rahimpolat Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Geçenlerde başka bir topik falan açmıştım. Dertlerimin bir kısmıydı. Bunlar zamanla arttı, hiç azalmadı. Çekilmez hal alınca, bu şımarıklık falan değil bildiğin mal oldum diyip Psikiyatr - psikolog kombosuna gittim. o ona ona yolladı. baya ilgilendiler. bildiğin saatler süren testler çözdüm ya da sorular cevapladım onlardan gelen İlaçla olacak iş değilmiş. Yani anliycanız emoyum, sorunluyum ciddi ciddi. Bu karmaşada daha önce de bahsettiğim, tutunduğum tek dalım 3 yıldır beraber olduğum kız arkadaşımdı. Diğer topikte kimler söylemişti hatırlayamıyorum ama hakikaten o dal beni taşımadı. Nasıl mı oldu? Eskisi gibi arayıp sormamaya başladı. ilgi göstermiyordu. Ben de ilgi bekliyorum tabi, gerisindeki hikayeyi biliyosunuz. Gerçi aksine "uyduruyorsun sen, yok öyle bişey, iyi değilsin ondan öyle sanıyosun" manasında laflar ediyodu. Ben de "ulan ben cidden kötüyüm ya kafa kaydı" diyodum. Meğer kendini bilerek çekiyomuş, çünkü bunalmış haliyle. ve bunun olacağını bilerek. üstüne basa basa, bana karşı biraz sabırlı ol, durum böyle, üstesinden gelmek için elimden geleni yapıyorum demiştim. Ama o fedakarlığı yapmak zorunda değil sonuçta. yapmadı da. Baktım destek değil köstek olmuş. yalan falan söylemiş itiraflar geliyor. Baktım o kadar zaman süren ilişki , emek gidiyor, uzak durmak istiyor Ben kendim de düze çıkabilirim, sen yanımda olmamayı seçsen de ben kendimi iyi yapıcam, sana muhtaç da olmamayı öğrenicem dedim. ve bir süre görüşmemeye karar verdim. üzüldüm tabi ama içim böyle cız etmedi. Fakat şimdi ne yapmam lazım tam çözemiyorum. ** wot için özür troll serbest.
rahimpolat Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Konuyu açan Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 açık açık bıktım dedi. yalvarmak doğru gelmedi.
Bella Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 neye yalvarıcan ki? az gururlu olun.
rahimpolat Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Konuyu açan Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Fistan said: yaşın kaç sincap 24
senko Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 ara asıra gururu bir kenara bırakıp yalvarmakta gerekli olabiliyor
Manve_13 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Yanlış yaptığın bir şey yok, boşver zaten böyle bir durumda yanında olmucaksa sana daha çok dert verir. iyi yapmışın devam et aynen
Llama Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 fede said: bırak gitsin dönerse senindir giden gelseydi...
Oce4n Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 zorla güzellik olmaz. kasma boş yere. yenisi gelir, ne zaman gelir bilemessin de... yok diye de yokluk çekme. bak bizde de yok : Bide 3 yıl bişi deil. 5 yıllıklar gördüm ben.
dasaaa Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 hastalıkta sağlıkta dememişsiniz daha.. bu saylanmaz.. dave seaman - my own worst enemy olmuş bu..
aquila Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 senin ızdırabını mı çekicekti kız.
Pickles Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Yüzyıllar önce köle olan bir varlık için şimdilerde gözyaşı dökmek nedir bilader
toggie Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 turşudan ramiz dayı esintileri geldi
SodomVsGomore Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 kızın peşine düşme aman diyim. eğer peşine düşersen onun sana duyduğu saygısı bitecek, senin ona karşı olan sevgin kronik hastalığa dönüşecek. i mean ciddi anlamda fail olursun. he tavsiyem 'melankoli' tribinden çabuk sıyrıl ve mümkün olduğunca çabuk bir kız arkadaş bul. böyle yapmayıp kendinle başbaşa kalırsan temiz 3-4 seneni kitlersin kötü anlamda değişirsin. ben yaptım bi mallık 5 senedir tık yok bilader dikkate al şu son dediğimi.
idilik Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 rahimpolat said: 1. Psikiyatr - psikolog kombosuna gittim. o ona ona yolladı. baya ilgilendiler. bildiğin saatler süren testler çözdüm ya da sorular cevapladım onlardan gelen İlaçla olacak iş değilmiş. 2. Ama o fedakarlığı yapmak zorunda değil sonuçta. yapmadı da. 3. Ben kendim de düze çıkabilirim, sen yanımda olmamayı seçsen de ben kendimi iyi yapıcam, sana muhtaç da olmamayı öğrenicem dedim. 4. ve bir süre görüşmemeye karar verdim. üzüldüm tabi ama içim böyle cız etmedi. 5. Fakat şimdi ne yapmam lazım tam çözemiyorum. sen işin en zorlu kısmını atlatmışsın gibi gözüküyor. 1. pek çok insan rahatsızlığını kabullenip doktora fln. gitmiyor. rahatsızlığını kabullenmiyor. sen bunu yapıp, ilaçlık bir durumun olmadığını anlayıp 1 level atlamışsın bana göre. yani önemli bir rahatsızlığın olmadığının bilincindesin artık, ve pek çoğumuzun çeşitli düzeylerde yaşadığı ''stres''ten muzdaripsin görüldüğü kadarıyla. paticik kişiselde, söylediğin türden sıkıntıları nedeniyle konu açmış olan bissürü insan var. yani kesinlikle yalnız değilsin. bence doktora gitmiş olman en azından bu gerçeği anlamanı sağlamıştır. 3. bunu anlayıp çözüm yolu üretme gücünü göstermek te herkesin harcı olmayan bir başarı. yani ''sen''i düze çıkarabilecek insanın ''sen'' olduğunun farkındasın. başkasına muhtaç olmadan, kendini iyi edebileceğinin bilincinde olman, bunun için çaba harcama kararı alman 2. bir düzeyi atladığının göstergesi. ki çoğu insan bunun (daha stabil bir ruhsal yapıya sahip olmanın) kendi ellerinde olduğunun farkında olmayabiliyor, ya da kendisiyle ilgili bu sorumluluğu alma cesaretini gösteremeyebiliyor. 2. son derece doğru, sağ duyulu bir tesbit. çoğu sağlıklı olduğunu düşünen insanın kabullenmekte güçlük çektiğine, ve karşı tarafı suçlayıcı tutumlar içine girdiğine çoğumuz tanık oluyoruz. 4. bu da sağduyulu bir insanın vermesi gereken bir karar, ve çoğu sağlıklı olduğunu, güçlü olduğunu düşünen kişilerin almakta çok büyük güçlük çektiği bir karar. gerçekten son derece mantıklı yaklaşmışsın olaya. içinin cız etmiyor oluşu da, senin kendi gücünle, çok gerçekçi bir şekilde geliştirdiğin savunma mekanizmanla ilgili olabilir. ve bu mekanizmaları kişinin kendi ruhsal durumunu sağlıklı tutabilme doğrultusunda kullanbilmesi kolay değildir ve kişisel başarı göstergesidir. 5. aslında şimdi ne yapacağını gayet iyi biliyorsun gibi gözüktü bana. dediğim gibi yolun yarısını katetmişsin zaten. dünyanın sorunsuz bir yer olmadığını kabullenmen gerekiyor sanırım. insanların, kişilikleri, güçleri, duyumsayabildikleri sevgileri (doğa, sanat, karşı cins, dost, akraba...tümüyle insanlık hatta...), kendilerine olan güvenleri, geliştirebildikleri doğru savunma mekanizmaları ölçüsünde başarabildikleri, ya da başaramadıkları bir şeyden söz ediyoruz. başardıkça yaşamın, dünyanın zorluklarına göğüs germek biraz daha kolaylaşıyor sanırım. başarılı olduğunda, ki tam başarı kimse için söz konusu olamaz, kız arkadaş ilişkilerini de daha sağlıklı bir tabana oturtabilirsin. yani yapman gerekenler, az ya da çok bu dünyada yaşayan herkesin yapması gerkenler aslında =)
NoTwisT Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Mesaj tarihi: Ağustos 28, 2010 Babana soyle islak mese odunuyla dovsun seni.
Öne çıkan mesajlar