Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Clockwork - Surface Tension (Albüm eleştirisi denemesi, lütfen okuyun) (mp3'de var içerde)


GERGE

Öne çıkan mesajlar

  • Genel Yönetici
Öncelikle albümün burada vermemin nedeni hiçbir yerde - en azından Avrupa üzerinde - satılmıyor olması. Eğer Amerika'da yaşıyorsanız aşağıdaki spoilerı açmayın. Çok kızarım sonra :)-D

İstek: Kendime bir eleştiri stili geliştirmeye çalışıyorum Rockazete'ye yazacağım eleştiriler için. Yazıma hangi albümü alacağına karar vermeye çalışan birinin gözünden bakar ve feedback'de bulunur musunuz lütfen?



Progressive Metal

Clockwork:

- M. Thomas Gammarino / gitar
- Douglas Joseph Matthew Gillin / vokal, klavye, flüt, perküsyon
- Chris Pignatelli / gitar, klavye
- Chris Pignone / bas, perdesiz bas
- Anthony Sciamanna / bateri, perküsyon, dumbek

1. "Secrets of Centuries" - 7:09
2. "One Wing" - 5:44
3. "East of Knowing" - 3:00
4. "If These Walls Could Talk" - 5:14
5. "The Guardin' of Eden" - 7:53
6. "The Convolution Box" - 8:15
7. "Smile Under Sad Eyes" - 4:00
8. "Design of Enlightenment" - 12:46

Stüdyo albümü

__________


Bu albüm ilk dinlediğimde karamsarlığa boğmuştu beni. Hayatımda dinlediğim en iyi gruplardan biriydi, ama progressive müzik ile ilgilenen sitelerden birinin 4-5 yıllık arşivlerini can sıkıntısından karıştırmaya başlamasaydım farklarına bile varmayacaktım. Sektörde başarıya ulaşmak için yeteneğin yetmediğini anlamamı sağlayan şeylerden bir oldu. On altı yaşında idealist, hayalleri olan bir çocuktum bunu ilk dinlediğimde. Hayaller fazla ayakta duramadı elbette.

Neyse...

USA, Philadelphia'da kurulan grubun tek albümü. Kendileri yayınlamışlar yayıncı bulamadıklarından(bkz. ilk paragraf). Clockwork geleneksel progressive formülünün dışına çıkan ve kendi stillerini her parçanın içine işlemeyi başaran nadir gruplardan biri. Aralarındaki benzerliklerle ensestleşmiş Queensryche-/Dream Theater-/Rush- vari grupların çölünde bir vaha misalı içine çekiyor, susuzluğunuzu gideriyor. Yani; kuzenler kuzenlerle sevişmemeli, değil mi? Bir grup hep aynı şeyleri, ötekilerle aynı şekilde yaparak ne kadar ileriye gidebilir ki? Progressive giderek power metal'in kaderine yaklaşıyordu Surface Tension 1999'da gün yüzüne çıktığında. Bu günlerde ise Ricochet gibi bir kaç neredeyse kimsenin bilmediği (eğer siz bilyorsanız yorumunuzda belirtir misiniz?) grup dışında nu-metal bile progressive'den daha yaratıcı. Müzik, kendi kendine ihanet etti. Clockwork ensest ile bir yere kadar gelinebileceğini anlamış müzisyenlerle doluydu.

Surface Tension farklı stillerin birleştirilmesiyle yaratılmış bir albüm. Grup elemanlarının müzisyenlikleri ve birbirleriyle uyumları mükemmel. Şarkılar çok zengin düzenlemeler ve müzikal değişimlerle dolular. Tempo ve duygular şürekli değişiyor. The Guardin' of Eden ve Smile Under Sad Eye ise özel tatlar taşıyorlar. Birincisi İspanyol melodileriyle süslenmiş, ikinci ise bir senfonik rock parçası. Vokal çoğu metal vokalistinin aksine tiz bir tonda. Her dinlemede yeni gizlerini açıyor albüm. The Guardin' of Eden dinlediğim en iyi gitar melodilerinden bazılarına de ev sahipliği yapıyor ayrıca.

En iyi şey: Vokaller
En kötü şey: Bazı şarkılar aşırı kaotik, bakış açısına göre bu en iyi şey de olabilir tabii.
En garip şey: Sürekli değişen gitarlar

9,5/10

Benzer gruplar:
Shadow Gallery
Citizen Cain

mp3 @320

403 FORBIDDEN
/nedanko
[/url]

Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

genel olarak beğendim, ancak iki noktada eleştirim olucak.

birincisi "geleneksel progressive" tabiri pek olmamış, çünkü progressive hem kelime hem de tarz olarak "kendini geliştiren, ilerleyen" demektir. evet biçok progressive grubu yerinde sayıyo o ayrı ama, yine de bi oxymoron olmuş gibime geldi.

ikincisi de şu ensest ve kuzen muhabbeti biraz fazla uzamış gibi, daha hoş bi şekilde anlatabilirsin bu benzerliği bence.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...