semaa Mesaj tarihi: Ekim 11, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 11, 2008 İnandığım bir yalan vardı. Bana acı veren bir yalan...Beni bu yalandan ettin. Beni senden de ettin. Artık acı çekmiyorum. Yoğun duygular yok artık. O acıyı özlüyor muyum ne? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Saeros Mesaj tarihi: Ekim 11, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 11, 2008 özlüyosun bence ama önemli olan o acının sana ne yaptığını hatırlamak ve falan yazarken hapşırdım tüm hevesim kaçtı ya, çok yaşayayım Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
semaa Mesaj tarihi: Ekim 11, 2008 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 11, 2008 çok yaşa...:) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
dunno Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 yalan oldugunu icten ice cok iyi bilerek de olsa onlara tutunmak. yalan sesli soylendiginde cok buyuk uzuntu yaraticagini bile bile o yalanın gecesinin, olumunun en uzak gunde olmasını dilemek. hic uyandirmadan gercekleri, o yalana sarılıp uyumak istemek Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Penthesilea Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 ya yapmayin boyle seyler yazmayin ya 1- 14 yasinda gibi gorunuyorsunuz. Belki de oylesiniz, ama internetin guzelligi bu, kimse bilmek zorunda degil saklayabilirsiniz. 2- acinasi bi hale sokuyosunuz kendinizi, bu sizi yalaninizdan eden (artik ne demekse) kisinin gotu tavana vurur, siz de got oldugunuzla kalirsiniz. 3- biri gider biri gelir, bugun su hareketinize X zaman birimi sonra utancla bakiyor olacaksiniz. rocket surgery seviyesine cekiyosunuz gonul islerinizi boyle bilek keserek. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ginaly Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 penthe katılıyorum. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
dunno Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 kendine acıma kullan kullan bitmeyen bi kaynaktir biseyler yazmak isteyen icin. cok masraflı da diil hem. her seyle beslenebilir kendine acıma duygusu. baska seyler yazmaya gecmeden once warm up icin sık basvurulur. bi basamaktir bence. bazıları zıplar merdivenlerden 3er 3er bazıları direk tepeden baslar vs vs Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Penthesilea Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 kendine acimak yerine gulmeyi deneyebilirsin mesela. "If you can't laugh at yourself, life's gonna seem a whole lot longer than you like". If you pity yourself, 2x longer diye yorumlayabiliriz hatta. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
eregorn2 Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Saeros said: özlüyosun bence ama önemli olan o acının sana ne yaptığını hatırlamak ve falan yazarken hapşırdım tüm hevesim kaçtı ya, çok yaşayayım sesli güldüm... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Mike Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 şemsiyeler bugunler için Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
semaa Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 12, 2008 Penthesilea said: ya yapmayin boyle seyler yazmayin ya 1- 14 yasinda gibi gorunuyorsunuz. Belki de oylesiniz, ama internetin guzelligi bu, kimse bilmek zorunda degil saklayabilirsiniz. 2- acinasi bi hale sokuyosunuz kendinizi, bu sizi yalaninizdan eden (artik ne demekse) kisinin gotu tavana vurur, siz de got oldugunuzla kalirsiniz. 3- biri gider biri gelir, bugun su hareketinize X zaman birimi sonra utancla bakiyor olacaksiniz. rocket surgery seviyesine cekiyosunuz gonul islerinizi boyle bilek keserek. Bu zaten bir anlık hissedilen bir duygu, utanmıyorum buları hissetmiş olmaktan. İnsan olduğumun göstergesi, ama evet gülümsüyorum zaman geçince duruma. Beni yalanımdan eden kişi de umrumda olmuyor zaten bir zaman sonra... Bilmiyorum Murathan Mungan'ın "yalnız bir opera" şiirini bilir misin? Yoğu duygularla başlar şiir sonuna doğru da "Bu şiire başlarken neredeydim şimdi neredeyim?" diye devam eder. O şiire başladığında şairin 14 yaşında olduğunu sanmıyorum:) Ayrıca "Hay allah egosunu tavana çıkardım şiiri yazdığım kişinin" diye yakındığını da:) "Dönüp ardıma bakıyorum Yoksun sen Ey sanat! Her şeyi hayata dönüştüren" diye de biter şiir. Bilmem anlatabildim mi...:) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar