Şekerleme

[jarjar]

Gece erken geliyor artık
Ses-sizlik için her şeyi yapıyor gün
Ve verandalar
Hiçbir yüzü uzun uzun tutmuyordu
Artık sanmıyordum hiçbir şeyi
duymuyordum

Bir gece yarısı
Uyandım
Işık alıyordu alabildiğince gökyüzünü
Bakındım etrafıma usulca
Önce rahattım
Ne ortada verandanın gölgeliği
Ne kanepenin silueti.
Sonra bir an için korktum…
durdum, tekrar duruldum
Yasladım kafamı bulutlara
His-sizlik varmıştı kollarıma
Suratımda bir kıpırdanma
Sanırım gülümsemeydi tırmanan
Geçtiğim yere nazire yaparcasına
Gittiğim yerden.
Ve tesadüf bu ya
Havalar hep aydınlıktı,
Ben uyukladığımda.
-10-

[Fin]

olmamış

[AthleT]

bu da hoş.

diğerlerinin yanında olacak.