Kabile Sığıntısı

[Villians]

Yapılmayacaklar listesi diye bir şey var olmadı. Bunu istediğin için yazdın ve seni iyi hissettirmesini sağladın. Bak şimdi buradasın ileri ya da geri değil tam ortası. Kaldırabilecek misin? Hiç bu kadar ortada olduğunu zannetmiyorum senin için hep gidiş ve gelişler vardı dur diyemedim hep istedin ve şimdi nasıl olduğuna bir bak. İstersen bunu bir deneme olarak ta alabilirsin her şey sana bağlı bunu unutmamalısın.
Şimdi sen burada dur ve buraya gelmeden önceki seni düşün… Ben şimdilik burada olmayacağım.


Bunu çok defalar denedim ama anladım ki kendimi artık tekrar edemeyeceğim. Yapmam gerekenleri yapmak istemiyorum. Bu benden daha fazla şey götürebilir. Her gece yattığımda aklıma gelen düşünceleri durduramayacağım istesem de her seferinde geri tepecek duvara attığın bir top gibi bana geri dönecek ve ben senden kurtulamayacağım…
İnsanlara gülümseyeceğim ve onlara her şeyin en iyisini bildikleri izlenimini vermeye devam edeceğim. Küçük dünyaları herhangi bir sarsılmaya hazır değil. Benim ne kadarını yükleneceğimi de bilmiyorlar. En başından beri aldığım tüm kararlar beni kendimden daha çok başka yerlere götürdü ve her saniyesi beni kendimle daha fazla çeliştirdi. Ama ben uyuyan bir bebek kadar huzurluydum. Hiç bir şeye sahip olmamak beni daha fazla kötü yapmazdı sanırım, başka bir yolunu bulurdum tam olmasını istemem için bir sebebim yok ama ben bunda da çelişmeye devam edeceğim. Kendime izin verdiğim ölçüde yükseklere çıkabiliyorum, iki kolumu açmış karşıdaki tepeye bakarken ve ne beklediğimi bilmezken bir tür kahraman gibiyim. Rüzgâr daha güçlü esebilir, dengemi kaybedebilir ve aşağıya düşebilirim. Her zaman olmak istediğim yerde olamam ama istemek bana ayrı bir haz veriyor öylece dururken, kendimi esir alırken ya da sana ulaşmaya çalışırken. Bir yol bilmiyorum sadece gitmem gerektiğini biliyorum virajı alırken yaptığım hızı biliyorum ama daha ötesini göremiyorum. Yolun sonunda olan biten beni ne kadar yıkacak ya da ne kadar mutlu edecek, sonrasında ne kadar sesimi yükselteceğim inan bilmek istemiyorum… Bu mutsuzluğu bilmek beni daha fazla mutlu ediyor çünkü ne istediğimi artık bileceğim.
Hissediyorum sadece sanki çok öncelerden bana söylenmiş gibi hissediyorum hem de. Yok, sayamıyorum, gözlerimi ona karşı kapatamıyorum. Umursamasam da o orada olmaya devam edecek biliyorum. Öyleyse ne gereği var ki çok fazla kapıları kapamanın belki de yüzyıllardır akan bir suyun yörüngesini değiştirebilirim ve bu beni hiç bilmediğim yerlere götürebilir…
Asıl sorun şu ki ben oraya gitmek isteğimde sen benim yanımda olmak isteyecek misin?

Bu sefer daha iyiydi korkmadın ve içinden geçenleri söyledin. Belki de uzun zamandan beri buna ihtiyacın vardı ama yine tam açık değilsin ya da hala bir sürü şey düşünüyor ve onları toparlamakta güçlük çekiyorsun.
Ama yinede seni buraya getiren sebepleri gayet iyi biliyorsun, yorulmaktan yorulmayı ne zaman bırakacaksın merak ediyorum. Bu seni daha garip bir hale getiriyor ama yinede pes etmek istemiyorsun, korkmuyorum diyorsun ama atmadıkların seni daha da korkak yapıyor, kafanda patlasa bile taşıyorsun bu yükü. Neden diye sormak istemiyorum, yüzündeki ifadeyi görmek beni daha da mutlu edecek çünkü olduğun gibisin içindekini saklamayı zerre beceremiyorsun.

Bakarken yüksünmüyorum çünkü yok ki saklayacak bir şeyim… Kir, pas olsa da yok işte. Bu benim marifetim, bağırır çağırır ya da susarım ama saklayamam.
Hayır, bu sefer sen bana öyle bakma bu… bu beni daha fazla sensiz yapacak biliyorum. Hem bana nasıl pes etmekten bahsedebilirsin ki, sen ettiğinde ben etmedim buradaydım ve bekledim. Hep sordum neydim ben senin için neydim? Ne kadar çok cevap bekledim biliyor musun? Kendim için yanıtladığım cevapları duymalısın hele, beni sakinleştirmesine izin verdim ama nasıl hiç sorma ya pes etseydim ya da bilmiyorum abuk sabuk olmak istemiyorum ama değişmekte istemiyordum ben olmasaydım, beni bulmasaydın ne hissedecektin çok merak ettim ama olmadı… Şimdi beni istediğim gibi çağırabilirsin.

Pes etmeyi de becerebilseydim keşke, o yüzden böyle bakmanı seviyorum. Seni bulacağım yerin neresi olduğunu biliyordum evet ama bu korkmadığım anlamına gelmediğini zannediyorsan yanılıyorsun. Ben sessizdim sadece ve pusulam olmadan yola çıkmıştım. Senin karşında hep ben olmak istediğim kişiyim ama farkım olsun istedim bir şeyler aynı kalsın istemedim evet belki hataydı ama oldu ben hissederken, sen derin nefes alırken ya da beni öperken ya da senden uzak kalırken…

Sus artık tamam anladım ya da anlamadım ama sus bu hiçbir şeyi geri getirmeyeceğine göre sadece sevmeyi denemelisin. Önceden belki sadece başka bir şeyler hissediyordun adını koymakta acele etmek iyi değilmiş. Harcanacak onca zaman varken takılı kalmayı seçmek ya da ne elde ettiğini düşünmek. Hayır, bu kadar zor olmayalım, basit olmak en kolayı belki ama ruhuma iyi gelecek biliyorum. Seni de iyileştirecek.

Haydi değiştir artık müziği ve sadece uzan yanıma… Bu, ben ve biz… Perdeleri de kapamak istiyorum

[Cthulhu]

BİZ bir rehber..iki kişiye kendini,yönünü bulduran..

[ghost_boo]

Bana Beni Hatırlattı