Profesyonel

[BeIlow]

Geçmişi düşünürsün bazen. Olmayan geçmişini, hayatta asla güzel bir şeylere ve hatta bir şeylere sahip olmadığın geçmişini. Elin en iyi arkadaşına gider hemen, silahına. Kafana dayamazsın çünkü sen bir profesyonelsin başkasının kafasına dayarsın onun canını yakarsın. Yine böyle bir gündü herhalde.

Bir işe çıkmıştın öldürmek için her zamanki gibi. Sakin ve anlamsız bakıyordun. Zaten neden heyecanlı ve anlamlı bakacakmışsın ki ? Bu işi daha önce onlarca kez yaptın ne bir anlamı var ne bir heyecanı artık. Adresi ve kişinin resimlerini aldın. Yine bir kadın her zamanki gibi. Onun hakkında bilgi topladın, nerelerde yer, ne zaman yer, kimlerle gezer. Silahını temizledim bir güzel evden çıkmadan, mermilerini doldurdun içine, ayarlarını her zaman ki gibi kontrol ettin ve çıktın evinden arkadaşınla.

Temiz bir çatı bulmuştun bu sefer. Hedefi direk gören bir yer. Iskalama imkanın yoktu, zaten ne zaman ıskalamıştın ki. Boşuna düşünüyordum sanırım. Gözümü silahımın dürbününe dayadım ve hedefimi gördüm. Kalbimden bir ses geldi "bum" durdum bir an. Tekrar ses geldi "bum, bum" . Kalp atışım hızlanmaya başlamıştı anlam veremedim. Beynim öldür diyordu kalbim izle diyordu. Bakakaldım onun güzelliğne o anda. Kalbimi dinledim önce bu değişik duyguyu, bu garip sevgiyi "bum, bum, bum, bum" her atışında midende bir düğümlenme, suratımda bir gülme meydana geliyordu. Sanki ilk işime çıktığım ki gün gibi hissediyordum tekrar, heyecanlı, umutlu ve korkak. Ama bu daha güzel bir duyguydu. Tekrar kadına baktım; hayat doluydu kadın benim aksime, gülüyor, eğleniyor arkadaşlarıyla sohbet ediyordu. Onu izledim bir süre. İzledim, izledim ve izledim. Kalbimi dinledim hep o zaman içerisinde. Kendimden geçtim, duygularıma kulak verdim.

Sonra kadın ayağa kalktı, gidiyordu gitme zamanı gelmişti. Zamanım dolmuştu bugünlükte sanırım. Ben bir profesyoneldim çünkü, ne kalp atışları ne bir aşk beni durduramazdı. Kalbimi dinledim tekrar "bum" dedi bir kez "bam" dedim ağzımdan, "pum" dedi silahım, rüzgar sesiyle gitti mermim . İşte benim ritmim ve heyecanım buydu. Silahımı topladım oradan hızlıca uzaklaştım her zamanki günlerde ki gibi. Ne bir kalp atışı, ne bir duygu kalmıştı tekrardan. Hiç bir şey yoktu bende. Çünkü tanrı bana karşıydı bir kere sevmeme ...

[Radical]

Ama "insanların kanını iş olarak görüp tutku haline getirmek ve bu tutkunun bedeliyle masum insan duygularına b.k atmak"da bir duyguydu aslında...

Yazı güzel olmuş beğendim ben...

[shuTdoWnX]

Güzel yazı

Profesyonel olmak budur işte..
belki o kadın ölmeseydi herşey daha farklı olup profesyonel dediğin işi bırakıp normal bi yaşam secicektin
duyguya yenilemedin ama..