Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

hep yalnız hissetmek


Öne çıkan mesajlar

Mesaj tarihi:
kendimi hep yalnız hissediyorum.
yalnız kaldığım her an.
bazen kalabalık ortamda bile yalnız hissediyorum.
neden böyle anlayamıyorum.
sevdiklerimin somut olarak yanımda olmadıkları her an yalnız hissediyorum.
oysa manevi olarak yanımda olduklarını biliyorum.
aradığım her an açılan bir kapı, kapısını çaldığım her dostumun kapıyı ardına kadar açacağını biliyorum.
çok tuhaf bir şey bu.
4 ay boyunca neredeyse her gece sızarak uyudum yalnızlığı hissetmekten korktuğum için.
sanki dostlarım gerçek dostlarım değil,
sevgilim gerçek sevgilim değil.
ailem hep yanımda tabiki lakin farklı bir şey bahsettiğim.
ya dostlar geçici gibi geliyor.
insan büyüdükçe kazıklar büyüyor gibi geliyor, o kazığın girmesinden korkuyorum galiba. (mecazi anlam)

neden acaba?
Mesaj tarihi:
çok canım sıkıldı ondan. al ciddi cevap olarak senin hissetiklerinin bir sonraki versiyonu 'depersonalization'.
karakter bozukluğu. ben bu kadar ağırını geçirmedim ama bende böleyim. o yüzden sinire gerek yok.
Mesaj tarihi:
o kadar ciddi mi yahu?
son 6 aydır yavaş yavaş artan bir histi bu.
son 1,5 aydır düşüşte.
fakat her an tekrar yoğunlukla hissedecekmişim gibi geliyor.
yalnız kalmak istiyorum hep ben de herkes gibi.
ama kapıyı açıp diğer tarafa geçtiğim anda sevdiklerimin orada olmasını isterdim.
ama bu hiçbir zaman olamaz.
Mesaj tarihi:
Her şey gerçek olmalı değil ki ? Sanal olan dünyanda yaşarsın sende .Oynarsın arkadaşlarınla , dostlarınla fair-play çerçevesinde =)

Bence sorunun da zaten gerçekten mutlu olduğun şeyler olmadığı için aitlik hissetmemen bir yere . Böyle durumlarda ailesini düşünmek insanın yetip de artıyor , gerisi teferruat kalıyor.
Mesaj tarihi:
Ferrero said:
insan büyüdükçe kazıklar büyüyor gibi geliyor, o kazığın girmesinden korkuyorum galiba. (mecazi anlam)


g.t de büyüyor.
önemli olan g.t/kazık ratiosunu korumak. (mecazi anlam)
Mesaj tarihi:
bazen hepimiz hissediyoruz bence kalabalığın içinde yanlız olmak hissini. 5-10 yıllık arkadaşlarınla aktivite yapmayı dene bence, oyun oyna bi yerlere git yemek-pub-club. arkadaşların kemikleşmiş olanlarını gerçek arkadaşların diğerlerini ise insanlar olarak ayır.(tabi o insanlardan bazılarıda zamanla kemikleşebilir)

lafın özü gerçek arkadaşlarınla, seni bilen seni tanıyan insanlarla zaman geçir.
Mesaj tarihi:
kemikleşmiş olsa da aynı ya.
etki değişmiyor dostlar.
çok kötü durum ama azalma var.
tedavi ediyorum kendi kendimi.
azalıyor yavaş yavaş.
ama yalnızım lan.
Mesaj tarihi:
burtonesk said:
bazı isteklerinin tatmin olmama durumundan dolayı böyle hissediyor olabilirsin canım (okul filan).

bunu düşündüm ama
bilmiyorum ki ya, of. olabilir gerçekten.
okul,
yurt,
bilimum şeyler de var ama.
ne bileyim ya yalnızlığa neden sebep olsun :(
Mesaj tarihi:
askerden geldiğimde ben de senin şaptığın şeyleri yaşadım zamanla geçiyor boş zamanlarında gir last fme nyhc radyosunu çal başla tepinmeye gazı kısa zamanda alırsın.. sonra bak keyfine arkadaşlarının yanına vs..
Mesaj tarihi:
Ferrero said:
burtonesk said:
bazı isteklerinin tatmin olmama durumundan dolayı böyle hissediyor olabilirsin canım (okul filan).


bunun gibi bir şey diyecektim ben de. başka sıkıntılarının sen de yarattığı çaresizlik ve mutsuzluğu yanlış yorumlamış olabilirsin
Mesaj tarihi:
üniversite 2 de görülen bu hastalığın şuan için en iyi tedavisi wow diye düşünüyorum
içmeyi denedim
gez toz denedim
pek işe yaramıyor

biyrlere hissettiğin aitl,k duygusu bi anda gidince bomboş kaşıyor insan atlatıcaksın ama eminim

fotoşop
Mesaj tarihi:
SimapesieL said:
üniversite 2 de görülen bu hastalığın şuan için en iyi tedavisi wow diye düşünüyorum


şeytanın yer yüzünde vücut bulmuş hali misin

wow oynamayın yaptığınız işe konsantre olun
×
×
  • Yeni Oluştur...