Bir hikaye...

[_Mikael_]

Çooook eskiden daha dünya oluşmadan önce ay yaratılmıştı.Bu ayda bir çocuk yaşardı.Çocuk yıldız tanrılarının başarısız bir denemesiydi...Çok çirkindi...Çocuğun adı Jule du.Jule bütün zamanını yıldızları seyretmekle yetinirdi..Mutsuzdu...Ama kötümser değildi yıldızlar ona yetiyordu.Yıldızlar...Jule un tek sahip olduğu şey
Jule hayatından pek memnun değildi ama bir sürü arkadaşı vardı bir sürü yıldız...Yıldızlarının her birinin isimleri vardı.Hep yıldızlarıyla konuşurdu.Yıldızlar onun tek sahip olduğu şeydi...Birde masmavi gözleri...
Jule kendi gözlerine aşıktı.Gözleri hem güzeldi hemde yıldızları ve tüm güzellikleri görmesini sağlıyordu.Bazen kendine sorardı gözlerimimi daha çok seviyorum yoksa yıldızlarımımı diye...Ama gözleri olmazsa yıldızları yıldızlar olmazsa da gözlerinin bir anlamı kalmazdı
Jule birgün yine arkadaşlarıyla sohbet ederken uyuya kalmıştı...Sabah uyandığında ise yıldızlardan bile daha güzel birşey gördü.Buşey yıldızlardan daha büyük(kendi ebatlarına yakın..).Yıldızlardan daha parlaktı.Sonra bunun saçları vardı upuzun kahverengi saçları...Minik bir bedeni vardı ama Jule un bedenide minicikti...Jule karşısındaki görüntüye bakakaldı.Bir süre sonra kendisine geldi..-Sen neysin?-Ben bir kızım kayboldum bana yardım eder misin?-Kafandaki şey de ne öyle?-Bu mu şey...Şapkam bana teyzem armağan etmişti cadılık eğitimi alıyorum bana bir şekilde zarar vermeye çalışırsan seni anında Bir domuza çevirebilirim bilmiş ol...-Anladım tamam adın nedir-Rachel...-Tamam Rachel birlikte senin arkadaşlarını bulmaya çalışacağız...
Saatlerce Rachel ın arkadaşlarını ararlar ama bulumazlar bu arada Jule kendinden bahseder ve yaptıklarından...
-Jule gözlerin çok güzel...-Biliyorum seninde saçların çok güzel...Aslında belki bu bir tesadüf değildir belki biz birbirimiz için yaratılmışızdır benim bir amacım olmalı diye düşünüyordum ne dersin?Diye sorar büyük bir heyecanla...Rachel çok utanmıştır ve yanakları kızarır... -Bilemiyorum ki şey...Jule bu arada büyük bir cesaretle ama titreyerek kolunu Rachel ın omzuna atar..Rachel gülümser.Jule o an tanrılara minnettar kalmıştır yaratıldığı için..
O gün birbirlerine sarılarak uyurlar...
Sabah olur...koluyla Rachel ın yattığı yeri yoklar ama Rachler yoktur Jule-Herhalde hava almaya çıktı diyerek gözleri kapalı olarak Rachel ı düşünür-O ne kadar iyi.Ne kadar güzel.Ne kadar tatlı...Sonra gözlerini açar...Sonra büyük bir acı...-GÖZLERİİM!GÖZLERİİM!GÖZLERİİM!Jule ağlamaya başlar elini büyük bir korkuyla göz yuvalarına götürür ama yerlerinde yoktular...NELER OLUYOR GÖREMİYORUM RACHEL BİRŞEYLER YAP AŞKIM LÜTFEN ONLAR BENİM HERŞEYİM GÖZLERİİM!!Düşe kalka heryere çarpa çarpa dışarı çıkar...Sonra o sinsi iğrenç sesi duyar...
-Sen onlara layık değildin ucube...Burada bekliyordum çünkü sana gözlerin için teşekkür etmek istedim ben de çok iyi durdular...Jule un dizlerinin bağı kopmuştur.Dizleri üzerinde çöker ve sessizce ağlar...

------Son---[signature][hline]We're Opeth from Stockholm-Sweden..

[Saeros]

çok krokunç[signature][hline]- sauron is back frodo.
- FUCK!

[_Mikael_]

Evet sonu biraz trajik oldu : )[signature][hline]We're Opeth from Stockholm-Sweden..

[Loli-pop]

ama gayet güzel olmuş..ürkütücü..[signature][hline]- Aya inemiyoruz?
- Neden, modül mü bozuldu?
- Yok, Kültür Bakanlığı sit alanı ilan etmiş, bilet almamız lazımmış...

[_Mikael_]

Teşekkür.[signature][hline]We're Opeth from Stockholm-Sweden..

[SKeLeToN]

gercekten cok güzeL bi hikaye..[signature][hline]I am a piece of meat at the skeletonland..