Lexius Mesaj tarihi: Ekim 15, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 15, 2008 bazı hikayeler gerçeği aramaya inanırken bazıları gerçeklerin ta kendilerini yazar bazı insanlar hikayelerde öldürürken bazıları kaderlerini yaşar.. ve ölür benim hikayem öldürmenin eşiğinde yaşanan duygusuzluğun nefes aldığı anların eşsiz kıvılcımlarıyla alev alan sonsuz yaşam eşiğini kanayarak aşan bir son gecelerin karanlığında parlayan ayın altında tüm sonatları dinlerken taktığı kulaklıkta soğuk çeliği insanların teninde gezdiren bir sapkın ne olduğunu bilse bile yaşayabilir mi öldürmeden kana duyduğu açlık mı yoksa sadece bir içgüdü mü bu tanrıyı oynamanın kolaylığıyla inançlarını altüst eden incil sayfalarına silinmiş gözyaşlarının ıslaklığına denk kendiliğinden yavaş yavaş silinen destan satırlarının aralığında benim adım hep geçicek... Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
AthleT Mesaj tarihi: Ekim 16, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 16, 2008 Hep ölüm, yine ölüm =) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Asteroth Mesaj tarihi: Ekim 17, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 17, 2008 Ölümsüz ^^ olmayacak mıydı? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Flameoffear Mesaj tarihi: Ekim 17, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Ekim 17, 2008 Ya hep kafiyeli yaz, ya hiç kafiyesiz ya lex. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar