Başlık bulamadım

[BeIlow]

Ağlamak istiyordum sadece ağlamak. Arkama dönüp baktığımda karşımda gördüklerim beni ağlatmak istiyordu. Çünkü arkama dönüp baktığımda kendimden başka bir şey görmüyordum. Yani hiç bir şey göremiyordum.

İleriye baktım hiçliğiminden kaçmak için ilerledim yolumda amaçsızca. Belki bir amaç bulurum umuduyla benliğimde ki en karanlık köşelere girdim. En karanlık köşelerde aradım kendimi tekrardan. Çünkü bir zaman sonra karanlık tek dostum olmuştu.

Karanlıktek dostum olmuştu artık. Aydınlıktan kaçmıştım uzun süreler. Neden kaçmıştım peki ben bile bilmiyorum ya da kendimi kandırmak istiyorum. Işıktan kaçmıştım çünkü korkuyordum. Kaybetmekten, ışığın içinde yok olmaktan korkuyordum.

Yok olmaktan korkuyordum. Kendimle yüzleşmekten zamanı gelince. İnsanlara bakmaktan, tanınmaktan korkuyordum. Güvensizce dolaşıyordum etrafta. Işık beni aydınlattığı içinde herkes tarafından görülüyordum. Saklancak bir köşe aradım. Saklanmak için karanlığa kaçtım.

Kaçtım; hayallerimden, ailemden, sevdiklerimden kaçtım. Kaçtım elimde hiç bir şey kalmayana kadar. Zamanı gelince arkama dönüp bakmıştım ama sadece boşluk görmüştüm. Boş bir dünya benden geride bir şey kalmayan boş hayaller ve boş bir ev görmüştüm.

Bu boş evi hatırlıyordum. Eskiden neşeli bir evdi. Benim odam burasıydı tam, küçük bisikletim burada dururdu. Biner etrafta dolaşırdım. Evde annemin yaptığı yemek kokuları dolaşırdı. Sanki canlı gibiydiler insanları ararlardı o kokular. Şimdi içime çekiyorum havayı belki canlanıp tekrar beni bulurlar diye ama olmuyor. Beni bulmuyorlar.

Bulmuyorlar veya bulamıyorlar, hepsi anlamsız artık. Kayboldum kendi karanlık dünyamda bir ışık olmadan. Hiç bir umut olmadan dolaşıp durdum yıllarca; belki bir gün diyerek. Ama o gün asla gelmedi. Asla da gelmiyecek...[signature][hline]Yeni mmorpg sitemiz : www.sindarin.gen.tr
www.fmturk.net
17.00, 19.00 Radyo yayınındayım beklerim hepinizi.

[Bu mesaj bir Undead büyüsü tarafından 17 Temmuz 2004 00:50 tarihinde değiştirilmemiştir]
[i][b]

[Loras]

Anathema - Judgement

Özlem var, kendine kızma, insanlara kızma var. Çoğu duygudan tadımlık var ama özlem ağır basıyor bence. Ayrıca hüzün ama kurtulmak istenen bir hüznün havası var.

Kmse umutsuz yaşayamaz, "umutsuzluğu haykırmak" umut isteğinden gelir. Kendi kendine telkin etmeyle olmaz bu işler gibime geliyor.

Yalnız şu ışık bağlanlantıları bence tam oturmamış gibi yazıya. Kendiyle yüzleşme sürecine katılan diğer insanlar falan. Karanlığı da kendinle özdeşleştirmişsin zaten.

Fena bir yazı olmamış.[signature][hline]Follower Of Cyric,Prince Of Lies;Blog

[Bu mesaj Loras tarafından 08 Eylül 2005 18:23 tarihinde değiştirilmiştir]

[BeIlow]

ehehe saols :P öle uzun dediler zati biraz uzun yazayım amacıyla çıktı :D[signature][hline]Yeni mmorpg sitemiz : www.sindarin.gen.tr
www.fmturk.net
17.00, 19.00 Radyo yayınındayım beklerim hepinizi.

[Bu mesaj bir Undead büyüsü tarafından 17 Temmuz 2004 00:50 tarihinde değiştirilmemiştir]
[i][b]