Saeros Mesaj tarihi: Kasım 27, 2004 Paylaş Mesaj tarihi: Kasım 27, 2004 Islak giysilerimin verdiği ağırlıkla adımlarım gittikçe yavaşladı. En sonunda bir merdiven bulup oturmak zorunda kaldım. Etrafa şöyle bir göz gezdirdim. Gündüz güneş tepede parlarken koşuşan insanlardan, patırdayan ayak seslerinden eser yoktu şimdi. Herkes sıcak bir yuva bulmuş, sevdikleriyle dolduruyordu boş hayatını. Hayatı, bir at yarışı gibi yaşayan insanlar, gün sonunda ahırlarına dönerek o günün mükafatını midelerine indiriyorlardı. Oysa ben hipodromun dışında senin yasını tutmakla meşguldüm. Tek mükafatım bana acımı daha kolay yutturan yağmurdu. Eskimiş mantomun iç cebinden resimlerini çıkardım. Güzel günlerin donuk hatıraları. Ne kadar ıslanmış, eskimiş de olsalar, hala senin güzelliğini saklıyor, gülüşüne denk biçimde parlıyorlardı. Ağlamasam da bir gözyaşı düştü önce zemine, daha sonra bir tanesi. Sana hep "Ağlama" derdim çünkü, hep gül isterdim. Yüzün gözyaşlarıyla yol yol olmuşken bile gülümserdin yüzüme. Ben de sana gülümsüyorum şimdi, yağmurla birleşen gözyaşlarıma rağmen, resmine bakarken gülümsüyorum. Havada birikmiş bulutlara gülümsüyorum; çünkü biliyorum, orada bir yerde sen de bana bakıp gülümsüyorsun, güzel gözlerinden akıvermiş birkaç damla yaşa aldırmadan.[signature][hline]- sauron is back frodo. - FUCK! Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar