Zemyusa'nın tohumu

[Frigg]

İyi iş çıkardım diyordum kendime,avucumda o tohumun varlığını hissederek;tüm gözlerden uzak,hiçbir yolun varamadığı,yalnız olduğum tek yer,sadece benim olan bahçeme doğru giderken. Çok güzel bir yer olmuştu bu bahçe,yemyeşil huzur dolu bir yer. Kolay olmadı tabi bu hale gelmesi,başlarda nerdeyse çorak bir topraktı,geçen zamanla fırtınalar atlattık,kayıplarımız oldu;baharlar yaşadık daha da yeşillendi,her yer çiçek açtı. Buradaki bitkilerin her birinin ayrı bir yeri vardı,bir tanesi de sadece tohumları için oradaydı ve her zaman bu bahçe içindeydi en başından beri. Bu tohumları diğer çiftçilerle takas ederek hem işimizi yapıyorduk çünkü her ne kadar başka işlerle uğraşsak da aynı zamanda çiftçiydik hepimiz,hem de bahçelerimizde yeni bitkiler yetiştirebiliyorduk.
Zemyusa ile aramızda da işte böyle bir alışveriş oldu,onun tohumlarından herkes çok memnundu bunu duymuştum,karşılaşmıştım da kendisiyle daha önce ama işte bu defa elimde bir tohumla mutluydum,karlıydım.
Acele etmek gerekti,yağmur vaktiydi,eğer ki tohumun ilk suyu yağmur suyu olursa,solması mümkün değildi. Zaten bakımı da çok zor değildi,özel ilgi istemiyordu,kendiliğinden yetişecekti nede olsa bir yaban bitkisiydi. Yinede ilk günlerde gözümü üstünden alamadım, korktum ya yerini sevmezse diye ama yeşerdiği gün tanıdık kendisini bir "oibekazeh" miş,artık o da bahçedeki diğerleri ve benim için bir arkadaştı. Fazlasıyla güzel bir bitkiydi,hatta bahçemde onun gibisi çok azdı,güneşin üzerine düşmesiyle yeşilin tüm tonlarından oluşan bir tablo çiziyordu sanki,yaprakları öylesine sırayla dağılmışlardı ve öyle narin bir biçimde tutunuyorlardı ki gövdesine,daha önce bir bitkinin zarif ve alımlı olduğunu söyleseler inanamazdım. Bir gün bunu da gölgede bırakacak bir bitkinin bahçemde yetişeceğine de inanmazdım ama oldu. Ne yazık ki...
Oibekazeh yalnız değildi,yanı başında bir çiçek büyümüştü,gördüğüm en güzel çiçekti belki de onu ilk gördüğümde tutamadım kendimi yağmurlar yağdırdım güzelliği üzerine. Sonra kendimce boş hayallere kapıldım,keşke onu alıp çiçek tarhlarım içinde özel bir yere yerleştirebilseydim,güneş nerdeyse oraya çevirip yüzünü,kuraklığını ellerimle dindirsem,kök salmasına izin verebilsem,büyütebilsem...
Biliyordum bu çiçeği yaşatabilme şansım yoktu,yasak meyve gibiydi o, hak etmemiştim onu,karşılığında hiç bir şey vermemiştim ama öte yandan oibekazeh imde yaşayamayacaktı onun yüzünden,buna nasıl dayanabilirdim ben? Bu olanlardan Zemyusa'yı haberdar etmeliydim, şüphe yok bir şeyler sezinlemiştir,zaten benden duymasa olanları bir gün tepemizde uçan uğursuz kuşlardan sadece o değil herkes öğrenecekti.

-Bu aramızda kalamaz mı Zemyusa? Kimseye söylemesek,çiçeği oradan alır başka bir yere dikerim,kimsenin görmeyeceği bir yere,onu bilen bir sen bir de ben oluruz,bunun sana hiçbir zararı olmaz,lütfen...
-Olamaz böyle bir şey,mümkün değil,biliyorsun.
-Evet ama bu olanlar da benim suçum değil,neden bana böyle acımasızca ve küçümsemeyle bakıyorsun,bütün bunlara ben sebep olmadım ki...
-Yanılıyorsun sen sebep oldun,oibekazeh e karşı yapman gerekenden fazlasını yaptın,öyle değil mi?
-...
-Şimdi yapacağımız şey en iyisi herkes için,başkaları duymadan halledersek bunu en azından oibekazeh kurtulmuş olur.
-Oibekazeh şimdide zarar görecek bunu biliyorsun değil mi ve aynı zamanda oibekazeh ile birlikte benim sana verdiğim tohumun bitkisi de, bunu düşünüyor musun? Sen onun yerine başka bir şeyi koyabilecek misin? Onun yok oluşuna üzülmeyecek misin?
-Böyle bir şey olmayacak,saçmalama lütfen...
Gitmeden çiçeği yerinden kopardı Zemyusa ve onu alıp gitti,yanımda kalırsa tekrar dikmeme engel olmak için,hiçbir şey yapamadım ona karşı,felçli gibiydim,hiçbir şey hissedemiyordum,acizdim kolumu kaldırmaktan bile. Geriye toprak üzerinde koca bir yara izi kaldı. Şu an ki acımsa daha da büyük, Zemyusa yalan söylemişti,bunu biliyordum o da biliyordu,oibekazeh gözlerimin önünde çürüyor,içime akıtarak göz yaşlarımla suluyorum fayda etmeyeceğini bile bile.

Acı bir son bazen hasretle beklenirdi
Çekilen acıları bu son dindirirdi
Belki...
200205 *zehra*

bu ilk hali,sonra değişmesi gereken yerler olabilir,yapıcı eleştirilerinizi bekliorum...

[Bu mesaj zeyra tarafından 20 Şubat 2005 02:36 tarihinde değiştirilmiştir]

[Selamon]

Okuması kolay bir yazı olmuş, üslup amaca hizmet ediyor. Ancak içerik olarak pek bir değer taşıdığına inanmıyorum. İyi betimlemelerin yeraldığı bir günceden farksız. Daha derin ve kaliteli içeriği olan bir yazı ve bu üslup buluşursa daha hoş şeyler ortaya çıkabilir.

Anlatımında devrik veya anlatmak istediklerini tam olarak ifade etmeyen cümleler var. Bu cümleler okuyucunun ilgisini ve zevkini törpülüyo. Daha dikkatli olunursa bu sorun ortadan kalkacaktır.

Net ortamında yazssan bile yazılarında paragraflara dikkat etmeni tavsiye ederim. Hem okuma kolaylığı hemde görünüş açısından çok daha güzel durmanın yanı sıra kurallara uygunluk sağlamış olur, hoş olur.

Saygılar.[signature][hline]''Ben ilk lanetlenmiş olanım; zamanın başlangıcından sonuna ve hatta zamanın ötesinde sonsuza kadar.Ben kardeşinin etini ilk tatmış olanım.İlk kanı ben akıttım, ilk defa ben kıskandım.Çılgınlığın boşluğundayım...bir ruhum yok benim.Ne insan, ne melek, ne de şeytan.Ben...vampir"

[Soulbringer]

Açıkçası benim kendi görüşüm olarak oldukça iyi ve okurken hiç bunaltmıyor..

Benden +1 Sn Pati..

Saygılarımı sunarım..[signature][hline]Adalet neden geç gelir diyenlere sözüm;Tanrı Ve Şeytan aynı bütündür ve terk eylemiştir divani.Bu yüzden melekler için işler daha zorlaşmıştır...Jahenné Maé ''In the name of god!The ones who have turned ınto the lıvıng dead wıthout a wıll eternal Nıght!Shall be ...Hellsıng)*
§Bounty Hunter§