Psikoloji bozan oyunlar

[draedan]

said:

Draven, 13 Ocak 2005 20:13 tarihinde demiş ki:
alone in the dark i 10 veya 11 yasindayken oynamistim ve halen daha zor kendime geliyorum.
o ne baslangictir. o ne guzel midi sarkidir.

ben de bi o yaslardayım, aldım oyunu, dısarda yagmur, yıldırım çakmaya basladı, ardından kapattım oyunu yarın oynarım dıye :)

ve o muzıkler.. hepsini rip ettim, yusek kalıtede tekrar tekrar dınlerım.

benim psiko mu bozanlar:

- undying : harbi harbi korkarim, bi sahneden sonra 5dk mola verecem dedigimi bilirim.
- cm ler : sevinciyle, hüznüyle resmen yasadım oyunu
- doom lar : strafe ederken benim de saga sola oynamam, fizigimi bozdu
- civ lar : hırs yaptı resmen.[signature][hline]_.- The GoD of Darkness and Evil -._

[Wispy]

Diablo 1'i oynamıştım o zamanlar orta 1 miydim neydim yine de inanılmaz gerilmiştim. Kapıyı açınca o Butcher'ın çıkardığı sesler falan. Bir keresinde sandalyeden devrilmiştim gecenin 3 ünde.
Sonra Baldur's Gate 2 var, tamamen hüzünlerle dolu bir oyundur benim için. Hem bitsin istiyordum sonunu görecektim hem de bitmesin. Irenicus'tan oyun boyunca nefret etmiştim ama bir taraftan da hayranlık uyandırmıştı yine de. Spellholdu adamın elegeçirişi sinematiğinde o Wizard Guardları taşa çevirmesi atomlarına ayırması falan. Sonra Elf Kraliçesinden Irenicus'un bir sürgün ölduğunu öğrendim hüzünlendim, tree of lifeı iğrenç tentaclelarla emmeye çalıştığını görünce ayaklarının dibinden cehenneme bir kapı açtım. Böyle işte tamamen ruh halimi dinamikleştirmiş bir oyundur Baldur's Gate 2. ayın 2 isine kadar olan tatilimde tekrar başlayacam umarım[signature][hline]
With each kill I grow wiser
With added wisdom I grow stronger / A.E.