nutella yerim Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 yukarida havada asili duruyor albatros ve yuvarlanan dalgalarin derinliklerinde mercan kayalarinin labirentlerinde uzak bir zamanin yankisi kumsala vuruyor aglamakli ve hersey yesil ve denizin altinda ve kimse göstermedi bize bu karayı ve kimse bilmiyordu nerede ya da nede oldugunu fakat bir sey kıpır kıpırdı ve bir sey cabaliyor ve basliyordu isiga dogru tirmanmaya sokaktan gecen yabancilar rastlantiya karsilasir iki ayri ba$ ve ben sen im ve gördügüm sey ise ben ve elinden tutuyorum seni ve yol gösteriyorum karada ve yardim ediyorsun bana daha iyi anlayabilmem icin ve kimse seslenmiyor bize ilerlememiz icin ve kimse kapatmaya zorlamiyor gözlerimizi ve kimse konusmuyor ve kimse cabalamıyor ve kimse ucmuyor günesin etrafında her sabah acılan gözlerimin önüne geliyorsun capcanli cagirarak ve kiskirtarak beni kalkmaya ve duvarimdaki pencerden iceri akıyor günes isiginin kanatlarında sabahın bir milyon parlak elcisi ve kimse ninniler söylemiyor bana ve kimse yumdurmuyor gözlerini ve ben de aciyorum pencereleri ve sesleniyorum sana dogru gökyüzü boyunca Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
utopia Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 bookmarkladım. bir dahaki şiYir dinletisi programımda okuyacağım ki herkes duysun. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
PrudenT Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 ba$ mı? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Ardeth Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 20, 2008 şiğir tiyotro gibi bişeydir çok severim Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
_Mikael_ Mesaj tarihi: Ekim 21, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 21, 2008 /watch?v=J2hFZ8KnsSo /watch?v=6y1bTyOMqqU&feature=related overhead the albatross hangs motionless upon the air and deep beneath the rolling waves in labyrinths of coral caves an echo of a distant time comes willowing across the sand and everything is green and submarine. and no one called us to the land and no one knows the wheres or whys. something stirs and something tries starts to climb toward the light. strangers passing in the street by chance two separate glances meet and i am you and what i see is me. and do i take you by the hand and lead you through the land and help me understand the best i can. and no one called us to the land and no one crosses there alive. no one speaks and no one tries no one flies around the sun.... almost everyday you fall upon my waking eyes, inviting and inciting me to rise. and through the window in the wall come streaming in on sunlight wings a million bright ambassadors of morning. and no one sings me lulabyes and no one makes me close my eyes so i throw the windows wide and call to you across the sky Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar