Finrod Mesaj tarihi: Kasım 16, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 16, 2007 Arkadaşlar,Osmanlı'nın neden ve nasıl çöktüğünü,çöküş nedenlerini detaylı ve tarafsız bir şekilde ele alan bir kitap arıyorum.Tavsiyede bulunursanız çok sevinirim.teşekkürler.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Husker Mesaj tarihi: Kasım 16, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 16, 2007 Oral Sander'in ''Anka'nın Yükselişi ve Düşüşü'' ni tavsiye ederim. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Çokakýllýadam Mesaj tarihi: Kasım 18, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 18, 2007 ''İşgal Günlerindeki İşbirlikçiler'' Konusu tam senin istediğin şey değil ama yardımcı olur. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Husker Mesaj tarihi: Kasım 18, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 18, 2007 Hiç alakası yok senin kitabın bu arkadaşın istediğiyle, kendin mi yazdın o kitap müsveddesini de her yerde reklamını yapıyorsun anlamadım. Ayrıca arkadaş objektif kaynak istemiş, dönemli travestili değil. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Çokakýllýadam Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 Husker@ Sanane Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Husker Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 Milletin aklı karışmasın diye uğraşıyorum ben. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Dev Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 ya bırak allaşkına yaaa.... ya bırak ya... bırak... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
elm Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 19, 2007 Şevket Pamuk ve Şerif Mardin'in bu konular üzerinde kitapları var bolca .Bunlarınkileri alabilirsin. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Theridone Mesaj tarihi: Kasım 23, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 23, 2007 Sen Lâle Devri'n den, Son padişahlardan itibaren anlatılan kitapları bulmaya çalış. Sadece Gerileme ve Çöküş dönemi kitaplarını zor bulursun. Osmanlı o dönem zevkinin ve sefasının derdine düşen Saray erkânıyla didişmektedir. Vergiler muazzamdır Halk açtır. Savaşlardan çıkılmıştır. Buna karşılık sarayda; Helva Partileri Gezintiler, Avlar düzenlenir Sadece bahçe için Hollanda'dan lâle ler getirtilir. Döneme adını da bu lâleler vermiştir. Bu, Osmanlının Batı'ya ilmini, sanatını değil, eğlence tarzını benzettiği bir dönem olarak karşımıza çıkıyor. Tabi bu çöküş sadece Lâle Devri' ne de bağlanamaz. Padişahların sancak değil kafes usûlüyle yetiştirilmesi. Dış dünyadan habersiz, sarayda yetişmesi de bunun önemli etkenlerinden olmuştur. Aklımda şimdilik bu kadar var umarın dilim döndüğünce açılayabilmişimdir. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
ombakkombak Mesaj tarihi: Kasım 23, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 23, 2007 Anka'nın yükselişi ve düşüşü akademik geçerliliği olan bir kaynaktır. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
pekaziz Mesaj tarihi: Kasım 23, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 23, 2007 Tek başına o bahsettiğin konuyu anlatmasa da 3 ciltik "Milli Kurtuluş Tarihi" kitabı da çok iyidir Doğan Avcıoğlu'nun. Sahaflarda filan çok ucuza bulabilirsin. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
AthleT Mesaj tarihi: Kasım 25, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 25, 2007 Erol Mütercimler - Bu Vatan Böyle Kurtuldu (Onlar Bizim İçin Öldüler) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
G.Meerkant Wels Mesaj tarihi: Kasım 27, 2007 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2007 Husker said: Oral Sander'in ''Anka'nın Yükselişi ve Düşüşü'' ni tavsiye ederim. Söylediğin tarife uyan kitaplar... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
tutsakemanet Mesaj tarihi: Şubat 27, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Şubat 27, 2008 Padişah Anaları war tam olarak anlatmasada çok fazla bilgi verebiliyor... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
DraculaVigorous Mesaj tarihi: Mart 3, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Mart 3, 2008 Padişah Anaları: http://www.ideefixe.com/kitap/tanim.asp?sid=K16L6RF3RP5N0736ZYFF Yalnız biraz taraftır. Söyleyim de =) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
fenris Mesaj tarihi: Mart 4, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Mart 4, 2008 kurtuluş savaşı zamanları için andrew mango nun atatürk ü güzeldir. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
MacLeod Mesaj tarihi: Mart 5, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Mart 5, 2008 emre kongar , tarihimizle yüzleşmek. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
SturmVogel Mesaj tarihi: Mart 5, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Mart 5, 2008 Bugun bir gazetede Emin Çölaşan'ın Zeytindağı başlıklı yazısının başını görünce 1997'de yine Çölaşan'dan okuduğum yazı geldi. Aşağıda alıntılıyorum. ---------------------- Falih Rıfkı Atay, Birinci Dünya Savaşı boyunca yedek subaylığını Suriye ve Filistin'de 4. Ordu Kumandanı Cemal Paşa'nın yanında, dönemin bu güçlü ve ulaşılmaz askerinin karargâhında yapıyor. Cepheleri de geziyor... Ve o günlere ait anı ve saptamalarını, imparatorluğun durumunu ve çöküşünü Zeytindağı isimli kitabında bize anlatıyor. Kitaba adını veren Zeytindağı, Cemal Paşa'nın Kudüs'teki karargâhının bulunduğu dağın ismi. Binayı Almanlar yapmış. Bir yanından Lut Gölü, öbür yanından Kızıldeniz görünüyor. İmparatorluğun bütün görkemi o binaya yansıyor. Zeytindağı, bir yedek subayın gerçekçi gözlem ve saptamalarından oluşuyor. İşte size Atay'ın anlattığı somut bir olay. Bunlar, bugün Cumhuriyet rejimine karşı çıkıp Osmanlı diye tutturan kesimlere ithaf olunur! Sadrazam Mahmut Şevket Paşa'nın katillerinden biri yurtdışına kaçmıştır. Adamın bir Rus vapuru ile Boğaz'dan geçeceği öğrenilir. Devletin onu gemiden alması mümkün değildir, çünkü korku ve kişiliksizlik dağları bürümüştür. Bunun üzerine bir plan yapılır! Sadrazam Sait Halim Paşa ile Dahiliye Nazırı Talat Paşa, bu işi İstanbul Polis Müdürü Azmi Bey'e havale ederler. Azmi Bey vapura girip katili zorla alacak ve aynı gece hapishanede boğularak öldürülecektir. Ancak katilin gemiden alınmasının hemen ardından Rus Sefiri'nin hükümete gelip katili isteyeceği ve kıyameti koparacağı bilinmektedir. Bu durumda Sadrazam ve İçişleri Bakanı bir Trakya gezisi yaratıp İstanbul'dan uzaklaşırlar. Azmi Bey vapura çıkar, katil alınır ve aynı gece boğularak öldürülür. Haber Trakya'ya ulaşınca ekip İstanbul'a döner. Ekipte bulunan Falih Rıfkı, olayın gerisini şöyle anlatıyor: Ruslar ertesi gün Azmi Bey'i Polis Müdürlüğü görevinden azlettirdiler. Hükümet onu Adana Valisi yaptı. Ruslar bunu da kabul etmediler. Azmi Bey'in bir daha devlet hizmetinde kullanılmamasını emrettiler ve bu istekleri de kabul edildi. *** Zeytindağı'nı okumaya devam ediyoruz. Her satırı bir ibret belgesi. Atay anlatıyor: İmparatorlukta itibar, azınlıklarda idi. Türk unsurunun hiçbir imtiyazı yoktu... Türk müsünüz? sorusunun cevabı çoğu zaman Estağfurullah idi... Sonra özellikle bizim idaremiz altındaki Arap ülkelerinden söz edip şunları yazıyor: Bu kıtaları ne sömürge, ne de vatan yapmıştık. Osmanlı İmpatarorluğu buralarda ücretsiz tarla ve sokak bekçisiydi. Eğer medrese ve bilinçsizlik devam etseydi, Araplık Anadolu yukarılarına kadar gelecekti. Bizim emperyalizm, Osmanlı emperyalizmi, şu ana fikir üzerine kurulmuş bir hayaldi: Türk milleti kendi başına devlet yapamaz... İmparatorlukların sanatı, sömürge ve milliyet işlemektir. Osmanlı İmparatorluğu ise Trakya'dan Erzurum'a doğru koca gövdesini yan yatırmış, memelerini sömürge ve (diğer) milliyetlerin ağzına teslim etmiş, sütü ile kanı karışık emilen bir sağmal idi... Ve hiçbir zaman bizim olmayan o toprakları korumak uğruna verdiğimiz savaşlarda yüz binlerce Türk çocuğunu oralarda, Arap çöllerinde ve Yemen'de yitirmiştik. Üstelik oralarını sömürge bile yapmaktan aciz kalmıştık! Biz emeceğimize, onlar bizi emmişti. *** Falih Rıfkı Atay, Zeytindağı'nda bütün bu olayları anlattıktan sonra şöyle diyor: 1913 yılında bir Mustafa Kemal, yüzyıl sonrası için bile hayaldi. Fantezi romanlarında bile yeri yoktu. *** Sevgili okuyucularım şimdi size aynı kitaptan, Hazreti Muhammed'in mezarının bulunduğu Medine bölümlerinden birkaç alıntı yapacağım. Lütfen dikkatle okuyun, çünkü yarınki yazımda size dünya tarihinde bir örneği daha olmayan Medine Müdafaası'ndan ve Medine Kumandanı Fahrettin Paşa'dan söz edeceğim. Birinci Dünya Savaşı devam ediyor. Başkumandan Enver Paşa, İstanbul'dan gelmiş, Cemal Paşa'yı ziyaret ediyor ve 4. Ordu cephelerini denetliyorlar. Üç gün süren ve tamamı çölde geçen Medine gezisini Falih Rıfkı, Zeytindağı'nda anlatıyor: Enver Paşa, Cemal Paşa, kurmaylar, iki karargâhın subayları, uzun külahlı Mevleviler ve bir Ermeni garson, Amman'dan trene bindik, Medine'ye gidiyoruz. Medine yakınında Ermeni garsonu bıraktık, çünkü oraya Hıristiyan girmesi yasaktır. Çocukluktan beri hazretsiz, aleyhisselamsız, titreyip korkmadan adını ağzımıza alamadığımız Peygamber'in şehrindeyiz. Fakat bu duygu Medine'de biter. Medine, Peygamber ölüsü ile tüccarlık eden ahlaksız simsar yuvalarından biridir. Her Medineli, uzaklardan gelen saf halka bu harap ve pis çöl köyünün taşını, toprağını, kuyu suyunu kırk defa öptüre öptüre satar. Medine Arap'ın eli cebinize girdiği kadar, durmadan paranızla oynar. Ne için alır, ne kadar alır, ne zaman alır, haberiniz olmadan haraç verip gidersiniz... Toz ve ter içinde Ravza'nın (Peygamberimizin mezarının) yeşil kubbesine kavuştuk. Peygamber bu türbenin altında yatar. Türbesi, yaşadığı zaman kendi evi idi. Ravza, işte bu türbeyi çeviren camidir. Türbenin içine girmek ayrıcalıktır. Kapı anahtarlarını uzun boylu Habeşler saklar. Zaten Medine'nin bütün dekoru Peygamber'in sanduka örtüsü ile bu Habeşler'dir... Enver Paşa, Cemal Paşa, hep birlikte namaza durduk. Yanımda Enver Paşa'nın yaverlerinden biri vardı. Önümüzden su testisi omuzlamış bir Arap geçti. Önünden adam geçenin namazı bozulursa da, Medine'de böyle olmadığını anladım. Zemzem Suyu'nun Mekke'de olduğunu unutarak bu Arabın bize zemzem getirdiğini sandım. Bir tas su verdi. Şaşırarak ellerimi çözdüm ve içtim. Tekrar ellerimi bağladımsa da Arap koluma yapıştı... "Parra!" diyordu! Meğer herif su satıyormuş... Ve kitapta Medine'yi savunan Türk askeri için adeta bir ağıt yakılıyor: Yarın öbür gün Arap çeteleri ile sarılacaksınız. Peygamber torunları, Ravza'nın yeşil kubbesine kurşun atacaklar. İstanbul elden gidiyormuş gibi telaşlanarak size Anadolu'nun bağrından Türk yavruları göndereceğiz. Siz ateş ve açlık çemberi içinde bir hurma kurusu bulamayıp deriniz iskeletinize yapışıp ölürken, Anadolu çocukları iskorpit hastalığından çürüyen ağızlarıyla kavrulmuş çekirge yemeye çalışırken, Hazreti Fatma, Ebubekir, Ömer'in sandukalarını savunacaklar. Arap kesesine Anadolu altını, Arap kursağına Anadolu'nun rızkını akıtacağız. Arap hançerleriyle bağırsakları deşilerek etleri çöl güneşinden kavrulanlar... Sizler, ey Sarıkamış'ın buz dağları üzerinde donmuş olanların kardeşleri... Siz bomboş bir hayalin kurbanları değil misiniz? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar