BeIlow Mesaj tarihi: Aralık 21, 2005 Mesaj tarihi: Aralık 21, 2005 Elime kalemi almıştım tekrar, sadece kalemi elime almıştım. içimden ne bir şey yazmak geliyordu ne de bir şey anlatmak. Ama bilirsin eline kalem alan bir yazar asla bir şeyler yazmadan duramazdı. İstemeden yazmaya başladım. Ne kendime engel olabildim ne de kalemime. Yazıyordum sadece. Seni ve beni yazıyordum. Anlatıyordum ikimizi, hayatımızı, boşluğumuzu ve karanlığımızı. Başlamadan sona eren aşkımızı. Ama asla bitmeyen, bitiremediğimiz sevgimizi, anlatmaya başlamıştım. Yazıyordum istemeden, anlatıyordum kağıtlara istemeden. Kağıtlar dinliyordu beni, ne bir karşı gelme oluyordu ne de sözümü kesme. Dinliyorlardı sakince beni, ağlayan bir gök misali yağmur damlaları gibi ses çıkartıyorlardı beni teselli etmek için. Üzülme diyorlardı, üzülme. Yazı bitmişti. Hiç bir şey yazmak için aldığım kalemle hiç bir şey yazmıştım. Çünkü burada ki yazı seni ve beni anlatıyordu; yani hiç bir şeyi. Bir yazı yazmıştım; içinde sen vardın, ben vardım ve kaçınılmaz son olan ÖLÜM vardı. Bir yazı yazmıştım içinde ikimizin koca boşluğu vardı ve asla ulaşamadığımız mutluluk ...[signature][hline]naaK !!! öLDü !!!
Öne çıkan mesajlar