Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 yıl 2009 ve travma tedavisi mümkün, çeşitli broşürlerde görebilirsin bunu. ben mümküniyattan bahsederken, sen KESİN DEĞİL AMA çığlıkları atıyorsun. tedavi olmazsa da atılır çöpe nedir yani çok büyük kayıp değil bi ton akıl hastası var. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
huun Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 sen bariz çok öteye gitmişsin. kesinlikle bir travma tedavisine ihtiyacın var. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
InneR_ChaoS Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 inanilmaz falan da degil cocugun yaptigi 13 yasinda di mi? bazi seylerin farkinda ailesi onun ustunde asiri baski kurup onun en dogal haklarindan okuma hakkini elinden aliyorsa ve o her karsi ciktiginda ona siddet uygulanip, tehdit ediliyorsa cocuk dusunur e tamam okutmiycaklar, ne gelebilir basima? 3 sene sonra tanimadigi/istemedigi biriyle evlendirilir, eve kapatilir, hayati biter bunlari dusunebilir 13 yasindaki biri cocugun kaybedicek biseyi kalmamis, bari beni bu hale dusuren de gebersin diye annesini vuruyor tek sebebi intikam ve kacis istegi oyle igrenc bir ailenin evladi olacagina, yetistirme yurduna gitmeyi goze aliyor yaptigi sey dogru mu, bilmiyorum eger ailesi dusundugum gibiyse, keske babasini da vursaymis Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Ardeth Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 said: People who go through these types of extremely traumatic experiences often have certain symptoms and problems afterward. How severe these symptoms are depends on the person, the type of trauma involved, and the emotional support they receive from others. Reactions to and symptoms of trauma can be wide and varied, and differ in severity from person to person. A traumatized individual may experience one or several of them.[2] After a traumatic experience, a person may re-experience the trauma mentally and physically, hence avoiding trauma reminders, also called triggers, as this can be uncomfortable and even painful. They may turn to alcohol and/or psychoactive substances to try to escape the feelings. Re-experiencing symptoms are a sign that the body and mind are actively struggling to cope with the traumatic experience.[2] Triggers and cues act as reminders of the trauma, and can cause anxiety and other associated emotions. Often the person can be completely unaware of what these triggers are. In many cases this may lead a person suffering from traumatic disorders to engage in disruptive or self-destructive coping mechanisms, often without being fully aware of the nature or causes of their own actions. Panic attacks are an example of a psychosomatic response to such emotional triggers. Consequently, intense feelings of anger may surface frequently, sometimes in very inappropriate or unexpected situations, as danger may always seem to be present. Upsetting memories such as images, thoughts, or flashbacks may haunt the person, and nightmares may be frequent.[3] Insomnia may occur as lurking fears and insecurity keep the person vigilant and on the lookout for danger, both day and night. Memory of the traumatic experience may become accessible only via the associated emotions: factual memories that place the event in temporal and spatial context may not be accessible. This can lead to the traumatic events being constantly experienced as if they were happening in the present, preventing the subject from gaining perspective on the experience. This can produce a pattern of prolonged periods of acute arousal punctuated by periods of physical and mental exhaustion.[4] In time, emotional exhaustion may set in, leading to distraction, and clear thinking may be difficult or impossible. Emotional detachment, as well as dissociation or "numbing out", can frequently occur. Dissociating from the painful emotion includes numbing all emotion, and the person may seem emotionally flat, preoccupied, distant, or cold. The person can become confused in ordinary situations and have memory problems. Some traumatized people may feel permanently damaged when trauma symptoms don't go away and they don't believe their situation will improve. This can lead to feelings of despair, loss of self-esteem, and frequently depression. If important aspects of the person's self and world understanding have been violated, the person may call their own identity into question.[2] Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Ardeth said: e işte sen düşün 11 yaşında bir çocuk "tarikatlara ölüm" diye annesini öldürse kahraman ilan edilecek o çocuğun yaşaması gereken çocukluğu hiç düşünülmeden, o çocuk adına hiç üzülünmeden. ironi ve sarkazma giriş 101 almadın mı bu arada? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
huun Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 inner 13 yaşında neler düşüyordun sen? kesin hatırlarsın, henüz pek uzun zaman olmamış 13 yaşı geçeli. bu da bariz. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
InneR_ChaoS Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 sir said: iyi ki ırkçı değilmişsin. ama nickin InneR_ChaoS öte yandan, doğal yani postlarında böyle çelişkiler olması. ingilizce olmasina mi taktin? benim irkciligim varsa da doguya karsi, batiya degil Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Ardeth Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Otedengelen said: ben mümküniyattan bahsederken, sen KESİN DEĞİL AMA çığlıkları atıyorsun. said: beyin büyük travmaları tamamen silerek atlatır Bu mu senin mümkiniyet dediğin? Hala kıvırıyorsun kusura bakma. Otedengelen said: tedavi olmazsa da atılır çöpe nedir yani çok büyük kayıp değil bi ton akıl hastası var. Bu cümlenden sonra da zaten bunca süre boşuna tartıştığımızı fark ettim senle, olaylara çok geniş pencereden bakan arkadaşım. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Tedavi Travma yaşayan bir kişiye yönelik en doğru yaklaşım, destekleyici, olayı tartışmayı teşvik edici ve sıkıntı ile başa çıkma konusunda uzmanlarca yapılacak eğitici girişimlerdir Her şeyden önce hastanın güven duymasını sağlayan iyi bir ilişki kurulur ve hastanın duygu ve düşünceleri sabırla dinlenir. Hastanın ağır bunaltısı yatıştırılır, uyku düzeni sağlanır. Hastada organik bir sorun yoksa en kısa sürede işine yada görevine dönmesi için gerekli destekleyici bir tutum sergilenir. Her zaman için hastaları rahatlatacak ve gevşetecek, korku ve endişelerini azaltacak psikoterapötik bir yaklaşım kullanılır. Üstüne giderek alıştırma yöntemi olarak açılanabilecek “exposure” ve duyarsızlaştırma, kullanılabilecek tekniklerdir. Bunlara ek olarak bilişsel davranışçı yaklaşımın travma sonrası stres bozukluğunda kullanılabilecek farklı teknikleri de mevcuttur. Ayrıca, özellikle son yıllarda giderek yaygınlaşan EMDR (göz hareketleri duyarsızlaştırma metodu) da travma sonrası stres bozukluğunun tedavisinde sıklıkla kullanılmakta ve son derece başarılı sonuçlar elde edilmektedir. Travma sonrası stres bozukluğu belirtileri yaşan kişilerin mümkün olduğunca çabuk bir şeklide bir psikoloğa başvurmaları, yaşadıkları durumla ilgili sağlıklı bilgi almaları ve psikoterapi almaları gerekmektedir. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
huun Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 FIIIssss Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Ardeth said: Otedengelen said: ben mümküniyattan bahsederken, sen KESİN DEĞİL AMA çığlıkları atıyorsun. said: beyin büyük travmaları tamamen silerek atlatır Bu mu senin mümkiniyet dediğin? Hala kıvırıyorsun kusura bakma. Otedengelen said: tedavi olmazsa da atılır çöpe nedir yani çok büyük kayıp değil bi ton akıl hastası var. Bu cümlenden sonra da zaten bunca süre boşuna tartıştığımızı fark ettim senle, olaylara çok geniş pencereden bakan arkadaşım. evet insan beyni yaşamını etkileyecek kadar büyük travmaları siler. başa çıkabileceği seviyeye indirir. ben 9 yaşındayken otobüs kazasında yan koltuğumda oturan adam öldü, herhangi bir ceset kan görüntüsü hatırlamıyorum olaya dair. pek çok başka örnek de random olarak karşına çıkabilir. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
InneR_ChaoS Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 huun said: inner 13 yaşında neler düşüyordun sen? kesin hatırlarsın, henüz pek uzun zaman olmamış 13 yaşı geçeli. bu da bariz. tamam, ailesi hakli, kiz cocuklari okumamali keske vurmasaymis simdi yasim ilerledi Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
roket adam Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 11 (ya da 13) yaşında birinin yerine koyun kendinizi ve gidin annenizin kafasına sıkın. unutabilir miydiniz? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 11 yaşıma dair pek birşey hatırlamıyorum. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
huun Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 ailesi haklı ya da kız haksız diyen mi var? çocuksun işte, böyle bir konuda net tavır alabilmenden bile belli. senin mesela bu konuda haksız olduğun çok belli. SIKARIM KAFANA 1 TANE, YATARIM PAŞA PAŞA. en azından bunun bilincindeyim bak ben. 11 ya da 13 işte her neyse bir çocuğun haklı sebeplerle cinayet işleyebileceğine inanıyorsun. hatta seni vurduktan sonra o havadaki kedilere de sıkarım ve yatarım. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Fly Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 wat 3-4 hatırlanmaz belki de, 11 ne be. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Ardeth Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Otedengelen said: ben 9 yaşındayken otobüs kazasında yan koltuğumda oturan adam öldü, herhangi bir ceset kan görüntüsü hatırlamıyorum olaya dair. pek çok başka örnek de random olarak karşına çıkabilir. Küçükken kendini kedi kovaladı diye de kedi gördümü çığlık atan insanlar var. Demek ki neymiş, bazıları atlatabilir bazıları atlatamazmış. Hala neyi kanıtlamaya çalışıyorsun anlamıyorum. Tramvaların her zaman kesin atlatılabileceğini iddia ediyorsan, buna yönelik herhangi bir kanıt koymadın ortaya. Yok kızın psikoterapi ile tramvayı atlama şansı olduğunu ama atlatamama ihtimali olduğunu kabul ediyorsan, ortada bir sorun yok yani. Muhtemelen 9 yaşında babanı ya da anneni öldürmek zorunda olsan hayatın şuana kadar olandan çok daha zor olurdu. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 huun said: ailesi haklı ya da kız haksız diyen mi var? çocuksun işte, böyle bir konuda net tavır alabilmenden bile belli. senin mesela bu konuda haksız olduğun çok belli. SIKARIM KAFANA 1 TANE, YATARIM PAŞA PAŞA. en azından bunun bilincindeyim bak ben. 11 ya da 13 işte her neyse bir çocuğun haklı sebeplerle cinayet işleyebileceğine inanıyorsun. hatta seni vurduktan sonra o havadaki kedilere de sıkarım ve yatarım. tehdit? once uyusturucuya ozendirme, sonra askerlikten sogutma simdi de olum tehditleri. muthis. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Joker Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 belki çocuk arkadaşları tarafından tahrik edildi ve ailesinin bu tutumuna karşı nefret oluşturulmasına sebeb oldu. sonucunda da bu olay gerçekleşti.. ben inanırımki bu yaşlarda çevre ile ilişkiler çok önemli. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Ardeth said: Otedengelen said: ben 9 yaşındayken otobüs kazasında yan koltuğumda oturan adam öldü, herhangi bir ceset kan görüntüsü hatırlamıyorum olaya dair. pek çok başka örnek de random olarak karşına çıkabilir. Küçükken kendini kedi kovaladı diye de kedi gördümü çığlık atan insanlar var. Demek ki neymiş, bazıları atlatabilir bazıları atlatamazmış. zayiflarin yok olmasi lazim tabii, onlari insandan saymiyorum pek. sonucta insanligin basindan beri bir survival of the fittest durumu soz konusu. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Ardeth Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 git camdan atla o zaman hemen Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Otedengelen Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 ÇELİK AYNA! Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
aquatik Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Ya adam bariz trol işte, muhatap olmaya gerek yok... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
roket adam Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 soulberry said: çocuklar tabancalarla oynuyolar, boncuk tabanca denen gerizekalı bi oyuncak var.. anlatmak istediğim şu. çocuklar silah kullanmayı resmen biliyo, kantır kantır diye tutturdukları şu salak oyun mesela (tepki çekmek istemiyorum, sevmiyorum ve salak buluyorum; yeğenim oynuyo da). bilinçlendiren yok, "bak oğlum bu bi oyun, bu da bi oyuncak" diyen yok. ama sabahtan akşama kadar böyle şeylerle oynamalarına izin veriyolar. denetim yok.. haliyle çocuklar şiddete meyilli oluyo (yav içim rahat etmedi, oyunlarla alıp vermediğim yok. silent hill'de ölmüş canavarı bile bıçaklayan biriyim). çocuk denen varlık her şeyden travma kapabiliyo. eline vurup "bırak onu" deseniz bile gelecekteki karakterine etki ediyo. kaldı ki oyuncak bile diyemediğim saçma sapan şeylerle oynuyolar, oyun film ve dizilerde şiddete alışıyolar. katılsam da, bunların etkisinin bahsedildiği kadar yüksek olduğunu düşünmüyorum. zira benim de boncuk tabancam vardı (ama atmazdım kimseye acıtıyor diye, savunma amaçlı kullanırdım) korku filmi de izledim annemden gizli, quake serisinin en iğrenç sahnelerini oynadım, gta da, silent hill da. ama kimseyi öldürmeyi düşünmedim, hiç bir psikopat düşüncem yok şu an. olay tamamen ailede bitiyor diye düşünüyorum. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
InneR_ChaoS Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 7, 2009 huun said: ailesi haklı ya da kız haksız diyen mi var? çocuksun işte, böyle bir konuda net tavır alabilmenden bile belli. senin mesela bu konuda haksız olduğun çok belli. SIKARIM KAFANA 1 TANE, YATARIM PAŞA PAŞA. en azından bunun bilincindeyim bak ben. 11 ya da 13 işte her neyse bir çocuğun haklı sebeplerle cinayet işleyebileceğine inanıyorsun. hatta seni vurduktan sonra o havadaki kedilere de sıkarım ve yatarım. birak kedileri simdi bize verilen bilgilere isiginda ailenin gerici ve bagnaz oldugunu varsayiyoruz cunku kizini okumak istemesine karsin okula gondermeyip, tehdit edip siddet uygulayan bir aile serefsizdir maddi sorunlardan da degil okula gondermeme olayyi, yani suclu her turlu aile. kizin kaybedecek birseyi kalmamis ve bu yuzden tek cozumu oldurmekte buluyor nedeni ona cep telefonu alinmamasi degil, kanunun ona verdigi okuma hakkinin elinden alinmasi doguda okumayan kiz ne yapar? 15 yasinda kocaya verilir ve hayati biter o kiz sorumlu tuttugu annesinin hayatini bitirmeyi secmis oldurme nedeni boktan birsey olsaydi (ipod almamasi gibi) cocuga haksiz derdim Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar