bir hobin var. proje var falan demişssin 80 kişilik. Biliyorsun ki bende kıyısından köşesinden bu hobiyle ilgileniyorum ama benim etrafımdaki kimsenin ilgisini çekmiyor bu. bırak 80 kişi 2 3 kişi olsa Projenin Allahını yaparım diyen bir güç var içim de :)

işte burada Underoath'un sözleri gerçek oluyor. Eğer etrafımda 80 kişiyle yapılabilecek bir proje olsa belki bende garip hallere girip "istemiyorum, ilham yok" tribine sokabilirim kendimi.

Yaratıcılık cidden insanın en az vakti olduğu zamanlarda çıka geliyor. Örneğin final dönemleri bir öğrenci için.

Yaşadığın yerden mutlu olmaya çalış. Yurt murt geçici zaten.

benden bu kadar gerisi sana kalmış :)

[ginaly]

Underoath said:

abi viyanaya gitmişsin Türkiye beterin beterininde beteri lol.Sen orda arkadaş ortamı kuramıyorsan senin sorunun o.

6 gün oldu la geleli.

[ginaly]

adamı uçurmuşlar yov.