Saeros Mesaj tarihi: Haziran 10, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 10, 2005 "al," diye bıraktı anahtar demetini boş zindana. sadece tek bir "çın" sesi geldi anahtardan, başka ne ses çıkardıysa nemli zeminde kayboldu. uzun, çok uzun süre baktı anahtarlara, ta ki yorgunluktan soğuk demir parmaklıklara dayanma ihtiyacı hissedene kadar. aldığı nefes hafif bir hıçkırıkla kesildi. yaşlı, derisi kırışmış ellerini parmaklıklara koydu, kapıyı kapattı. "onunla ağlayıp, onunla sevindim. onunla mutlu olup, onunla üzüldüm. herşey onunlaydı.. ..ve şimdi herşey gitti." gözyaşlarını gizlemeyi uzun zaman önce bırakmıştı; kimseyi görmek istemediği zamandan beri. bıraktı, zihninin karanlık zindanında gözyaşları kendilerine bir yer edinsinlerdi. [Bu mesaj Saeros tarafından 10 Haziran 2005 20:38 tarihinde değiştirilmiştir] Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
YagmurBulutu Mesaj tarihi: Haziran 10, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 10, 2005 yavuzcum ilk kez anında tebrik ediyorum seni ehehe.özünden bişi kaybetmemişsin kısa fakat özlü bi yazı uzun söze ne hacet.devam et!!!:) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
philoxenus Mesaj tarihi: Haziran 10, 2005 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 10, 2005 devam et, bencede.[signature][hline]Papirus* Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar