Gölge Zindanı

[Patonojen]

I. Bölüm
Tırtıl

Issız ada krallığının Verimli oba isimli kasabasının en ucuz otel odasında gözlerimi araladım. Daha kuşluk vakti bile değildi ama kalkmak zorundaydım. Taşımam gereken yüzlerce kilo eşya vardı. Yok yanlıs anlamayın hiç biri bana ait değil ben bu kasabanın pazarında çalışıyorum. Buranın geleni gideni çok olur ve hepsi baya yüklü eşyalar alırlar. Bende bu insanların eşyalarını hem yardım mabında hemde para kazanmak için taşıyorum. Becerebildiğim tek iş bu. Bu arada kendimi tanıtmadım ben tırtıl yani öyle diyorlar. Biraz tembel olduğumu söylerler ama günlük ihtiyacım olan paramı kazanana kadar çalışıyorum. Gerçi bunu yapmam çoğunlukla öğle saatlerini geçmiyor ve ondan sonra buranın tek barında içkimi içip akşam ediyorum.
Yüzümü yaz sicağının ısıttığı suyla yıkadıktan sonra doğruca aynanın yanına gittim. Yeşil gözlü, yaşına göre fazlaca yapılı ama yinede yüzünde umutsuz dolu günlerin izlerini taşıyan bir genç beni karşıladı. Durumum böyle olması benim suçum değil elbette. Daha küçücük bir çocukken Taşralıların yaşadığımız köyü dalan etmeleri sonunca ailemi kaybetmişim. Sonra da beni köyün yaşlısı bir adam evlat edinmiş daha sonra da onun yanından da ayrılmak zorunda kaldım. Sanırım artık beni besleyecek parası kalmamıştı.
Ondan sonrada elde yok avuçta hiç yok. Bir iş de bulamadım çünkü benim gibi bir serseriye kimse iş vermezdi buralarda. Gerçi iyi at binerdim. O zamanlar öğrenmiştim ama bu kasabada at ile yapabileceğim bir şey yok. Neyse çok konuşuyorum sanırım.
İyi ki dün gece bütün paramı şaraba vermemişim. Aksi halde güne tekrar aç olarak başlayacak ve öğlene kadar aç çalışıcaktım. En nefret ettiğim şeylerin başında aç kalmak geliyor. Şimdi doğruca kırıktabak’a gidip güzel bir kahvaltı edebilirim.
Giysilerimi üzerime geçirip tek silahım olan kılıcımıda yanıma aldım. Bu aralar kasabada hiç de güvenilir olmayan tipler dolaşıyor. Gerçi uzun süredir buralara kelle avcıları yada mezar talancıları geliyor ama suan ki tipler daha belirsizler ne iş yaptıklarını sormadan anlayamazsınız. Sormak isteseniz bile onlardan birini görünce kesinlikle vazgeçersiniz.
Otelden çıkmadan önce otel sahibinin güzel kızı ile gözgöze geldik. Yaşı benden küçüktü ama onu görüdüğümde günümün daha iyi geçtiği bir gerçekti. Yükler daha hafif geliyordu ama onun beni gördüğüne memnun olup olmadığını asla bilemedim. Sanırım benim de otelinde kalan diğer serserilerden farksız olduğumu düşünüyordur.
Dışarıyı birazdan sönecek olan sokak lambaları aydınlatıyordu. Güneş usul usul ufuktan yükselecek ve bütün kasabada tekrar bir güne başlayacaktı. Sokaklar her zaman ki gibi yine tüccarlarla dolacak yüzlerce insan tüccarlardan alışveriş yapmak için dolaşacaktı işte o zamana kadar yemeğimi yemeliydim. Kırık tabak otelden fazla uzak olmasada her gün bu yoldan nefret ediyor her adımımda lanet okuyordum sanki tutacakmış gibi. Ben büyücü değilim ki lanetlerim tutsun. Şu hayatta korktuğum şeylerin basında da büyücüler geliyor. Tamam iyi büyücülerde var evet ama onlar zaten şehir içindeler ama ya dışardakiler. Kasabanın hemen güneyinde bir kararık orman var eminim orada karanlık büyücü kaynıyordur. Bu kasabadan kimse oraya yaklaşmaz zaten yaklaşan olduğunda da bir daha dönmediği için korkuyoruz. Büyücülerden korkmamım sebebi ise bir keresinde bir savaşcıyı dondurup sonra alev alev yaktığını görmüştüm o gün bugündür şehir dışına çıkmıyorum. Aslında onların şehir dışlarında dolaşıyor olmaları benim işlerimi iyi yönde etkiliyordu. Çünkü gelen tüccarlar eşyalarını satmadan asla dışarı çıkmazlardı ve bu yüzden bolca kırık fiyattan satıyorlar tabi alan artınca bana iş doğuyor. Bir keresinde yaşlı bir büyücünün eşyalarını taşıdığımda parası kalmadığı için bana kılıcımı hediye etmişti. Hemen sordurup iki yüz altın ettiğini öğrendiğimde keyfime diyecek yoktu ama satmadım çünkü benimde bir kılıca ihtiyacım vardı. Cebimdeki emektar bıcak yerine bir kılıç taşımak insana daha iyi bir güven duygusu veriyor.



II. Bölüm
Kırık Tabak’ta Kahvaltı

Yol boyunca lanet okuduğum için yol daha kısa geliyordu. Kırık Tabak’ın sahibinin sürekli tamir edicem diyip etmediği ve bundan sürekli sohbet açtığı kırık tabelası gözüme çarptığında karnım iyice acıkmıştı. Hızla içeri girip bir masanın yanına tünedim. Kasaba ne kadar küçük olursa olsun giren çıkanı bol olduğu için kimse birbirini tanımaz tanısada en fazla iki gün görmese unuturdu burada insanlar. Benimde çok meşhur olduğum söylenemezdi yani. Buranın barmeni Köpük Sakal herkesi tanırdı ondaki hafıza kimsede yoktu. Akşam yemeği eğer yersem ki buraya gelip onun gençlik yıllarında Issız ada ordusundaki maceralarını dinlerdim. Bunların kaçı doğru bilmiyorum ama onun yaşamının bir damlası bile benim için fazla ölümcül olacağı için istemezdim.
Köpük Sakal her zaman ki gibi taze ekmek biraz kızarmış et, çorba ve bol yeşillikli salata’dan oluşan kahvaltımı getirdi. Ben yavaş yavaş yemeğe başladım daha çorbamı bitirmemiştim ki kapı sertçe açıldı. İçeri şehirde dolaşan gari

[Patonojen]

devamında neler oluyor

Sivri Uç daha fazla para vererek mezarlıkları gezmek ister. Tırtıl bu para karsısında red edemez. geceye dogru mezarlıklarda türeyen yaratıkları keserek bir iki degerli ganimet çıkartırlar. Tırtıl çok etkilenir ve ona savaşmasını ögretmesini ister. Sivri uç'un bir sırrı vardır ve Tırtıl ona ilerde yardım edebilecek bir kişiliktir. sivri uc kabul eder ve ikisi birlikte çalışmalara başlarlar her gece mezarlıga gidip tırtıla silah kullanmadan kalkana büyücülerden nasıl kurtulabileceğine dahi her şeyi ögretir. bir aksam tekrar calısırken bir büyücü görürler gece vakti kara bir büyücü zannedip saldırırlar fakat ögrenci bir büyücü çıkar ve tanısırlar. büyücünün adı Gölge dir. daha sonraki aksamları 3 kişi olarak mezarlıkta çalışmalara devam ederler. Tırtıl iyi bir savaşcı olmus iyi ganimetler kazanmıştır. gölge ise büyücü eğitimini tamamlamış bütün büyüleri becerebilir hale gelmiştir. ögretmeninden büyülü kutsal sayılan ve 3 farklı renkte olan büyücü elbisesini almaya giderler. hocası bayan bir büyücüdür ve çok köklü bir aileden gelmektedir. soylu kalelerinde yaşamaktadır. hoca nın adı Günbatımı dır. tırtıl ile aralarında bir yakınlaşma olur. 3 kahramanımız kaleye ulaşmak için giderken bir gurup asker elbiseli zorbalar ile kapışmıştır ve bu yüzden askerler onları takip ederek kaleye kadar gelmişlerdir. kale nin asillere ait olması sebebi ile hemen saldıramazlar ve içerdeki üç kişinin teslim edilmesini talep ederler. gün batımı bunu red eder ve saldırırlarsa ülke yönetimi ile konusacagını belirtir. askerler bu uyarıyı takmazlar ve saldırıya geçerler fakat büyük büyücüler yetiştirmiş asil ailenin son ferdi günbatımı ile ögrencisi gölge bütün orduyu yenilgiye ugratırlar. yaptıkları büyüler (depremler-asit yagmurları) geniş alanlara etki etmiştir. gün batımı devlet yönetimi ile konusmak için 3 kahramanla yola cıkarlar kahramanlarımızdan sivri uc 'un sırrı hafızasını kaybetmiş olmasıdır. hafıza taşı adı verilen bir taş oldugunu söyleyen gün batımı bunun sadece gölge zindanında oldugunu ve bir baldrog tarafından korundugunu söyler. gölge zindanının girişinde gün batımı bir hortum(yada ısınlanma diyelim) ile kahramanlarımızdan ayrılır. kahramanlarımız zindana girer fakat zindan tuzaklarla dolu bir girişe sahiptir. zindanın ana girişine gelmeleri bir gün sürer. en sonunda içeride baldrog ile karsılasırlar fakat muhteşem güclere sahip şeytanın elcisi olan baldrog dan kacmak zorunda kalırlar. bir plan yaparlar ve planda gölge nin bugune kadar yapmadıgı ama yapabileceğine inandıgı kara bir büyü vardır. tekrar baldrog ile karsılastıklarında tırtıl ile sivri uc baldrog u oyalarlar ve gölge büyüsünü yapar. büyü sözlerini duyan baldrog büyücü hatırlayamaz ve diğer ikisinin tası almaması için ugrasmaya devam eder. gölgenin büyüsü tutar ve baldrog karadeliğe düşer.

hafıza tasını kullanan Sivriuc geçmişini hatırlar ve 1. kitap burada biter.[signature][hline]Emekli UO'cular Derneği
Uye No : 00000000001
Chaos Tasarım