İstanbul

[Disbelief]

En derinlerinde ruhumun,
Bir damla ışık deliyor yavaşça yüreğimi.
Korkusuz sevişmeler aralığında
ve kimsesiz duraklarda,bir sabah İstanbul.
İstanbul kimsesiz,ben kimsesizim...

Akla gelmeyenlerin,olmamıslıkların başlığında,
Ve hiç işitmediğimiz melodiler rüzgar gibi akarken,
Umut mu bu ellerimizde ki
Yoksa yine hayallerle mi yaşıyoruz geleceği.
Kim için ne için sebebini bilmeden kaçıyoruz kendi köşelerimize,
Sığınıyoruz karanlıklara.
Gün doğarken İstanbul'da,
Kimimiz sıcak yatağımızda ,kimimiz bir merdiven altında...

İçimizde ki çocuk şarkı söylemekten vazgeçmiş sanki.
İstanbul'un çocuk yüzü görünmüyor ara sokakların tenhalığında
Ya da ışıklı meyhane gecelerinde.

Sarhoş gülücükler saçan,
Ama bir kor gibi yüreği yanan insanlara gebe İstanbul,
Benim göz yaşlarıma gebe İstanbul.
Seni benden alan bu körolası İstanbul.
İstanbul kimsesiz, ben kimsesizim...

Bir gece daha son buluyor,
Güneş yine Üsküdar'ı ısıtıyor.
Kaldırımlar geceden kalma insanları evlerine götürüyor...

[darkness87]

çok güzelde bazı mısralar tanıdık geldi sanki bana yanılıyorda olabilirim

[Laraken]

istanbulu sevdim yahu baya ben de : ). bu gidişle pek sık ziyaret edicem : ).

[Silmarwen]

İstanbul Rulaz diyesim var da, harflerin güzelcene yanyana dizildiği bu şiirde pek hoş durmaz. Ama olsun ben gizliden söylerim

İstanbul Rulz :D

[Disbelief]

İstanbul canımı yaksa da cogu zaman bagımlılık olmus adeta tabi ki istanbul rulz :) şiii çaktırma :)

[Silmarwen]

Sen gel İstanbul'a bi hele de. Gezeriz birliktene :D

Yazı güzel olmuş bu arada :D

[Disbelief]

hehe yorumun icin saol canım ama ben digerini sormustum ehi ehe buda cıkmıs oldu aradan :) gelim de bi gezidr beni:)