Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

öylesine


Head

Öne çıkan mesajlar

suyun üstüne çıkıyorum artık , denizin o sonsuz karanlığını terkediyorum. bütün o soğukluğu , yalnız geçen geceleri arkamda bırakıyorum. kimsenin göremediği şeyleri görmekten vazgeçiyorum , yoruluyorum. üstüme binen yükleri atıyorum teker teker. her şeyden vazgeçermişçesine sadece çıkış yolu arıyorum. nasıl davrandığıma , neler düşündüğüme bakma sen ; aslında bunları yaparken ağlıyorum. gözlerime yaşlar doluyor , ama hepsi akıp gidiyor.
ağlamak bile bir kurtulma yöntemi değil artık.

3'ten geriye saymaya başlıyorum. ilk önce yaşadıklarımı düşünüyorum , ya da bir başka adıyla yaşadığımı sandığım şeyleri. söylediğim yalanlar , yaptığım hareketler geliyor aklıma , hepsine gülüyorum teker teker. nasıl da böyle bir insan olabildiğime bakıyorum , kendime soruyorum ; ama cevap alamıyorum. gözyaşlarının ardı arkası kesilmiyor , kendi kendime "yeter" diyorum. aslında yaptıklarımdan pişman değilim , onlar olmasaydı şu andaki ben olamazdım. bırak su yüzüne çıkmaya çalışmayı , nefes bile alamazdım suyun altında onlar olmadan.

ama artık kaldırmıyor ciğerlerim. sonumu bile bile nefes almaya devam ediyorum , o sonsuz duyguyu içime çekiyorum. son bir kez defa aşağıya bakıyorum , ne bıraktığımı görmek için.
kum tanelerinin arasındaki birkaç kalp parçasından başka bir şey değil aslında bıraktıklarım. belki birileri bir gün değerini bilir diye bıraktığım izlerimdi bunlar.
ama kimse beni bulamadı , kalbimi bulamadı. ve kalp parçalarım zamanla kayboldu , unutuldu.

hiçkimseye veda etmeden gidiyorum , hep öyle de olmadı mı zaten? benim varlığımın olması da olmaması da farketmiyor , bunu hissettirdiler acımasızca. sahte olmamı söylediler , aksi takdirde çok üzüleceğimi , canımın yanacağını söylediler. dürüst olmamamı , sürekli bencil davranmamı söylediler. bunları yapmayı her deneyişimde ruhum bana karşı çıktı , canım acıdı.
"sen aslında böyle değilsin , onları dinleme" dedi ruhum bana. bu karışıklık içinde ne dalgalar oldu , ne fırtınalar koptu. denizin altında sürüklenirken düşündüğüm şey hangi yoldan gitmem gerektiğiydi. ben tercihimi diğer yolda kullandım , hani insanların enayi sıfatını taktığı yolda. acı çektim , çekiyorum ve çekeceğim. sanırım artık gitmeliyim.
benim gideceğim bir yol var , ve gitmeliyim. kalbimin son parçasına da bir öpücük kondurup , bırakıyorum onu denizin derinliklerine.

suyun üzerindeki ışığa doğru yöneliyorum , bütün gücümle kendimi yukarı itiyorum. tam yüzeye varacakken gülmeye başlıyorum , hiç gülmediğim kadar gülüyorum.

o sonsuzluğa ulaşırken , kalp kırıklıklarımın parlayarak bana veda ettiğini görüyorum...[signature][hline]valandil ownz j0o!
-emokid*-
7/24 melancholic
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
  • Yeni Oluştur...