Soulbringer Mesaj tarihi: Haziran 9, 2003 Paylaş Mesaj tarihi: Haziran 9, 2003 Uyku. Uyandığında gozler ağırdan alır Hayat vizyonunu Su çarparsın gözler kaybeder Kanarsın hayata bile bile Soğuk su gibisi yok Çığlıkları yükselir içinden Haykırışlar tamamlar yüzündeki anlamsız ifadeyi Kala kalır bakarsın yansıyan cam a Bu benmiyim sorulari yükselir o değersiz bedeninden Bu ben miyimki ?Sözleri savrulur o bedbah ortamda Kolların isyan edercesine belinin yanına kıvrılır Bir insan gibi Gözlerin sulanır içten içe Ağlayışın evlatları yükselir Ya manevi yada maddi Gözlerde sular serbest kalir Bir mahkum misali Yaşlar kıvrılır o ince ve renksiz yanaklarından Ayakların katılır bu dermansızlık savaşına Gardiyanın bekler bir yastık bir yorganla Uzanirsin karanlık renksiz kelepçelere Ellerini ve ayaklarini kavrar uyanmamişcasina İrkilirsin kelepçelerin günah soğukları Ya da hayatın masalları Ağlayışın evlatlari telef olur gözlerdeki kudretten İçtem ice iner bir huzur Sessiz dillerde VE yeşil ninnilerde Bir annenin duasi da katilir Yaşli ama daimi seranada Ama sen sen bunu hak etmedin bebeğim seslerini fisildar biri kulağına...[hline]†Tanrıdan önce karanlık vardı....† Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar