sg-1 Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 Safsata ve demokrasi ’ANAYASAL iktisat’ diye bir kavram, bir tanım duydunuz mu? Ben duymamıştım! Yeni duydum. Bir büyük gazetede yazıyor olsa da bir şairin duymamış olması bağışlanır, ama Anayasa hukukçuları ve iktisatçılar arasında duymayan var mıdır acaba? Yeditepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğretim üyesi Prof. Dr. Vural Fuat Savaş, "Anayasal İktisat" (İlke Yayınevi) adlı bir kitap yazmış. İlk basımı 1989 yılında yapılan kitabın dördüncü baskısı 2007 yılında olmuş. Yazar lütfedip bana da gönderdiği için bu değerli kitapla tanışmış oldum. Cumhurbaşkanı, Başbakan, bakanlar, milletvekilleri, yüksek bürokrasi ve bütün politikacıların okuması gereken bir kitap. Askerleri saymıyorum. Mutlaka okumuşlardır! HASTALIK Türkiye’de marazi bir siyasal ortam var okumuşlar dünyasında. Bu dünya için aydın ya da entelektüel sıfatlarını kullanmak istemiyorum. Aydın ve entelektüel, söz ve eylemlerinde, bir toplumsal sorumluluk hisseder. "Okumuş", daha çok benmerkezli, egosantrik ve öznel bir yaratık. 2008 yılında, yaşadığı ülkenin hükümetinin eylem ve projeleri demokratik mi, değil mi, bunu denetleyeceğine, 1950 öncesi yönetiminin demokratik olmadığını şehvetle kanıtlamaya çalışıyor. "Bugün"ü değerlendirmeyi reddederek, geçmişe kin duyarak marazi bir ortamda yaşıyor. "Bugün"den kaçıp "geçmiş"le uğraşmak galiba bir tür ruh hastalığı! Bu nedenle, Prof. Dr. Vural Fuat Savaş’ın kitabından yararlanarak "okumuş"un günümüzü anlamasına yardımcı olmak istiyorum. NEPOTİZM Prof. Dr. Savaş, demokrasinin siyasal yozlaşmasının nedenleri arasında "oyçokluğu", "parti disiplini-lider diktası", "nepotizm" gibi olguları sayıyor. Daha başkaları da var ama bence, bu üç olgu çok önemli. "Parti disiplini-lider diktası"nı biliyoruz. Bütün siyasal partilerimizde gözlediğimiz bir durum. "Nepotizm" ise akraba, hısım ve dostları önemli devlet görevlerine atama alışkanlığı anlamına geliyor. Devlet görevine atamada, o görevin gerektirdiği nitelikler (eğitim, bilgi, tecrübe, vb.) değil, siyasal iktidara yakınlık ön plana çıkar. "Ekip çalışması" bahanesiyle üzeri örtülen bu yöntem, demokrasiyi yozlaştıran mikropların başında gelir. "Okumuşlar" bu konuya kafa yormalı! Zira, AKP’yi, nepotizm ile "komşuda pişer bize de düşer" anlayışı iktidara taşıdı. Bir de, "Herkes malı götürüyor, biz ne duruyoruz!" ahlaksızlığı var! DEMOKRATUR "Oyçokluğu" sapıncını "demokrasi" ile eşanlamlı saymak, çağdaş demokrasileri yozlaştıran en önemli etkendir. Seçimlerde oyçokluğunu elde eden siyasal parti, "milli irade"nin yani "ulusal egemenlik"in tamamını temsil ettiği yanılsamasına kapıldığı anda demokrasi sona erer. Bu sayısal fetişizm, siyasal iktidarları en kestirmeden demokrasi ile diktatörlüğün karışımı olan "demokratur"a götürür. Mark Mazower’in "Karanlık Kıta"da kullandığı demokratur (S.334) sözcüğü, Başbakan Erdoğan yönetimindeki AKP iktidarına pek yakışmaktadır. ABD anayasasının mimarlarından James Madison’un dediği gibi, "İnsanlık tarihinde halk özgürlüğünün kısılması, şiddetli ve ani darbelerle değil iktidardakilerin adım adım ve sessizce yaptıkları tecavüzlerle gerçekleşmiştir". Bu cümledeki "özgürlüğün kısılması"na "İslami devlete gidiş"i de ekleyebilirsiniz! Özdemir İNCE, Hürriyet. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Griswold Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 Demokratur ne, sapınç nasıl bir kelimedir =) Çoğulcu demokrasi işte, zamanında meclis hükümeti iken Türkiye (Atatürk ve İsmet İnönü dönemi) uygulanmış bir demokrasi anlayışı, o dönem birşeyleri oturtmak için mecburen uygulandığını söylememe sanırım gerek yok. DP de uyguladı bunu ama o dönem anayasada geçiyordu, darbe marbe onu da anlatmama gerek yok sanırım. AKP uyguluyor bir de, çoğunluğuz, dediğimiz doğru kafası işte. Ha artık çoğunLUKÇU demokrasi anlayışı yazıyor anayasada, o da var. Eş dostu pastaya ortak edip demokrasi gak guku yapılması apayrı komedi zaten. Sıfr AKP'ye özgü değil bu ama, bunu hepsi yaptı neredeyse. Sonuçta yanlış. Yazı güzel, kitap alınasıymış. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ombakkombak Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 Demokrasi salt seçimle olmaz. Kuzey Kore'de de seçimler var, İran'da da var. Mesele kurumlardır. Demokrasi kurumlaşma ile olur. Kuvvetler ayrılığı ile olur. Parti %60'ta oy alsa Anayasa Mahkemesi karşısında eli kolu bağlıdır mesela. Bir parti tek başına iktidar olduğunda askeri darbe olmadan görevden ayrılmıyor ülkemizde. (DP, AP gibi) Yasama'da çoğunluğu ele geçiren yürütmeyi kontrol ediyor, yargıda da üç beş senede atamalarla iş yoluna konuldu mu al sana kuvvetler birliği. Bunun çözümü seçim barajının kaldırılması bence. Ve seçim sisteminin adil hale getirilmesi.(milli bakiye) Böylece bir partinin tek başına iktidar olması için en az %50 oy alması sağlanır. Hatta anayasayı değiştirmek için %65 oy alması gerekir. Hem temsilde adalet sağlanır, hemde tek parti diktasının önüne geçilir. İstikrar ne olacak derseniz: son 5 yıldır tek parti iktidarı altında ülkemizde istikrar olduğunu söyleyebilir misiniz? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
KahnX Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 15, 2008 *edit* Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar