Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Psikiyatri uzmanına gitmeyi düşünüyorum.


MuDo

Öne çıkan mesajlar

MuDo said:

Sorun yaşadığım bir diğer konu; yeni girdiğim bir ortamda bulunan insanlara karşı son derece çekingen tavırlarla yaklaşmam. Bu normal karşılanır ancak bende fazlasıyla var bu huy.. Kimseyle konuşamam, kimsenin gözlerine bakamam konuşurken yere bakarım, cümleleri kısa kesip konuşmayı bitirmeye çalışırım, sürekli başka bir yerle ilgilenirim.. Nedir bu bendeki hal hareket benim sonum ne olacak böyle bilmiyorum..


bu bende de var, sen git duzelirse bende gideyim. nefret ediyorum bu huyumdan. 22 yaşımdayım ama ergenler gibi utangaçlık çekingenlik var.

bir tek ne zaman bu huy mu artık ne halt ise kayboluyo, içince çoguzel eser kalmıyo
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Çözüm arayamıyorum çünkü bunu tek başıma halledebileceğimi sanmıyorum. İlaç terapi her ne şekilde olursa olsun bilmiyorum tek istediğim kurtulmak bu şeylerden. 20sinde sakalı bıyığı yeni terlemiş gibi dolanıyorum ortalarda. İşin en bktan tarafı, oturup dertleşebileceğim tek ortam emekliliğine 2 yıl kalmış kurumun gizli kapaklı sigara odasında takılan filanca abi. Buna mı anlatayım böyle böyle derdim var diye..
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

her ilaç bağımlılık yapmaz.
psikiyatrist ilaç yazması bakımından daha iyi bence.psikoloğa göre yani.doğru seçim.

gerçi senin arkadaş edinmen lazım bence.sonuçta cesaret vericek madde dışında ilaç yok.onu da kullanma zaten.
insanlarla iletişim kurmak problem değil önce bi arkadaş ortamına girmen lazım,en azından dene.iyice çekme kendini insanlardan.

memursan zaten işin zor ya anlıyorum.
devlet dairesi falan insanı kanser eder.çok suratsız ordaki insanlar.hani illa ki istisnalar faln vardır ama.iş falan değiştir bence sdfg
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

ya ilaç bu kadar abartılacak birşey değil.
ben de bi süre öncesine kadar sanki kullanan herkes sorunluymuş gibi bakardım her kullanıyorum diyene acıyıp kendimi ona adardım falan.
yani tüm ilgimi şefkatimi verirdim sanki birşey yapabilirmişim gibi.

ama çok yakınımda biri kullanınca anladım ki abartılacak birşey değil.yararı bile var.

bakın bağımlılık yapandan bahsetmıyorum.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...