Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Sanırım depresyondayım ve Sanırım yardıma ihtiyacım var?


bLackcha0s

Öne çıkan mesajlar

ayni durumdaysan ve karamsarsan sen mahvolmussun zaten , bari cevrendekilere negatif elektrik verme. kendi halinde takil.[hline]Forumun cop kokmasina karsiyim.
Laraok Deadsoul Qoiw Deadsoul
copyright Tum haklari saklidir ve thanatos'a aittir. ©


[Bu mesaj thanatos tarafından 27 December 2003 21:14 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Depresyona soktunuz lan beni!!:!!?'O!! Mutlu olum olum! Sizden kötü durumda olan insanları düşünün! Bu arada benden nasihat.. Mutlu olmanın TEK yolu başkalarını mutlu etmektir.[hline]Ejderha Gibi Uçarım,
Elf Gibi Sokarım(ok bakımından)...

DiaBoLiC, 15 September 2003 21:43 tarihinde demiş ki:
bu cinlerin toplu organizasyonları var bu fotoğrafın internete çıkmasına izin verilir mi???
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

17 yaşındayım...

Annemi bu süreyi toplasanız yaşamımın yüzde %90'ında gördüm.
Babamsa %10 bile etmiyor...
Daha geçen sene babamla samimi oldum.
Çok sorunlu bir hayat geçirmiş bir insanım kısacası.Aile içi kavgalar orta-okul döneminde hayatımı kararttı.

Ama buna rağmen mutlu olabiliyorum.Dimdik ayakta durabiliyorum...

Normal miyim?Hayır, hafif deliyimdir.Bir süre Zanax kullandım.Sinirini kontrol edemeyen bir insandım.Sosisli sandwich'in mayonezi aksa adam öldürecek gibi oluyordum.Arkadaşım çoktur Yakın arkadaşım çok çok azdır.

Nasıl bir insan olduğumu bilen aranızda var mı bilmiyorum.Her gün en az 3 bira içen.Haftasonlarını genelde sarhoş geçiren bir insanım.0 promilde sırf kafama estiği için sokağın ortasında park edili duran arabaların üstünde yürüyebilirim.Dilim çok sivridir.Eğer birine sinirlenir yada kafam atarsa sözlerimle ezerim,ezerim,ezerim.

Çok değiştim.3-4 sene evvelki benle alakam yok.Sinirini daha kontrol edebilen ama arada sırada patlıyan bir insanım...

Misal kendimi kaybedip üstümdekileri yırtabiliyorum.Tartışmalar beni deliliğe sürüyor.

Onun dışında gayet sakin'im şu aralar.Ilaç kullanmıyorum.

Ama aşık olursanız, herşey güzel olmaya başlıyor.Kısa bir dönem olsada çok mutlu olabiliyorsunuz...

Ben o kısa dönemdeyim...

Sana tavsiyem ; Bir psikatrist'e görünmen ve geçici bir süre tavsiye ediceği ilaçları kullanman.Prozac veya Zanax verirse alternatifi var mı diye sor bağımlılık yapıyor çünkü.Senin gibi aşırı sinirlenenler için Atarax uygun gibi.Ama uyuşuksunda direk uyursun herhalde...

Bilemiyorum.En iyisi psikatra gitmen...

Umarım daha iyi görürüm seni.
Ve emin ol ne hissettiğini anlıyorum.[hline]I am the light that shall lead you to darkness.
The time for honouring yourself will soon be at an end...

ICQ
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Ah canimsin ya...
Dun metni tam okumamistim kafam bir seye dalmisti ama bugun okudum ve cidden uzuldum..
19yasindaki genc bir adami bu kadar uzen olay nedir ki diyede dusundum..
Herseyden once ailenin icinde ne olup bitiyor bilemiyoruz ama bunlarin seni etkilemesine izin verme...
Yani anladigim kadariyla babanin ailenin basina actigi bir takim mali sorunlar var ama sen bunlara takili yasayamazsin cok gencsin ve gitmen gereken bir okul war..
Dusuncelerini toplayip bu olum olayindan kurtulman lazim aslinda klasiktir..
Her 13 19 yas araligindaki genc insan olumu sik dusunur.ozellikle sikintili donemlerinde intahari bir cozum olarak gorur..
Hepimiz gectik bu yollardan...
Sana tavsiyem daha fazla siddet kullanmaya alismadan bir uzmana gorunmen...
Siddet siddeti dogurur lafi maleesef dogrudur...
Ancak kendindeki sorunu gorebiliyor ve yaziya dokebiliyorsan tedavisinide olmalisin..
KEndine iyi bak kafami karistirdin iyi mi?
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bence fazla kendi başına olmaktandır.Bende bir zamanlar öyleydim.Seni birşeye hapseden herşeyden kurtul.İnternetten oyun oynuyorsan bırak,SP oyun oynuyorsan sil gitsin,yani bağımlı şeylerden kurtul.Bir aralar ultimayı fazla kaçırıyordum.Adamları kovalarken "İyeeeeeeyt yedim ülen sizi.Aha Corp Poru yedi.""Deprem sallıyorum popolara dikkat" takılıyordum ve fark ettimki arkadaş çevremden yavaş yavaş soğumaya başladım eskisi kadar espri yapamaz mutlu olmaz olmuştum.Sonra bigün baktım bu nereye kadar devam edecek sildim ultimayı beni bilgisayara bağımlı yapan şeylerin hepsinden kurtuldum.Yavaş yavaş eskisi gibi olmaya başladım sonra gittim hazırlık bebelerinden 2-3 tanesini patakladım moralmen düzeince gerisi gelir.Sen kendini iyi tut kimsenin seni üzmesine fırsat verme kafaya mukayet ol.[hline]Don't Panic
No Fırfır
This is Turkish Technology

[Bu mesaj Moncain tarafından 27 December 2003 23:27 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

said:
blackchaos, 27 December 2003 01:25 tarihinde demiş ki:
bilmem olabilir gerçekten Her insanın yaptığı şey batıyor bana.Herkese salak gözüyle bakıyorum. Biriyle muhabet ediyorum kafa başka yerde benim zırt pırt "ha ne" diyorum.
Ya benim okulda tanımadığım adam çok azdı kimseylede küs olmayan bir insandım.Ama şimdi ne biliyim gerçelten bir garibim.[hline]bla bla bla ...



bende benzeri bi durumdayım olaylar çok toplanmaya başladı üstüme bi sosyalliğimi kaybettim bilmiyorum ama hep bad mood dayım özellikle 1 ay öncesine kadar çok kötüydüm ama şimdi biraz daha iyiyim tek avantajım ailem derstek sağlıyor bana
ne biliyim gerinlikten
tansiyonum fln yukseldi bi ton tetkik yaptırdım hastanelerde alllaha şükür bişi çıkmadı ama ben hala iyi değilim ve ben en azından 3 ay önceki ben değilim
doktor psikolojik yarım almamı önerdi ben pek yanaşmadım ilaç verdi bi süre ama kullanma dedi en azından sömestre kadar derslerimi etkilermiş ( peh sanki manyaklar ya ders çekecek durumum kalmadı) 23 ü gibi doktora tekrar bi gidicem ocak ayında bilmiyorum ne olcak.
Ama bu havalarında bi etkisi varmış bi süre kendini kendine sakla havalar düzelip güneş açana kadar sonra eski haline döneceğini um derim ben öyle yapıyorum
ama kendini şiddettende uzak tut.[hline]Bir çöpümüz var diye heryerin çöp kokmasına ben de karşıyım!
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bir Panik Atak hastasından:

Valla nerden başlasam bilmiyorum, 2,5-3 sene evvel ufaktan bu hastalığı yaşamaya başladım. İlk zamanlar ne olduğunu bilmiyordum. Yani durup dururken tansiyon çıkmaları, başdönmeleri, kalp sıkışmaları.. Alalala, kalp krizi mi geçiriyordum acaba falan oluyordum.. O kadar şikayetçiydim ki bu durumdan anlatamam, ki hala arada sırada yaşıyorum nadirde olsa.. Japonya'ya bir iş seyahatine gittim 2 sene evvel falan. 3 günlük bu seyahatte bile hastanelik oldum.. :) Dönüşteki 14 saatlik uçak yolculuğundan bahsetmeyeceğim bile çünkü nasıl geldiğimi bilmiyorum. Evde, arabada tek kalamıyordum.. Açık açık panikliyordum, hayatımı olumsuz yönde etkileyen bu hastalıktan kurtulmak istiyordum, hala da istiyorum. Onca insan varken, neden geldi de beni buldu diyordum bu hastalık, açıkcası çok merak ediyordum. Ama kısmet, bunda da vardır bir hayır diyorum hala kendi kendime..

Yaşım 24. Uni 2 den terkim. Babamın rahatsızlığı ve ülke ekonomisindeki tersliklerle orantılı olarak işlerdeki durgunluk nedeniyle, geceler boyu düşünmeden sonra işe aktif olarak başlamaya karar verdim. Uzun çalışmalar ve şansımızında yaver gitmesi sonucunda şirket çok büyük karlar yakaladı, araba aldım, ailemle uzun zamandan beri olmadığım kadar iyiyim, arkadaş ortamım süper, girdiğim her ortamda genellikle sevilen bir insanım. Ama gelgelelim bu hastalık beni bıktırdı. :) Lanet ettim.. Kendi kendime defalarca küfür ettim.

İşyerindeki sıkıntılarımdan, bu psikolojik hastalıktan en kötüsü nedir biliyor musunuz..? Bu kadar maddi ve manevi olarak rahat bir insanın tatile gidememesi, yazlığına gidememesi, ( Ya yolda tansiyonum çıkarsa, ayılır bayılırsam, vs vs.. ) gitse bile rahat rahat denize girememesi, garip garip şeyler..

Şu son 2-3 ayda öğrendiğim ise, ben ne kadar sıkıntı stres yapsamda olacak olacaktır. Bunu kimse engelleyemez. O yüzden sıkıntı yapmaya gerek yok.

Chaos, belki senin sıkıntılarında aşılamayacak gibi gelebilir, lanet edersin, sinirden ağlarsın. Ama aslına bakarsan buna değecek bi bok yok. Ben yavaş yavaş otokontrolümü sağlamaya başladım. Sende inşallah sıkıntılarından arınırsın. Çünkü şu anki psikolojini anlayabiliyor gibiyim, bazen deliriyor muyum diyorum kendi kendime.

Arada sırada psikoloğa gidiyorum, arkadaşlarıma, aileme anlatamadığım dertlerim sıkıntılarım oluyor ki eminim herkesin bu tip şeyleri vardır. Her akşam kullandığım bir ilacım var. Vallaha rahatlıyorum. Eğer maddi imkanların elveriyorsa sana da tavsiye ederim bu tip tedaviyi.

Ayrıca tavsiye edeceğim şeylerden biri de yukarda bir arkadaşımın da dediği gibi herhangi bir konuda ihtiyacı olan kişilere yardım etmen. Onları mutlu etmen. Gerçekten etkin şeylerden biri.

Bir diğer şey ise, bu tip hastalıklarla ilgili bilgi alman. Gazete, dergi, televizyon gibi yayın organlarındaki konulara göz at. Sen şu anda bir hastalık sahibisin ama hastalığının adı nedir, teşhis konsun. Çünkü ilk zamanlar ben delirecek gibi oluyordum, yahu noluyoruz dedim kendi kendime. Sonra doktorum bunun Panik Atak hastalığı oldugunu söyledi. Ve tedaviye başladık. Sonuçta tetkik edilmeyen bir hastalık hangi şekilde tedavi edilecek? Bunun bilinmesi gerekir.

İlk zamanlar utanıyordum bu hastalıktan ancak şu an hiç çekinmeden ben Panik Atak hastasıyım diyebiliyorum çünkü bu herkesin başına gelme ihtimali olan birşey. Özellikle pireyi deve yapan benim gibi insanlar için.

Şu anki psikolojim ise başlangıçla hiç bağdaşmıyor, değiştim. Hayata bakış açım değişti. Bi boku sıkıntı yapmaya gelmiyor. Salla gitsin dünya, sen bak kendi eğlencene.

Hayatından köklü değişiklikler yap. Mesela vakit buldukça spor yap, kız arkadaş edin.

Saç seklini değiştir bol bol, aynanın karşısına geç şarkı söyle deliler gibi. Ve bahsettiğin gibi odada öyle tek başına durup, saçma saçma düşüncelere kapılmaktan vazgeçmen lazım ilk önce. Mümkün oldukça evde durmamaya bak. Dışarı çık, gez eğlen, vs..

Belki bu dediklerim saçma gelebilir, şu anki halini inan tahmin edebiliyorum, bende düşünmekten kafayı yicek gibi oluyordum.

Ammaaa, yukarda bahsettiğin gibi saçma şeyleri düşünme bile. Hayata son derece olumlu bakmaya çalış, hayat sürprizlerle doludur, ne zaman ne bok olacağı bilinmez.

Mesela;

- Senden daha kötü durumda olanları düşün,
- Herşeyi sıkıntı yapma kendine,
- Bir kız arkadaş edinip hoşça vakit geçir.


Eğer 3-5 dakika başkasını düşünmek için vaktin varsa beni düşün.

Maddi ve manevi olanakları gayet iyi olan bir insanın 2-3 seneden beri bir tatile bile gidememesi ne demek biliyor musun sen..?! İstediği zaman istediği yere tek başına gidememek nasıl bir duygu anlıyabilir misin.? Evinden çıkıp boğazda tek başına bir bardak çay bile içememek ne kadar kötü olabilir sence.?

Ama bende arada sırada hala bu sıkıntıları yaşıyorum ama gün geçtikçe düzeldiğimi hissediyorum.

24 yaşında bir genç olarak, ahdım var, biraz daha iyileştikten sonra 2-3 aylık bir tatile gidicem.

Hayatın tadına bakmaya çalış, insan dünyaya bir kere geliyor. Sakın ben c
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

panik atakla asabiyet, sinirlilik durumu farkli seyler.

asabiyetin, sinirlenmek kendini besleyen bir surectir. her sinirlendiginizde, en ufak sey icin cok az olsa dahi, bir sonraki daha buyuk sinirlenme icin yatirim yapmis olursunuz. sizin zihinsel olarak iyi ya da kotu olarak kabul ettiginiz sonuclar ciktikca olaylardan hayatta, sinir yatiriminiz artar. kalem kirilir, bir kufur, biraz laga luga, biraz sinir. gecmez. yatirim olmustur bi kere. sonra mutfaga cay koymaya gidersiniz, cay dokulur. bi kufur, bi tane daha, uzunca bir soylenme. onceki yatirimin kar payi bu. ama bu da donup tekrar yatirim olur ve en sonunda sacmasapan olaylarda kapi kiracak hale gelirsiniz.

sinirlenmeyeceksiniz. kalem kirildiginda sunu diyeceksiniz 'yenisini alicaz'. cay dokuldugunde sunu diyeceksiniz 'koy gitsin bir bardak daha koyarim'.

insan hayatinda her aksilik, soru oldugunda bunlari diyemez. bu bir gercek. ama ne kadar diyebilirse o kadar sukunete kavusur.

bu yaklasim senin hayatinda su an yasamakta oldugun sorunlari cozmese de semptomlarini azaltabilir. bu da bir miktar rahatlama saglar.

genel sorunlarina gelince, dayanacaksin. period. baska bir yolu yok. her sorundan manen daha guclu olarak cikacaksin. her tokezlediginde daha duzgun yurumeyi ogreneceksin. ha bu sorun denizinde bogulmaktan seni ne kurtaracak ? esin, dostun arkadaslarin. annene babana daha once destek oldun, onlar bu gun senin ihtiyacin oldugunda destek vermiyorlar mi sana ? destek verene git. bir arkadasin vardir mutlaka su anda dahi aliene ettigin, ama hala gidip az da olsa destek alabilecegin. asabiyeti kaldirdikca, destek buldukca gordugun olumlu katki daha da artar insanlardan. bir insan sana destek vermiyorsa unutma, destek veremeyecek durumda ya da idraksizlikte olabilir. verene gideceksin. bu kadar basit. niye beni anlamiyorsun ? sorusunu soracagina seni anlayana gideceksin.[hline].~:&:* Let the sunshine in *:&:~.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

said:
stigmata, 28 December 2003 05:37 tarihinde demiş ki:
Ohhh, bak bu kadar yazı yazdım, şimdi içtim ilacımı. Mayıştım, bi bok düşüncek halim kalmadı.. :)

Bakalım yarın nasıl kalkacaz..

Hadi sizlere iyi sabahlar..


Abi şu ilaçlardan benımde almam lazım kesınlıkle. Özellikle akşama dogru ve güneşli havalarda cok sinir oluyorum. Harbıden mayıştıran bir ilaçsa kullanmam lazım.

Bu sorunların aileden oldugunu pek sanmıyorum. ne bilim bana oyle gelmıyor. Benım evle aram iyi. ama babamla cok uzun zamandır tek kelime bile etmeyiz. Sokakta gorsek bırbırımızı donup bakmayız bıle. Bu sene kavga etmıstık 2 -3 ay once. Ama bunlar benı etkılemıyor. etkiliyen başka şeyler var .[hline]"keko içiysen kendinden geçiysen"
sdasweqr ea
$aban matrix Revolutions
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

sanırım yanlış yerdesin, burda kimsenin doğru psikolojik desteği verebileceğini sanmıyorum (yazılanları okumadım, başka yazan varsa affola)[hline]Semi-Dr. Quinthalus @ primum non nocere
ICQ UIN: 1957744 MSN Messenger: [email protected]

(bkz: Quinthalus) (bkz: Qui)
Adaxe Wiabolih of Eclipse, Rifleman/CH
Liga Sonega of Bloodfin, Weaponsmith/Architecth
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
  • Yeni Oluştur...