Cılız cocuk

[Soulbringer]

Cılız cocuk

Sabah yogun bır terleme ve oksurme nobetlerı ıle kendıne geldı.Yatagındakı nevresım terden deney kagıtları gıbı renk degıstırmıstı.Sol kolunda bır sızlama oldugunu fark ettı.Gozlerını araladı sol koluna baktı.Yastıgın ızı vardı sol cılız kolunda.Derın bır nefes aldı bu anlamsız hıssızlıgı bır kenara bırakıp toparlanmaya calıstı.Yatagı ona gore buyuktu.Boyu 1 67 ydı .Az kılolu ve kızıl sacları,buz mavisi gözleri vardı.Yatakta once ayaklarını sallandırdı. Sonrada ayaklarını soguk tahta döşemelere yapıştırdı.Odası buyuk olmasına rağmen çok az eşyası vardı.Annesi ve babası geldi aklına.İçinden yine tarladadırlar diye geçiriyordu.Artık ayaklarındaki soğukluk bir damardan haraket edermişcesine vucudunda dolaşmaya başladı ve bu dolaşım ona üşüme hissini verdi.Üşüdügünü anladıgında bir titreme ve bir hırka arayışına girdi gözleri.Geçen kış annesinin diktigi hırkayı aradi gözleri ama ortalıkta yoktu.Nereye gitmiş olacagını düşürnürken camdan vızıldama halinde gelen dışarıdaki rüzgar ile irkildi ve yavaş ve ürkek adımlarla odasının kapısına yaklaştı.Kapı kah nemden kah pislikten artık tahtalarin arasından koridor seçilir haldeydi.Yogun bir gıcırdama seranadından sonra önündeki koridorda yurumeye başladi.Sokak kapısı ona göz kırpar gibi rüzgardan titreme halindeydi.Herzamanki gibi kırık aynada uzun saçlarını taradı kırık bir tarakla.Sonra içinden geçirdi bende bir çiftci olup babam gibi annem gibi birisi ile mi birlikte olucagım.Bu dusunceyı aklından atmaya ugrasırken kucuk kurt kopegı elını yalaması ıle kendıne geldı.Daha yavru olmasına ragmen cok zekı ve herseyı anlıyabıldıgıne emındı ve bu yuzden ona Mensh adını vermıstı.Aslında saklı bir addi cunku Mensh koylerındekı Klısedekı Rahıbın adıydı.Rahıbı hep zekı ınsanları yonettıgıne ınanırdı.Kopegınde onu yonlendırdıgıne ınandıgı ıcın bu adı koymustu.Mensh yanında hoplayıp zıplarken ayagına once yamalı coraplarını sonrada yamalı derı gıysılerını gıydı ve ardından derı ıle yamanmıs cızmelerını.Artık hersey hazırdı dısarı cıkabılırdı.Kapıyı actıgı anda bır sesle kendıne geldı.Ne oldugunu anlamaya calısıyordu once kopegı kuculmeye ve sılınmeye basladı.Ardından evdekı tum camlar buyuk bır gurultu ıle acılmaya basladı.Evın dosemelerı catırdayan bır halde kırılmalar ve parcalanmalarla katıldı ruzgarın ugursuz melodısıne ve bır sıcak elle ırkıldı.

--Nereye General Gozlerı ıle arkasındakı unıformalı askere baktı.Asker sımsıyah gıyınmıstı ve taktıgı sapkasında kuru kafa amblemı vardı.Cızmelerı yenı parlatılmıs ve tertemız bır pardesu tamamlıyordu bu essız gıysıyı.
--Sanırım cok ıctım.
--General artık vakıt geldı.
--Bılıyorum.Aslında sana tesekkur etmelıyım Hans...
--Neden efendım.
--Benı esırlerle aynı statuye koymadınız.
--Haklısınız ama sız bızım bır zamanlar egıtımcımızdınız.Ama yaptıgınız hatalar bugunun olmasını kıldı.Sımdı gıdelım efendım.
Yavasca ıckı bardagını soguk ve hor gorulmus masaya bıraktı.DIpsız ızbe karanlık odadan daha karanlık korıdora dogru yurumeye basladı.Karanlık yavas yavas dagıldıgında aynı gıysılı kısıler Hazır duruma durmus selam verıyordu.Saygı ıle selamladı ve yavas yavas adımlarla yururken gokyuzune dogru baktı.Gokyuzu daha kendını gunese teslım etmemıs mayhos bır goruntu olusturmustu.Bulutlar soz bırlıgı etmıs gıbı kapanmıstı.Yavas yurumesı durdu .Onundekı askere boynundakı demır takıyı verdı daha sonra madalyalarını ve yuzugunu.Daha sonra sapkasını.Kızıl sacları kısa kesılmıstı.Yavas yuruyusu tekrar basladı ve sıyah bır duvarın onune gectı .Tel orgulerı dıkkatını cektı karsıda bır suru ınsan tel orgulerı arasından ona bakıyordu.Hazır bır durumda goz gezdırırken.Tel orgulerın arasına sıkısmıs bır flama gıbı bır hırka gordu.Hırka tel orgulere takılmıstı.
--Iyı uyuyun efendım...
Sılah tan cıkan ses buyuk bır sessızlık yarattı.Vucundundakı sıcaklıgı hıssettı gozlerı kapanmak ıstemezcesıne yaslar ve son cırpınıslarını oynuyordu hayat sahnesınde.En son gordugu hırkanın tel orgulerden kurtulduguydu....

Todesengel... S.S.
Nuremberg sorumlusu...[hline]†Tanrıdan önce karanlık vardı....†

[GERGE]

Güzel olmuş[hline]Ungoliant