Karanlık

[Quibble]

Güneşin doğmasına bir saat ya vardı ya yoktu. Yataktan karanlığa doğru baktı çocuk.
Karanlığın içindeki noktaları takip ederdi sabaha kadar.

Genelde uyumazdı yada az uyurdu.
Uyumazdı, karanlığı seyrederdi.
Karanlık genelde noktalar halinde akardı gözlerinin önünde.

"Oradasın" dedi karanlığa doğru. Sesi sakin ama kısıktı.

Bir fısıltının olamayacağı kadar sesli tekrarladı,
"Oradasın, biliyorum."

Karanlıktan bir cevap beklercesine dikkatlice baktı boşluğa.
Boştu karanlık ve cevapsızdı.

Ayağa kalkıp odanın ortasına yürüdü. Soğuk yapıştı bedenine ıslak kıyafetler gibi.
Noktalar sardı çocuğu.

Karşısında duran karanlık çocuğa dokundu, çocuk ölüme.

O ana kadar yaşadıkları artık sadece yaşattıklarıydı.Kendine saklayabileceği hiçbir anısı ölümden daha canlı değildi.

Sorguladığı hayatı, ölüm kadar basitti.
Ölüm ise karanlık kadar sessiz ve boştu.

Meraksızdı artık.

"Hoşgeldin" dedi küçük bir tebessümle,

"Sana hayat vereceğim..."

[Saeros]

beğeniceğimi düşünerek girip okumaya başladım, ama beğenemedim
süslü ama boş olmuş gibi geldi bana, "oradasın, biliyorum" filan tripleri, bilmiyorum yadırgadım. gerçekten bir şeyler hissederek yazdıysan eğer, hissettiklerini yazıya koyamamışsın, ölümlü karanlıklı bişey olmuş.

[Soulbringer]

begendim+1