^^ShadowSong^^ Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 1günde 4mevsimi yaşamak.Amerikada adını hatırlayamadığım o dağ değilim elbette,ama aynı şekilde 1günde 4mevsimi yaşamaktayım,fakat merak ettiğim birşeyler var. Sabah kalkarım yatağımdan,Yabancı Pop dinlerim kahvaltı ederken. Arabada giderken genelde Türkçe şarkılara yapılmış remixleri,dj onurun demet akalın remixi vs. dinlerim. Akşam olur dönüşte o gazım gitmiş olur,oldies yaparım her akşam dönüşümde.Evime gelirim.Eğer bir film izleyipte bütün gece onun müziklerini dinlemiceksem, 2.ihtimal olarak Açarım Call of Duty4 multimi,arkayada Arch Enemyi koyarım,o gazla serverda 1.liğe oynarım.Oyundan sonra duruma göre Rob Zombie filanda gidebilirim Fall out boy,3doors downda gidebilirim. Gece yatakta uzanırkende bir Flamenko ve Çingene müziği açık olur pcmde,download için kapamadığımdan pcyi müzik sabaha kadar alçak dozda çalar,sabah uyanması ayrı bir zevk. Şimdi ben ne ciyim demicem,mp3 playerımda ahmet kaya,avril,papa roach,korpiklaani,hatta sagopasına varana kadar,benzeri kişilerden hepsini dinlerim. Bunlar sadece genel bir anlatımdı,gün olur kafam atar,akşama kadar türkü dinlerim,akşam bir kızla tanışırım,ashleeden love is best thing that we can do diye poprock şarkısı kulağımda tekrar tekrar bağırır. Bir tek Black/Death metal ve emolara ısınamadım,hoş emolarada billy talent ısındırtıcak sanırım albümleri ilk dinlemeye göre gayet güzel geldi. Müzik bir tarzdır kimisine göre,bir türden öte yaşam biçimidir.Ama aynı zamanda ruh haline görede değişiklik gösteremez mi.Geçen sene 23 nisanda orphaned land konserinden çıktıktan ertesi akşamı discoda kendimi eller havaya yapmışımdır. Hani sırf kendim için sormuyorum,genelde türleri ortadan kaldıralım diye bir nesil yetişiyor,zaten öyle yetişmeselerde türler içiçe girdi. Hani Aykırı oluyim diye bir kimliğim yok,tamam yıllar önce ilk gittiğim metal konserinde-pentagram-beyaz tshirtle gitmiştim,ama napıyim gıcık oluyorum herkesi siyah görmekten. Neyse son olarak,soru gerekiyor,ama yazı spesifik bir soru sorupta cevap istenilecek birşey olmadı,sadece biraz farklı görüşleri,iyi-kötü,küfürlü-aşkımlı duymak istedim.
Fly Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 ^^ShadowSong^^ said: Hani sırf kendim için sormuyorum,genelde türleri ortadan kaldıralım diye bir nesil yetişiyor eöö.. LOLWUT dinlenilen müziğe göre taraflaşma olayını bir kenara bırakırsak, türleri ortadan kaldırmanın aksine iyice ayıralım diye kasıyor nedense benim neslim ?
PhysX Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 arka arkaya gwen stefani, rammstein, türkü, ahmet kaya dinleyen arkadaşım var. yanlız değilsin d: genelde bu insalara saçma geliyor. bana göre her insanın sevdiği sevebileceği ton vardır, örneğin böyle hafif gitar parçalarından hoşlanıyorsan sabah güne hareketli girersin akşam kafa dinlersin vs.. müzik böyledir zaten kulağına güzel geleni dinlersin.. insanda ton duygusu ne kadar belli ise o derece ayrılır diğer müziklerden. bu ton duygusu yetiştirildiği yere/gördüğü ortama göre değişir. köydeki yaşlı amcama bak amca bu metal dersen kaçar kahveden :) yada aynı şekilde sert müzikten hoşlanan birine ahmet kaya dinletirsen saydırır sana :p her tür müziği dinlemek de ne istediğini bilmemek değil sadece ton duygusu genişliğidir. müzik ruhun için var, ne dinlemek istiyorsan onu dinlemeye devam etmelisin bence.
Xenocide Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 ^^ShadowSong^^ said: Bir tek Black/Death metal ve emolara ısınamadım,hoş emolarada billy talent ısındırtıcak sanırım albümleri ilk dinlemeye göre gayet güzel geldi. Müzik bir tarzdır kimisine göre,bir türden öte yaşam biçimidir.Ama aynı zamanda ruh haline görede değişiklik gösteremez mi.Geçen sene 23 nisanda orphaned land konserinden çıktıktan ertesi akşamı discoda kendimi eller havaya yapmışımdır. Arch Enemy açıp gaza geliyorum demişsin Arch enemy bi death grubu demekki ısınmışsın :) emolara ısınmasanda olur Müzik ruh haline göre değişen bişeydir bu doğru ama illa şöyle değildirki: enerji yüklüyüm kopmak istiyorum=> tisko tsiko 300 500. hayır Iron Maiden'dan The Trooper açarım, veya afraid to shoot strangers, başıyla fırtına öncesi sessizliği yaşarım, solosuylada coşarım. veya melankolik havamdayım, bunalımlardayım, aç bi cengiz kurtoğlu veya müslüm gürses. hayır, açarım Draconian, iced earth'ten Melancholy, Suffering 3lemesi vs... çok mutluyum hayatım renklerle dolu, offspring dinlerim :) sinirmi yüklendim? delirmekmi istiyorum? Judas priest'ten yardırdımmıydı Painkiller'ı Judas rising'i, dahada ileriye giderim Amon Amarth koyar kendimi yerden yere atarım. kafa dinlicem yetti bukadar gürültü dersem, bu camiada tonlarca akustik, ballad parça var say say bitmez :) yanlış anlama senin yaptığın aykırı demiyorum, sen öyle tercih ediyorsun, ben böyle tercih ediyorum demek istediğim ruh haline göre müzik türü değişir ama, Rock ve metal camiasında her tür ruh haline göre müzik zaten var :) aslında senin yaptığın daha iyi. herşeyi dinleyebiliyorsun. ama bana bi demet akalın veya techno tarzı çok yapmacık geliyor, dinlediğim zaman kendimi kandırılmış hissediyorum (müzikle uğraşan biriyim az çok o türün nasıl yapıldığını biliyorum çok fazla emek isteyen şeyler değil) ha bu demek değilki emek harcanan tek müzik türü metal. benim karşı çıktığım sadece ver altyapıyı üstüne 3-5 uyduruk söz, güzelde bi melodi buldunmu daya anasını satim ultra mega bass süper wooferlara kopsun millet cuppa cuppa. olmuyo işte yapmacık :)
Fly Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 hepsini okudum da, sabah muse ile kalkıp ders çıkışı atheist, akşam da god is an astronaut dinleyebiliyorum mesela. ama bunları bir arada dinleyemem, o anki duygu durumuma hitap etmediği için bayar beni. ruh hali ile örtüşen bir şeyler dinlediğimde ruhum "doyuyor", evet belki daha kötü ediyor dinlediğim şey beni ama ruhsal huzursuzluğun yerini sakinlik alıyor, sonuç olarak aslında daha rahat oluyorum. (ne diyorum ben ya ahah) "x"ciyim demek için değil, kendim için dinliyorum müziği. Xenocide said: Müzik ruh haline göre değişen bişeydir bu doğru ama illa şöyle değildirki: enerji yüklüyüm kopmak istiyorum=> tisko tsiko 300 500. hayır Iron Maiden'dan The Trooper açarım, veya afraid to shoot strangers, başıyla fırtına öncesi sessizliği yaşarım, solosuylada coşarım... ...benim karşı çıktığım sadece ver altyapıyı üstüne 3-5 uyduruk söz, güzelde bi melodi buldunmu daya anasını satim ultra mega bass süper wooferlara kopsun millet cuppa cuppa. olmuyo işte yapmacık işte buna katılıyorum ama, dinlediğin bir türün belki de aynı ihtiyacı karşılayacak başka bir türe göre sana göre daha efendice hazırlanmış oluşu o türü sevmeye, diğerini sevmemeye itiyor. muse dinlerim böyle hiperaktif anlarımda hem duruma uyduğu hem de çok da baştan savma olmadığı için (flamebait ? :p) ama gidip KARŞIMA Bİ DAHA ÇIKMA SAKIN KENDIN GİBİ ŞEREFSİZE AÇ HOP HOP dinlemem ben örneğin. geçenlerde serdar ortaç ı niye sevmiyorsun diye geyiğine muhabbete girdi bir arkadaşım, ben ona "müzik" dediğim şeyin bu kadar fabrikasyon olmaması gerektiğini söylerken, o bana adamın söylediği sözleri ("bir kadında hede hödö ararım heheh" gibi bişeyler demiş işte) gösterip "ama bak adam böyle demiş cnms yaa" diye argümanlarla geliyordu. tayfun talipoğlu modunda "x in y parçasındaki duygu yüklü ezgiyi dinledin mi sen hiç ?" desem "e ama serdar kadından anlıyor ay kıyamaaam" der bana, ikimiz farklı şeyler arıyoruz ; bu yüzden de uzlaşamayız. veya mtv'de her gün bir hanım kızımız soyunuyor geçiyor kamera karşısına i luv u lets haev secks =))) temalı şarkılar üretiyor fabrika çıkışı, reklamını iyi yaparsa da paraları götürüyor. onlar için de ticaret oluyor müzik denilen şey. bunun gibi faktörler de türleri ayırıyor, x dinleyici kitlesi y dinl. kitlesi diye gruplaşabiliyor insanlar bir yerden sonra. "ben repçiyim, bu yüzden de metalciler ve köpekleri sevmem yov yov" tipi taraflaşmalar da 18- yaş döneminde oluyor genelde, yetişkin insanlarda gördüğüm kadarıyla yok. kimlik arayışının bir sonucu o "bişey"ci olma durumu bana göre. ancak müziğin kendisiyle ilgilenen (müzisyen vs olarak demiyorum, bir oyunu casual veya hardcore oynamak gibi daha çok) biriyseniz yaşamınızda yer ediniyor kaçınılmaz olarak. ama bir "taraf" oluşturacak kadar değildir mesela bende ; ağırlıklı olarak metal dinlerim , saçım sakalım da uzundur ama simsiyah giyinmem, kardeşim seviyesinde gördüğüm dostum cıktıs cıktıs sever ama ben ona dinlediği müzik için trip atmam. uyacağım bir kuralı yok neticede metal dinleyicisi olduğum için. yine de emoluk müessesine sinir oluyorum cidden içi boş bir moda akımı oluşu nedeniyle :p öte yandan dinlediğim parçalar hayatıma yön verecek seviyede olmasa da fikir ve duyguları kazımıştır kafama. her şeyi geçtim linkin park dinlediğim ortaokul dönemiyle radioheadi keşfettiğim lise dönemlerini karşılaştırınca ikisi arasındaki tutum davranış vb farkları kabul edebiliyorum, bu da benim için bir yeri olduğunu gösteriyor dinlediğim müziğin. niye yazdım bunları ben ya asdfs
Xenocide Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 bide yeni farkediyorum yazımda smileyleri aşırı simetrik kullanmışım tam çaprazlama :D
yav Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 şimdi bu başlıkta normal olmayan şey nedir onu anlamadım ben? :D ee yani?
kitana Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 herşeyi dinleyinde. şu dj onur'u dinlemeyin.
Red Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 Mesaj tarihi: Ağustos 4, 2008 ben her zaman kulağa hoş gelen muziği dinlemekten yanayım.metal de dinlerim ibo da dinlerim cengiz de.serdar demet farketmez.şarkı ayrımı yapmam.dinlerim.seversem bi daha dinlerim :) lounge,chillout ve abartıya kaçmnayan trance her zaman vazgeçilmezimdir ama :)
Öne çıkan mesajlar