Randevuya Hazırlık

[BeIlow]

Minik odamda oturmuş, mavi perdelerimi aralamış, camdan siyah beyaz gökyüzünü izlerken aklıma gelmiştin sen. Bir koşu mutfağa gitmiştim; annemin koltukta uzanmış, televizyon izleyen cesedine aldırmadan. Yemek yapmalıydım sana ama ne yapmalıydım acaba ?

Dolaba baktım önce, neler var diye. Biraz göz yaşı, bir parça küflenmiş kalp ve bir kaç bozulmuş sevgi vardı dolapta. Sanırım alışverişe çıkmam lazımdı çünkü yemeğe tat katacak sosum kalmamıştı elimde. Bir parça hüzün. Belki diğer dolaplarda vardır. Ama benim başka dolabım yok ki. Sanırım yemek yapmasam daha iyi olcak. Eksik malzemelerle yapılmış bir yemeğin zevkini düşünemiyorum bile.

Belkide küçük atıştırmalık birşeyler yapabilirim elimde ki malzemelerle. Şurdan birazda kan alırsak ve şu kapta bi güzel karıştırırsak belki istediğimi yapabilirim. Ama ne önemi var belki sen içeri girip benimle konuşmayacaksın bile. Hemen gideceksin. Ama ya içeri girerse o zaman hazırlıksız yakalanamam. HAZIRLANMALIYIM. Şu karışımı fırına koyarsam ben hazırlanana, o gelene kadar pişer.

Ne giymeliyim üstüme acaba. Sade bir şeyler olmalı belki. Genelde kefen veya mezar giysilerinden hoşlanır ama ben sadece toprakla çıkacağım karşısına. Belki daha çok hoşuna gider sadelik. Öle abartı giysilerede gerek yok nasıl olsa.

Kurabiyelerimde hazır artık. Sevgiden yoksun göz yaşlarıyla yıkanmış kanlı bir kalp (malzemeleri yukarda ve tarifide yapması hiçte zor değil). Onun sevdiklerinden biri. Annemi uyandırsam iyi olur sanırım. Kalk anne kalk mezarına git misafirim geliyor beni almaya. Tamamdır. Artık onunla rahat rahat kalabilirim. Belki biraz sohbet edebilirim. Ama neden bu kadar heyecanlıyım ki ? Bu sadece ölümle önceden hazırlanmış bir randevu. Her şey mükemmel olmalı ama mükemmel ...

[ghost_boo]

Aşçı olsana senden iyi aşçı olurdu =)

İşin şakası bir yana güzeldi ancak kelimeler.. ne biliyim okunması zordu biraz.. ama benim şuan ki yorgunluğumdan da kaynaklanıyor olabilir =)