Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Levrek


Öne çıkan mesajlar

Mesaj tarihi:
Teknenin tahtaları bağırıyor.

“TAK TAK TAK TAK”

Bi parça atıyorum ağzıma. Karnım aç, yemem gerek. Karnıma löp eti gönderirken teknede davul çalan pezevenge bakıyorum. Levrek herhalde, kestiremiyorum tam şu an.

Ne zaman bu kadar umursamaz olduğumu öğrenmek için yapıyorum bu deneyi. Evet evet bu bir deney. Yanlış anlamayın, benim kömürüm mangalım yok. Sadece teknem, küreklerim, ben ve o levrek var. Levreğin üzerinde çalışmamın da bi nedeni var tabi. Kimse yarın elektrik direklerine “kayıp balık” ilanı asmayacak. Kimse onun öldüğünü bilmeyecek. Kimse o levreği aramayacak. Belki de çipuradır, belki kefal, belki siktiriboktan bi balık işte. Neyse ne, o balığın öldüğünün sadece ben farkında olacam.

Bi parça daha atıyorum ağzıma. Pezevenk de titremeyi bıraktı, solungaçları oynuyor sadece, sanki oksijeni çözebiliyormuş gibi. Kuyruğu kalkıp iniyor arada. Ya son yardım çağrısı ya son isyan.

Nasıl bu hale geldiğimi hatırlayamıyorum. Tek bir olay değildi tabiki, ama hatırlayamıyorum nasıl bu kadar siklemez oldum. Her yeri, her şeyi.

Bir parça daha kesip ağzıma atıyorum. Kan daha fazla akıyor. Umursamıyorum.

Eskiyi düşünmeye çalışıyorum. Hatırlamaya başlıyorum. Kan kaybından sanırım. Bir şeyler hatırlıyorum. Birleştiremediğim parçalar hatırlıyorum. Tek bir anımın silah olduğunu biliyorum. Ama tetiği ben çektim, benim suçum şu an yaptığım.
Başım dönmeye başlıyor. Fazla yedim sanırım. Elimi karnıma koyuyorum, evet fazla yemişim. Sağ baldırımda kemiği görebildiğime gore.

Tekne tamamen kızıla boyanıyor. Balık kandan oksijen almaya çalışıyor şu an. Zavallı.

Ben balığın ölümüne tanıklık etmek istemedim. Yalnızdım. Yaptığıma tanıklık edip, hatırlamayacak varlık tekti. Veya aklıma sadece o geldi.

Kimse yarın elektrik direklerine benim resmimi asmayacak.

Balığı elime aldım, biraz hareketlendi. Denize fırlattım geri. Onun ölmesine gerek yoktu. Ben yeterliydim.

Kafamı aşağı eğdim. Gökyüzü kanımdan parlıyordu, mezarım olacak deniz gibi. Biraz izledikten sonra sandalın iki kenarından tutup kaldırdım kendimi. Titreye titreye soldan bıraktım kendimi kocaman maviye.

Düşerken tek bir şey gördüm. Suyun üstünde bir şey.


Levrek ölmüştü.
  • 2 ay sonra ...
×
×
  • Yeni Oluştur...