Rakursi Mesaj tarihi: Eylül 4, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Eylül 4, 2008 Çocuk ağlamaları duyuyorum, Çığlık çığlığa oyunlar tükeniyor. Kırılmış oyuncaklar var yollarda, Çürümüşler,kimisi pas tutmuş. Terkedilişin yankısı çarpıyor duvarlara, Gözlerim buğulanıyor, üşüyorum. Haşince,hoyratça koparılıp Ufalanıyorum selvi diplerine. Yazgı, kendi davasına düşmüş, Beni görmüyor, beni sevmiyor. Hainler tutunuyor kollarıma. Çareme son bir şahit arıyorum Ben birim, bir benim bilen. Tutuşuyorum, Ne anlayan var ne dinleyen. Dikiş yerlerimden sökülüyorum, İpimin ucu kaçtığında halim sürünecek. Ziftten gölgeler düşecek çimene, Mavi gökyüzüne ne hacet! Öylesine sığ olacak ki tek başınalık, Beni benden öte kimse görmeyecek. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
AthleT Mesaj tarihi: Eylül 5, 2008 Paylaş Mesaj tarihi: Eylül 5, 2008 said: Terkedilişin yankısı çarpıyor duvarlara, Olay budur. Tebrik ederim. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar