Sizlere..

[Creus]

Karar vermek gerekiyor sanırım, istemediği bir hayat içinde yaşamaktan başka çaresi olmayan bi insanın zaten sonucu belli kararlar alması gerekiyor.. Onlarda olması gerektiği gibi işleyip senin canını sıkmalı ve şu odaya kapayıp bunları sana yazdırmalı.. Nefret ettiğin insanlara olabildiğince içten ve samimi davranabilmeyi göze almış birisin ve bunları teoride bırakmamış pratikte uygulamaktasın...Her şey bir süre oldukça kabul edilebilir düzeyde, bir nevi "evcilik" gibi..
Nereye kadar böyle sürücek acaba? dediğiniz anda... Heh ne oldu şimdi?.. Ne değişti,ne düzeldi.. Gerçeken yapmak zorunda olduğun şeyin cesaretinden uzak köpük niteliğindeki uçucu çözümlerle nereye kadar?.. Gitmeliyim dedikçe etrafını saran olumsuzluklar, durumun, metalar, kendin bile.. Sen bile bir olumsuzluksun.. "Yapmak istediğin çokta büyük çokta imkansız bir şey değil yaa" diyen kuru kalabalıklar var senin hayatında... Empati yapmaktan yoksun.. O an orda bulunanların durumlarını düşünmeden, kendince çok ince bir noktaya değinmiş olduğunu düşünüp, takdir bekleyen insanlar var... Hepiniz ölesiniz aslında...
" İyi ki biz ****** seçmişiz, düşünsenize xxxxx şeklinde bir işimiz, hayatımız olsaydı.. kısıtlı insanlar, kısıtlı bir yaşam, gelişemeyen bizler" diyip ordaki insanların nasıl bir hayatı, durumu, olduğunu düşünmeyen gereksiz söz öbeklerinin sahipleri...
Sizlere başa çıkabiliyorum aslında, ürkütücü ve zaman zaman komik olsanızda...
Ama bazıları.... Kendini bildiğinden beridir tepende olan bazıları.. Seni anlamak yerine toplum içinde ne ise odur, send eöle olucaksın, bunu yargılama,yargılayamassın.. Diyip senin, sen olmamana sebeb kılan kişiler.. Bu yapılanların farkına varıp hey! durun biraz dediğindede.. Karşına maddi, manevi yaptırımlarla çıkan adi kişilikler bizim hayatımızdakiler.. Ama artık umrumda değil.. Çok üzgünüm ama hiçbiri umrumda değil.. Ne gelecek planlarında ki boktan yerim ve konumum.. Ne yakın çevremde ki endişeli ve korku dolu bakışların bana çevrildiğinde, o bakışların sahiplerinin aklından geçen iğrenç düşünceler.. Hiç biri umrumda değil..
Hepinizden nefret ediyorum desemde aslında gene suratınıza gülücem ve kendim için, bişeyler planladığım için mutlu olucam!..

Ne kadar iğrenim dimi.. Durup düşünün ama bi.. Bu iğrençliğin sebebiyeti kimler?..

Size muhteşem gelecek planlarınız, karıyerleriniz, paralarınızla mutluluklar..
Onlarada kendi 4 duvarlarlarında iğrenç ilişkileriyle.. Dar akılları ve düz devam giden hayatlarıyla, aptalca dedikodu ve çekişmeleriyle mutluluklar..
Keşke biraz önemseyebilip diğerleri(!) gibi kulağıma küpe(!) yapabilseydim bunları.. Ama umrumda olamadı, iyi ki olamadı..
Boğulun oldumu? hayatlarınız içinde kaybolun.. Düşsüz kalın.. Kitap okuyun.. Farklı olmaya çalışıp kendinizden ödün verin.. İdolleriniz hayatlarını benimseyip onlar gibi olmaya çalışın ve emin olun ki onlarda kendilerinin klonlarından istiyorlardır...
Yaşayın hayat çok güzel ve herkez çok mutlu..
Lanet olsun.[signature][hline]Sanırım içmek,
ertesi sabah tekrar hayata dönülebilen ve her gün tekrarlanabilen bir intihar biçimidir.

[myraellen]

onlar bu söylediklerinin hepsini hakediyorlar...hatta kendileriyle öyle meşgul,çevrelerindekilerle o kadar takıntılılar ki burda yazanları okuyup seni anlamaları imkansız...

[signature][hline]"too many stars but not enough skies..."

[Bu mesaj myraellen tarafından 24 Ağustos 2005 03:02 tarihinde değiştirilmiştir]

[Villians]

Tam düşündüklerimi anlatmışsın desem inanırmısın bilemem yada beni senin inanlar katogorisene sokarmısın onuda bilemem olmasa bile bir şey değişmez
Gerçekten Lanet olsun demeyi isterdim hemde yüksek ses ile
(bu arada yazı tarzını altay ökteme benzettim).
Birde birkaç imla var sanırım sen duygularını dökmek için yazmışsın[signature][hline][b][u][i]Dark Elf