Hayat veren ruhlar.

[Devilmanta]

Efsaneye göre birbirine aşık olan iki ruh varmış. Güçlü ve çok çalışkan Ira’eeb, Güzel ve dünyanın en güzel kokularını barındıran Thaas. Kaderleri birbirine bağlanmış olan bu iki ruh iki bedene hapsedilmiş. Ira’eeb sarı - siyah çizgileri olan, bir çift güçlü kanat ve iğne ile donatılmış vücuda, Thaas ise güneşin ışığını yansıtacak kadar beyaz yaprakları ve altın sarısı yüzü ile ince narin bir vücuda sahipmiş. Onlar bilmese de yaşamları dünyanın devamlılığını sağlıyormuş. Ira’eeb her gün Thaas’ın yanına gelip onunla vakit geçiriyormuş. Thaas’ın altın sarısı yüzünde yatıyor, yapraklarında geziniyor, onu öpüp duruyormuş. Sonra yola koyulduğunda üzerinde Thaas’ın kokusunu, polenlerini taşıyormuş. Ira’eeb kendi evine gidince Thaas’ın ona verdikleriyle yavru Eebleri besliyormuş yuvasını büyütüyormuş. Thaas ise Ira’eeb sayesinde gezegeninin bütün yüzeyini kaplamış. Çoğalmış çoğalmış. Yaşam aslında onların mutluluğunda saklıymış. Ne Thaas Irasız, ne de Ira Thaasız yaşayamazmış. Zaten onlarsız Gezegende kuruyup kararırmış.

Derken Nasniler çıka gelmiş. Kendi yuvalarını yapmak için yakıp yıkmışlar. Bir gün Ira Thaasına kavuşmak için yola koyulmuş. Onu göreceği dakikaların hayalini kuruyormuş yolda. Fakat gördüğü manzara karşısında ne yapacağını şaşırmış. Nasni eğilmiş Thaas’ı gövdesinden sıkıp koparmış. Güneşi yansıta beyaz parıltılı yapraklar rüzgarda savrulmuş, Altın sarısı yüzündeki parlaklık sönmüş. Ira’nın üstünde kara bulutlar belirmiş. Dedelerinin ona söylediği öğütler gelmiş aklında: “İğnen sensin, sende iğnen, eğer iğnene bir şey olursa karanlığa gömülürsün”. Hiç düşünmeden Nasninin eline hamle yapmış. Ve iğnesini Thaas’ı tutan ele girmiş. İğnenin yapısı sarmal şeklindeymiş. Bir kere battım mı deriden içeri doğru hareket edermiş. Nisna öylesine bir acı duymuş ki Thaas’ı bırakmış. Deriye doğru saplanan iğne de Ira’yı bırakmış. Önce Thaas düşmüş yere, yüzü gök yüzüne bakıyormuş düşmekte olan Ira’yı görmüş. Tam yapraklarına düşmüş Ira Thaas’ın. Bu onların son buluşmalarıymış. Son kez birbirlerine sarılmışlar.

Dünya onların sarılmalarına son kez tanık olmuş. Thaas yer yüzüne yayılamamış, Ira onu güçlendirememiş. Dünyadaki yeşillikler birer birer solmuş. Ağaçlar büyümemiş, yağmurlar yağmamış. Nasniler yeryüzünden beslenememişler. Onlarda ölmüşler. Sadece iki küçücük ruhun bu dünyaya hayat verdiğini bilememişler.

[KillJoy]

isimler dışında güzel bi hikaye