Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Saklambaç


Elros

Öne çıkan mesajlar

Küçüktük. Herkes kendi köşesine çekilirdi. Saklambaç oynanırdı. Bir insanı ebe yapmak için Koşar, saklanır,üstümüzdekileri deiştirirdik. Ebe olmamak için ebe yapardık. Okul, dersler, iş hayatı derken büyüdük. Yaşça büyüdük. Oynadığımız oyunlar aynı. Ebe olmamak için, koşup saklanıoruz, maskeler takıoruz,tanınmaz oluoruz.

Peki Saklambacı biz yaratmadık mı? Onun kuralları biz koyduk. Biz yarattık onu. Saklambaç gibi ulu bi oyunu, "hayat böyle iğrenç" kavramını biz yarattık. Ona iğrenç ismini taktıımız için irenç olmadı. Biz yarattık maskeleri. Biz yarattık yalanları. "Dürüst olanı s.kerler" dedik. Öle olmasını sağladık. "Aşk yok" dedik onu yok bildik Oynadıımız oyun çok mu eylenceli? Tek kalan herkes neden ağlıyor? Ne yaptı onlar bize? Özgürlük mü istediler? Hayır, dışarıda kaldılar.

"Sobe!"

Aa ben de mi ebeyim? Ne yaptım ki ben? Hızlı kaçmadım, yüzümü saklamadım. Yaptıklarım bunlar mı? Siz buna "Yapmadıkların onlar" diyorsunuz.Tamam ebeyim. Kabullendim. Ama sizi aramıyorum. Bulup yerime başka kurbanlar koymak istemiyorum. İstediğiniz kadar sobeleyin beni. Ben sizi izliyorum. Gözükmemeye çalışan insanları görüyorum. Kimi bir taşın arkasında, kimi başkasının kostümünü giymiş beni kandıracak.

"Çanak çömlek patladı!"

Öyle mi? Tekrar ebeyim. Farketmez yine burda bekleyeceğim. Ben oynamıyorum. Zaten az sonra oyundan atılacağım. Buna mı özgürlük diyordunuz siz? Ha evet evet özgür olucam. Tamam... Burdayım bundan sonra. Sizi izleyeceğim. Ta ki "3 gamalısın, oyun dışı!!". Görüşürüz, ben köşeden yarattığımız hayatı izlemeye devam edeceğim, siz oynayın.

[signature][hline]Yol yanımdan aktığı için sadece,
Gittiğim yer geldiğimden farklı.
Aslında hep buradayız.



[Bu mesaj Elros tarafından 09 Ekim 2005 22:31 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Sembolizm diye bi sanat var bilir misin? Evet zaten ben ebeyim diye bağırıp insanların dalmasını bekliyorum. Oyundan atılıp köşeden izlicem. Koyduumuz kurallara bak ben ona kızıorum. Tek kalsın. Bizi yakalasın. Biz ondan saklanalım onu kandırlaım belki bi daa tek başına kalsın. Annatabilio muyum. Benim demek istediğim saklambaç bi oyun masum bişi ama aynı şekilde hayata da böle kurallar koyuoruz. Saklambaçta masum olan şeyler hayatta o kadar da masum durmuo dimi? Çok basit bi sembolizm kullandım bunda. Sembolizm bunun gibi bişi annatabilio muyum. Açıklatmak zorunda bıraktın ya =) helal hehe...


Buraya daha ağır şeylerimi de yazmak isterdim. Fakat yazınca yorum alamadığım için (tahminim sembollemelerimin çözülememesinden kaynaklanıo) artık yazmıyorum. (Yorum nie istiosun çünkü kendimi geliştirmek için. Yorum alamıosam tek hakem ben kalıorum bu da canımı sıkıo. tepkisiz kalmak hoşuma gitmio artık atmıorum ağır semboller içeren yazılarımı..)

[Bu mesaj Elros tarafından 09 Ekim 2005 23:05 tarihinde değiştirilmiştir]
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Tam da gelip bu basit sembolizmi çok güzel yedirmişsin parçaya diyecektim ki kendi kendini açıklamak zorunda kalmışsın ehe.

Şimdi kavramların çözümlemesi bu parçada basit sayılır, başka bir çok ifade ile desteklenmişler hatta çok detaylandırılmadan özet geçildiği için de zaten birden bin konuşturma durumuna lüzum yok. (Ha yine o derece çözümlerim ama hayal gücüm alakasız çalışmış olur.)

Yine de bu yazını gördükten sonra diğer yazılarını okumak için de bir istek belirmedi içimde değil. En azından onları da paylaşırsan sevinirim.[signature][hline]Follower Of Cyric,Prince Of Lies;Blog
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Bu son yazdığım bi yazı karalama defterine de yollamıştım aslında ama cevap atan olmamıştı. Bir daha deneyelim bakalım.


Bir parfüm kokusu, uyumamı istemeyen.
Saçlarım gözlerimin önüne dökülse,
Yine kaybolmadan rüyamda.

"Belki karşımda!" diye kalkan bulur
Her kalkışında, kokunun sahibi olmayan beden.
Yaptıklarımızın hafifliği
Parfümün terkedişine kadar olurmuş.
Ardından dumanın kısa mutluluğu,
Sonra tekrar en baştan korku...

Uykuya dalmadan;
Benden geriye tek kalan sigara dumanı ve parfüm kokusu.

Göremediklerim ihtimali olanlar oldu.
Koparılmış çiçek; her sabah,
Güneşi görürüm diye açan oydu.
Beni tekrar sen mi uyandırdın?

Saçlarım dağınık, Ellerim gizliyor yüzümü.
Parmaklarımın arasından gördüğüm,
Yarım dünyayı sen sanışlarım,
Kanışlarım...

Ama ellerimi ilk kez dokunmak için uzattığımda,
Gözlerim tam açık.
Hep orada mıydın?
Senin farkında değilken,
Üstüme gölgesi düşenleri,
Senden bi parça sandım.[signature][hline]Yol yanımdan aktığı için sadece,
Gittiğim yer geldiğimden farklı.
Aslında hep buradayız.


Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...