Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

kendime notumdur.


Head

Öne çıkan mesajlar

bitmeyen geceler var önümde , hiç bir zaman olmasını istemediğim. yol uzuyor gözümde , zaman ile birlikte. zamanın benden alıp götüreceklerini bir yana bıraktım , sanırım bu sefer beni de yanında götürecek...

bu sefer karşı çıkıyorum kendime , zamana ; tüm gücümle. yavaşça üzerimdekiler yırtılmaya başlıyor , ardından bir kaç bıçak sesi geliyor.
kollarım , ellerim , bileklerim kanıyor.

acıyla bağırıyorum , belki duyarsın diye.
ya da hiç duyma , acizliğimi görmeni istemiyorum , vazgeçtim.

geriye adım atmamam gerekirken , bir an boğulduğumu hissediyorum. ölmemek için tek yolun geri çekilmek olduğunu anladığımda , gözlerimin beyazlarının gözükmeye başladığını farkediyorum.

sonbahar rüzgarlarının savurduğu tozlar doluyor ağzıma ; gözüme kaçıyor , görmemi engelliyor. yapraklar , evet yapraklar , hepsi hep bir ağızdan ayrılığın ve yıkımın şarkılarını söylüyorlar.

bir anda bacaklarımda güç kalmıyor , yere düşüyorum. kafamı havaya kaldırıp , karşı geldiğim kaderim ile yüzleşiyorum.

hayır , daha pes etmedim. artık yalnız başıma da ne kadar güçlü olduğumu biliyorum..
yumruğumu sıkıp savuruyorum amansızca , o göremediğim düşmana.

ilk önce kahkahalarını duyuyorum , sonra da çığlıklarını.

"aptal , seni ben yarattım." diyorum , farkında olmadan.

trenin durmasıyla uyanıyorum rüyamdan. bir anda gerçek mi hayal mi olduğunu anlayamadığım dünya , yerini yine gerçek mi hayal mi olduğunu anlayamadığım bir başka dünyaya dönüşüyor.

farklı sorumluluklar , insanlar , yüzler , acılar , kokular , günler , saatler , yıllar , aylar , vapurlar , şehirler bir anda dank ediyor beynime.

yaptığım şeylerin pişmanlıkları da , sevinçleri de omuzlarıma atlıyor anında ; çöküyorum ağırlıktan. sesimi çıkarsam , duyacak olur mu dersin?

yanlış kararlarımın , tercihlerimin dönüp dolaştığı nokta olan beynim , bir süre sonra teklemeye başlıyor. ve bu tekleme süreci o kadar uzun sürüyor ki , kendinizi tanımamaya başlıyorsunuz. 1 yıl kadar sürede , yarattığınız şeyler bile elinize geçirebiliyor sizi.

geçmişi arkada bırakıp , geleceğe bakmanız gerektiği düşüncesi de geliyor ardından aklınıza. ama bunlar öyle sık oluyor ki , neredeyse her gün tekrar ölüyorsunuz ; hiç sıkılmadan ölüyorsunuz.

derken eğer sevdiğiniz bir insan varsa , gerçekten sevdiğiniz , aklınıza geliyor.
belki imkansızlıklardan dolayı buluşamadığınız
aydönümleriniz , yıldönümleriniz aklınıza geliyor , gülümsemekle geçiştiriyorsunuz.

bir tarafın uzaklara gitmesiyle çekilen sevgi , ümit , umut , üzüntü karışımı duyguyu hatırlayıp iç çekiyorsunuz.

hepsinin yanında , onunla paylaşmak için yanıp tutuştuğum bir şey gelirse aklıma , değmeyin keyfime. bu keyfin ilerde kalp kırıklığına dönüşeceğini bile bile seviniyorsunuz , işe bak.

intahardan bahsetmek bile istemiyorum , zaten her gün ölmek fazlasıyla ölme/öldürme ihtiyacımı karşıladığı için , fazla dozda alıp komaya girmek istemiyorum şu sıralar.

tekrar uykuya dalıyorum , düşünceler alemime.

soruyor bana,

"aslında yanında kimse yok , seni sevdiğini düşündüğün insanlar aslında öyle değil. bana seni sevdiklerini gösteren bir kanıt bul. sence bulabilir misin?"




bulamıyorum...[signature][hline]valandil ownz j0o!
-emokid*-
7/24 melancholic
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

bence cok guzel olmus bazı yanları tamamıyla beni anlatıyor
yazına yorum olarakta cok guzel olmus.Hayal kurmak insanları hayata bağlayan en etkili etmenlerden biri hayal kuramayan belli bir amacı olmayan insan bir ota benzer.Herzamanki gibi bazı dogrular insana cok acı veriyor.Dünyamızdaki gerçekler insanları kendiden alıp farklı birşeye dönüştürebiliyor.[signature][hline]Always Rammstein
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Yorum bekleyerek yazmak bu işi bir karşılık bekleyerek yapmaya benzer ama işin özünde eleştirilmiyorsan yorum kullanılmıyor ise bu okumadıgımız anlamına gelmez sadece türevinde bir yenilik olmadıgı ıcın yorumların aynı yonde olmak yerıne daha hırslanıp kendını asıcagını beklemeyı dusunmemız daha mantıklı..[signature][hline]Adalet neden geç gelir diyenlere sözüm;Tanrı Ve Şeytan aynı bütündür ve terk eylemiştir divani.Bu yüzden melekler için işler daha zorlaşmıştır...Jahenné Maé ''In the name of god!The ones who have turned ınto the lıvıng dead wıthout a wıll eternal Nıght!Shall be ...Hellsıng)*
§Bounty Hunter§
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

said:
Soulbringer, 23 Eylül 2004 09:33 tarihinde demiş ki:
Yorum bekleyerek yazmak bu işi bir karşılık bekleyerek yapmaya benzer ama işin özünde eleştirilmiyorsan yorum kullanılmıyor ise bu okumadıgımız anlamına gelmez sadece türevinde bir yenilik olmadıgı ıcın yorumların aynı yonde olmak yerıne daha hırslanıp kendını asıcagını beklemeyı dusunmemız daha mantıklı..


eğer ben profesyonel bir yazar olsaydım bunu beklemeniz çok doğal olurdu. amacım sadece bazı şeyleri paylaşmak.

ama bazı şeyleri paylaştığım insanlar put gibi oturuyorlarsa , ben neden paylaşayım? karşılık beklediğim doğrudur. karşılık bekleyerek yazıyorum ; şayet yorum beklediğimden değil , sevdiğim kişinin bunları bir gün okuyup bir şeyler hissetmesidir.[signature][hline]valandil ownz j0o!
-emokid*-
7/24 melancholic
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
×
  • Yeni Oluştur...