Lexius Mesaj tarihi: Ocak 8, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 8, 2009 Benzer şeyleri yaşadığım bir çok insan var sanırım hayatta. Monotonluktan kurtulmaya çalışıp tek düze bir yaşamın esiri olduğumuzu anladığımızda , ellerimizden alınan özgürlüğün vurulduğu zincirlerin anahtarını kaybediyoruz aklımızın bir ucunda. Günlük yaşam dediğimiz rutinin arkasında gizli olan yönetilme duygusunu hissetikçe kalbimiz hızla çarpıyor belki de belki de düşünüyoruz aslında biz kimiz diye. Şu an için sadece birer piyonuz diyebiliriz aslında. Tanrı denen kusursuz satranç oyuncusuna karşı durmaya çalışan genç bir şeytanın masasındaki piyonlarız. Bazılarımız şah bazılarımız ise vezir. Şahlar yönetirken ülkeleri kurtarmaya çalışır vezirleri. Ve biz piyonlara mal olur gene bu hiçlik. Hamlelerin yapıldığını biliriz ama inkar ederiz aslında hiçbirşey yokmuş gibi. Çünkü zincirle bağlıyız toprağa. Topraktan geldik toprağa gideriz diyoruz.. Ama aslında biz hiçbiyerden gelmedik.. Aslında biz yokuz.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
AthleT Mesaj tarihi: Ocak 9, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 9, 2009 Bir kapı gıcırtısında ürperen satranç oyuncularıyız. En lüks eğlencemiz rook hamlemiz. Onu da yapabilene aşk olsun. Umutlarla süslenen bu rutin hayatın bir köşesinde gerçeklere imreniyoruz. Aslında her gerçeği yaşayanın da yeni güne dair umutları var. Yönetilmek hamurumuzda, toprak ise doğamızda var. Bir gün öleceğiz. Ölene kadar yokuz. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
KillJoy Mesaj tarihi: Ocak 17, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 17, 2009 Lexius said: Ama aslında biz hiçbiyerden gelmedik.. Aslında biz yokuz.. AthleT said: Bir gün öleceğiz. Ölene kadar yokuz. mükemmel 2li(: Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Pyro Mesaj tarihi: Ocak 25, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 25, 2009 AthleT said: Ölene kadar yokuz. "Brb 52 years" tadında olmuş bu son kısım. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar