Depresyon ve çözümleri

[Mumu]

uzun süredir düşündüğüm üzere ben sanırım ağır bi depresyon geçirmekle meşgulüm. severek eğlenerek yaptığım hiç bi şeyden zevk alamamamla birlikte sürekli öfleyip pöfleyen, konuşmaya bile mecali olmayan üşengeç bi adam oldum çıktım.

doktora gitmek istemiyorum açıkcası ilaç kullanmayı da düşünmüyorum. var mıdır acep başka çözümleri diye düşünüyorum. internette araştırdım çözümleriyle ilgili hiç bişey bulamadım. doktora başvurun falan diyor. benim işim olmaz doktorla. konuyla alakalı fikri olan bişeyler yazmak isteyen herkesin fikirlerini beklerim. öpüyorum paticik halkı gözlerinizden.

[aente]

kız arkadaşın yoksa, bulabilirsen çok fena değişebilir durum, sana aptalca aşık olmayı öneriyorum ve bunun için para almıyorum. evet aptalca aşık ol birkaç ay dert tasa kalmaz löp et gibi gezersin.

[tellos]

valla yaz etkisi herhalde aynıs bende de var
hiçbişe yapasım gelmiyo uyuyorum

[Ekmek]

havadandır
3 4 gündür fena değildi hava süper bi hayatım vardı.
bugün 40 derece 2 kere bileklerimi kestim.
SWE bi hatun bul, bi tane de klima çak kalmaz birşeyin.

[luna]

ben doktora danışmayı ciddi bir durum olmadıkça gereksiz ve saçma buluyorum.insanın böyle şeyleri tek başın aşması çok daha güzel ve çok şey kazandırımış gibi geliyo bana.zaten en fazla beklersin sonra geçer.biraz kendini tanımaya çalış değişiyosun belkide o yüzden eski şeyler aynı tadı vermiyodur

[Letsgetthesunshine]

@luna eğer ki durum senin norotransmiterlerinden ya da salgıladıgın hormonlardansa yalan oluyor o iş

eğer ki ilaç kullanmak istemiyorsan vucudunun endorfin salgılatacak aktivitelere katılmanı öneririm. Mesela yüz agırlık kaldır bol bol yürüyüşe cık eğer ki masturbasyon yapmıyorsan yap en azından biraz daha kendine gelmene yardımcı olur. Onun dısında her şey suxx hesabı gezme etrafta kotu bile olsa gormemezlikten gelmeye çalıs ve üşendiğin şeyleri üstüne basa basa yapmaya cabala.

[Mumu]

benimki çok kısa süreli falan değil açıkcası. geçen nisanda annemi kaybetmemle birlikte başladığını düşündüğüm bi süreç aslında. yani son dönemlerde adını koyabildim belki de ama gerçekten uzunca süredir böyleyim. kız arkadaş olayına da katılıyorum ama işte onla da uğraşıcak halim yok ki =/

[POS]

benzer bi dönem geçirmiştim ben de. hayatı, insanları ve kendini umursamazlık self fullfiling prophecy gibi bişey. kendi kendini besliyo önüne geçmezsen.

hobiler, kız arkadaşlar, oyunlara sarmak bence geçici ve sorunu yok etmicektir.

motivasyon önemli bi olay. kendine bir amaç belirlemelisin. bir hayal olur, bir mevki olur, bi statü, bir iş ya da kendini görmek istediğin şekil ve yer. sevdiklerinin seni görmek istediği şekil ya da kaybettiklerinin seni görmek isteyecekleri şekilde. inadına ayakta, üzüntü ve boşluğun yiyip bitirmediği bi şekilde.

bende işe yaramıştı.

[Ekmek]

Bazı sorunlar kendi içinde çözülür bazıları için yardım alınır.
Direk psikoloğa karşı olmak cehalettir kusura bakmayın.
İlaç kullanmak istememen güzel birşey, en sevimli ilacın bile yanetkileri var sonuçta. Düzenli olarak psikoloğa gitmek istememeni de anlarım(ben de gitmem yani) ama en azından basit bir teşhis için gitmemenin bir sebebi olamaz bence.

[Mumu]

yok yahu teşhis için gitmemek gibi bi problemim yok ki zaten gittim. direk ilaç yazar mı bi insan ya. ne ayıp bişey. ha ama bana desin ki 30 gün şu ilacı kullan bitir, bittiğinde herşey normale dönecek, eyvallah derim. de yok öyle bişey yani.

[Ekmek]

Psikologlar ilaç yazamıyor yanlış mıyım?
Psikiyatristtir o.
Direk ilaç yazdıysa gitme zaten bir daha.
İlaç(td)

ayrıca ilaçlar tedavi etmez kesinlikle, tedavi sürecini hızlandırır sadece.
yani en azından insanın mutluluktan kakasını getiren bir ilaç duymadım ben henüz.

[Mumu]

ben psikoloğa gittim demedim ki zaten ekmek =P

doktor diye bahsediyorduk genel olarak ondan lafın gelişi söyledim direk.

neyse teşhis var çözüm lazım. kendi kendime oturup düşünüp taşınıp en iyisine karar vermek en mantıklısı sanırım. intihar mı etsem ya gidip ahaha

[Ekmek]

Seni düzeltmek için söylemedim ki onu ben karıştırıyorum.
SWE hatun senin ilacın, ben koydum teşhis zaten.

[sesu]

ben hiç yaşamadım öyle ağır bi depresyon ama yeni insanlarla tanışmak ya da yeni bi uğraş bulmak her zaman işe yarıyo..yani bigün dışarıya çıktığında gözüne kestirdiğin birine çıkıp MERABA! diyebiliyosan kısa bi süre de olsa eğleniyosun..ya da bişey çal, bi spor yap falan

[Mumu]

ortam değişikliği iyi gelir diye düşünüyorum geçici olmayan. taşınmak falan yani hele ki yurt dışı olursa benim sorunlarım çözülür gibime geliyor. zor gerçi buradaki herşeyi bırakıp gitmek de, kız arkadaşım olacağına yürür giderim arkadaş. türk kızlarıyla problemlerim var.

[sesu]

bildiğin ortamda depresyona girdiysen orda iyice içine kapanma olasılığın da var yanlız..5 ay sonra dotadan kurtulamıyorum diye topic açma yani amman didim :D

[Ekmek]

Dota dan kurtulmak kolay.
Ekmekten 4 adımda mucizevi dota diyeti:
1) paticik regi bulunur
2) oyuna girilir
3) oyundan çıkılır
4) warcraft silinir, cd ler kırılır.

[aente]

yapabileceğini düşündüğünü ama daha önce deneme fırsatı bulamadığın şeylere yoğunlaş, ben oturdum photoshop'la debeleniyorum tutorialleri izleyerek falan mesela.

[fede]

depresyon iyidir ya. burda sorun olan şey, depresyondan kurtulmak istemektir bence. depresyonla yaşamaya alışmak lazım

[oper]

hayatın bi düzene girdiğinde kurtulursun depresyondan sanırım...
büyük ihtimalle öğrencisin.. iş yok güç yok haliyle. her gün aynı şeyleri yapmaktan da sıkıldın.. e normal tabi.
bende de kendi teşhislerime göre manik depresiflik var. ne zaman geçeceğini bildiğim için beklemekten başka yapabileceğim bişe yok.

[c_a_p_t_a_i_n]

-Diğer mesajları okumadım-


Önce ne olduğunu anlamak için psikolog yollarına bir düş.Bir bak bakalım durum neymiş.Ciddi değilse kendi kendine ufak uygulamalarla halledersin.

[Emaleth]

hava değişikliği gerçekten çok iyi gelebilir, imkanın varsa düşün ciddi ciddi.

yok eğer majör değişiklik yapamıyorsan, yapılacak en iyi şey kendini depresyonun kucağına bırakmak mumucum. fede doğru demiş, kurtulmaya çalışmak değil alışmak lazım, insan depresyona debelendikçe batar. bunun yerine bööle semi-cool bi kabullenme hissini ve bir kavram olarak sabırı tavsiye edebilirim.
konuya dair

depresyonunu içinden geçmen gereken bir dönem olarak düşün, bitmesini beklerken kendini oyalamaya çalış. yukarılarda birileri demiş, kendine fayda yontman da mümkün, insan can sıkıntısından bir sürü yeni şey öğrenebiliyor gerçekten ;)

[Alcadras]

ben genelde tribine giriyorum depresyona. sonra bakıyorum hoşuma gidiyor. insanları bilmesini istiyorum. yakınımdakilerin ama. susuyorum sonra. neyin var bugün senin diyorlar. bilmiyorum diye kafa sallıyorum. sonra bu tripsel hareketlerin sonunda bir bakıyorum, gerçekten depresyona girmişim. çıkamıyorum. bi olay yaşıyorum, o güne hep suskun başlıyorum. ya da illa sabah olmuyor, gün ortası ya da akşam o olay geçiyor başımdan. sonra hep susuyorum. aslında bi olay olduğu falan yok. trip işte. ama kendi kendime trip. yani birine karşı değil. öyle bir garip işte.

[mock]

ilgi çekmek için yaparlar onu etrafımda yapan bi kaç kişi vardı ilk tanıdığımda soruyodum neyin var diye daha sonraları sallamaz olmuştum
bide bileğini kesmiş salağın teki tabi törpüyle hafif bi çizgi ypmaya çalışmış. bant yapıştırmış herkes sorsun diye.
sorduklarında "psikolojik acımı fiziksel acıyla bastırdım" diyodu. tek amaçları ilgi

[aquatik]

Dışarı çık, kendini harekete ver. Havalar sıcak biliyorum ama sabah erken, ya da akşamüstü hava serinlediğinde çık, olabildiğince sakin (trafikten uzak) yerlerde tempolu yürüyüş yap, ya da bisiklete bin, imkanın varsa yüz, yani bir çeşit spor yap ve sporu, ayen diş fırçalamak gibi bir çeşit yaşam tarzı haline getirmeye çalış. Spora başlayınca belli bir uyuku düzenin oluşacak, yani ister istemez yatma kalkma saatlerin düzene girecek. Düzgün beslenmeye dikkat et. Spor yaptığın süre içinde ve günün kalan kısımlarında hep pozitif düşünmeye, etraftaki (küçük, ya da anlık ta olsa) güzelliklerin farkına varmaya çalış. Aklına negatif düşünceler geldiğinde onları kafandan uzaklaştırmaya çalışıp, güzel, seni mutlu eden şeyleri düşünmeye gayret et.

Ben stresli olduğumda bunları yapıyorum, hatta devamlı yapmaya çalışıyorum, işe yarıyor. Bir de bu stres, depresyon fln. çağın hastalığı bir çeşit. Az ya da çok, birçok insan yaşıyor dediğin durumları. Daha dün Amerika'daki yeğenimle konuşurken, orada depresyon sözcüğünün pek te büyütülen bir sözcük ya da kavram olmadığını ve çevresindeki hemen herkesin depresyon şikayeti ya da tanısıyla psikoloğa gidiyor olduğunu söyledi.

Çok sevilen bir varlığın kaybının çok zor olduğunu düşünüyorum, sabır diliyorum.