Hoşçakalın - bir bakıma...

[GERGE]

Artık bilgisayarımın önünde oturup forumlara yazı yazabileceğimi ya da fanfiction okuyup yazarak saatler harcayabileceğimi sanmıyorum. Boşa harcanmış, anlamsız saatler hepsi. Bilgisayarlarımızın önüne ya da popüler kültüre çivili değiliz; bir şeyler yapabiliriz, sonra geri dönüp 'bu birşeyleri değiştirdi' diyebileceğimiz. Gerçek dünya daha önemli.

Yani, artık kısmen kapalıyım.

Yani etrafınıza bakın bir, sorunum sadece derslerim ya da sanatım değil - dünyanın kendisi.

Artık 15-20 kişinin dinleyip ya da dinlemeyip unuttuğu şarkılar yapmak ya da sadece eylenceli oldukları için hiç bir anlamı olmayan superhero çizgi romanları okumak istemiyorum.

Bilimsel kitaplar okumaya tekrar başlayacağım; müzik yapmayı bırakıp, müzik çalışmaya başlayacağım teorik olarak; elektronik müzik hakkında ilerlemeyi deneyeceğim; ekonomi okuyorum, gerçekten ekonomi okuyup makaleler yazmaya çalışacağım; gönüllü öğretmenlik yapmaya başlayacağım.

Elbette forumlara girmeye devam edeceğim - ama akşamları bakarım en fazla, günde 20 saat online durumum 20 dakikaya inecek. Oyun oynarım yine ama günde 1-2 saaten fazla değil. Çizgi romanı tamamen bırakmayacağım elbette, Garth Ennis gibi ciddi sanatçıların eserlerinden günde bir, iki sayı okurum.

Küçük bir şey daha yazdım, ama edebi olmaya çalıştığımda kullandığım dil olan İngilizcede olduğu için spoiler içinde; lütfen neden İngilizce demeyin, İngilizce'nin Türkçe'ye daha zengin ve edebi bir dil olduğunu düşünüyorum ve bu fikrim tartışmaya açık değil; dinsel inançlarım gibi.

[spo]There is in this world one inescapable, undeniable, irrefutable, inevitable fact that each and every one of us who call ourselves human must face one terrible day. This one fact that adults know will happen, and try to delay its coming; this one fact that teenagers know will happen, yet refuse to accept; this one fact that makes even I, this unnamed, strong-willed author, shake uncontrollably and wake trembling in the night. This one fact, rather simple in its statement is: we all grow up.

Yes, deny it if you will, yet when the denial is over, the fact will still remain: we all grow up. We cannot forever stay the precious infants our mothers cradled in their arms while the relatives went ooh and ahh. We cannot stay the little toddlers who, more often than not, ran around naked even after we had been clothed twice by our ever-patient parents. Time will not slow for us to remain the cute, snot-nosed, snaggle-tooth tiger six-year old whose parents threw a party every time we brought home a paper with a smiley face on it. No longer do our undistinguishable crayon pictures of a dog or a house or mommy and daddy go on the refrigerator right beside the reminder to buy milk. Instead, time marches right on by, right through third, fourth and fifth grades until we find ourselves in university. By now, what used to bring a cause for celebration has become expected. Bring home an'A'; they say ''Good.'' Not ''Wow!'' or ''How wonderful!'' or ''I'm so proud of my baby!'' Simply ''good''. Run around the house naked now and see what happens.

Remember how we used to pick our noses? Remember how we would go outside and make mud pies? Remember how in elementary we used to roll down the hill and spend the rest of the day itching? What happened to the good 'ole days? Those days when everything was funny, and there was no need to be serious all the time? When we would sit across the room from each other and say ''Ew! She has cooties! Yuck!'' How I long for the return of those days! (Well, maybe not the cooties part. I never really understood that. Or the nose picking.) Why don't any of us laugh as much as we did then? Is there nothing funny anymore? Is losing our sense of humor part of that evil fact of life? Tell me this. Is it so wrong when we see a resemblance between our teacher and a mad scientist? Is it so wrong when we laugh at our teacher when she speaks in one long run-on sentence the whole class period? No! It is not wrong! It is our right as people to laugh at other people! It is the only way we can keep a connection with our blissfully ignorant childhood. Yes, it is true that we must grow up, but it is not forbidden to keep a shred of our childishness - as long as you choose the right shred to keep.

In closing, I say to you, yes! By all means, do grow up! Become the wonderful (or not so wonderful) people you are meant to become. But, every once in a while, remember to sit down and tell yourself a joke (rated PG, please). Remember to walk bare-foot through the mud and squish it between your toes. Roll down a hill, if you feel the need, although it will be beneficial to your health if it does not run through a highway. Have a sleepover and have a pillow fight with your friends. Burn all the history books you can find...never mind. This is supposed to be childish fun. But I will assume you have gotten my point. Remember to laugh. Make the best out of an evil situation. Grow up, but remain a child at heart.

Please do not run around the house naked.[/spo]

Hoşçakalın derken son bir şey yaptım: bu da benden tüm patilere hediye olsun.

[ Mesaj 17 Ağustos 2007, Cuma - 10:59 tarihinde, GERGE tarafından güncellenmiştir ]

[Misafir Guest]

Seni tanımıyorum ama arada yazılarını okuyordum kendin adına iyi bi karar vermişsin sen de benim gibi ekonomi okuyorsun ve gerçek anlamda okuyamamaktan şikayetçisin sanırım:) kararlarını başarıyla uygularsın umarım.

[zydar]

Kararına saygı duyuyorum. Kendimden sayfalarca örnek verebilrdim ama bunu yaparak yazını yada konuyu parçalamak istemiyorum.

Kısaca 6 sene uo denen bi oyun oynadım . bu 6 sene için 3 sene kadar sabah akşam oynaıdm ve o 3 senede bana kaybettirdikleri okadar fazla ki.. tarif edemem. Sonra ara verdim az oynadım vs 6 yı tammaladık. Şuanda oynamıyorum lakin sevgilim izin vemriyor ^^

Şunu söylemek için yazdım o paragrafı; Bizler programlıyoruz kendimizi. Beden ve ruh alışınca monotonluğa. birşeye bağlı kalmaya. Kopamıyoruz. Ben o 6 seneden sonra ne zaman bir oyuna otursam zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum. Çok rahatsız edici bir durum. sevdiğim insanları unutuyorum. Baktım ki böyle olmuyor. Tüm oyunları sildim. Patiye 2 sene kadar ara verdim.

Şimdi bilgisayarda Dota, homm3,5 , age of empires 1, nss yüklü. çok arada sırada 1 saat falan kafamı dağıtmak için giriyorum. Hepsi kısa soluklu oyunlar. Oynuyosun bitiyor. Tavsiyem bunlara devam edin. Asla online oyun almayın hayatınızdan ömrünüzden yiyor.

Pati ye ofis de giriyorum. Lakin burda sabah 9 akşam 6.45 çıkışım var. o kadar saatin yarısı işim oluyor diğer yarısını değerlendiriyorum bazı şeylerle. Burayada bi 2 saat ayırıyorum.

Sen de zamanının bi kısmını ayırmayı öğren. 1 saat ayır sadece. bunu 15 dakkalık 4 bölüme ayırsa güne daıtırsan gayet mutlu olabilirisn. Hemde bu işlerini %400 -500 azaltmış olursun. daha mutlu olursun ^^

başarılar.

[Akerfeldt]

bu kadar bos vakti nasil buluyo lan bu adam diye dusunmuyor deilim ama yazdiklarindan anlasilacagi uzerine donanimli, yaratici birisin.rl de basarilar ve mutluluklar diliyorum.e-booklar icinde eyws ayrica.bb

[ZaugnaKhaldun]

bizim için kötü olsa da senin için en doğru karar; iyi olmuş.

[Masticore]

İyi yapmissin . Bende bu yaz öyle boş geçirdimki zamanımı anlatamam. Seni paylaşımcı ve yardımsever kişiliğinle tanıdık :)

[ Mesaj 17 Ağustos 2007, Cuma - 12:49 tarihinde, Masticore tarafından güncellenmiştir ]

[Arthur_HellsFire]

bende arasıra böyle dönemlerin içine girmeyi ruhen istiyorum ama tutarlılığımı devam etmekte güçlük çekiyorum, bunu başarmak anlamlı birşey

senin için verimli bir dönem olması dileğiyle...

[Defensive]

Bu kararı yaklaşık 1 ay önce bende verdim.Arkadaşım tek kelimeyle her anlamda dolgun ve muhteşem bir hayat.Geriye dönüp baktığında, "ne güzel olmuş, amma geliştirdim kendimi" dedigin an da bitiyor zaten.Gerçekten tanıdığım biriymişsin kadar sevindim.
Harika karar.Umarım uygulayabilirsin.

[darkness87]

darısı benim internet,oyun manyağı, 7/24pc başında olan sevgilim başına (aminnnnnn)

[Darqainu]

sence doğru olan neyse onu yap , mutlu ol :)

[dory]

parca basariliymis

[Queen]

Yazı güzel de İngilizce yazıyı Amerikan veya İngiliz kültürüne göre yazmışsın.

[Alcadras]

yazı güzel olmuş Gerge. Yazılarını ve paylaştıklarını severek okudum ben şahsen şu ana kadar.

[tellos]

yaratıcı insan, paylaştıkların içinde teşşeküler, kendin için en olumlu karar olmuştur umarım:)

[zarek]

gelirsin sen geri. bu arada kimse atatürk dememiş konuda ben diyim. atatürk bir türk gencinin düşüncelerini ingilizce ifade etmeyi daha asilce bulduğunu görse ne düşünürdü acaba ? em key atatürk...

[newdonis]

cast enadır iiimo tıred