Ağlayarak

[Rakursi]

Gün geceye çalarken
Güneşin son feryatlarını verdiği
O koyda, o kayalıklarda çırpınan,
Kanatları ıslanmış bir ateş böceği gibi,
Hayatın merhametsizliğini seyrediyorum.
Bir kadın, uçurumun kenarında, ağlıyor.
Öyle ki, hüngür hüngür değil!
İçin için, hıçkıra hıçkıra.
Yüreğini söküp de çıkarmışlar gibi.
Kuru bir gül tutuyor elinde,ezilmiş.
Kitap arasında saklanmış belli ki,
Simsiyah olmuş, eskimiş.
Yaşlarıyla sulamaya çalışıyor,
Canlanır belki diye inanıyor.
Ve ben, gördüğüm her düşen gözyaşında
Daha çok,daha çok bağırmak
Sesimi daha çok duyurmak istiyorum.
Küfürler,lanetler,herşey...
Sonunda bıkıyorum ümitsizliğimden,
Topraktan çalıyorum,
Geceye armağan ediyorum hayatımı.

[vivavale]

klavyene sağlık güzel olmuş.ama çok acımasız,çok kederli olmuş sanki canım sıkıldı birden :(