BOĞAZDA KALAN

[KaMoNJuK]

Her sabah
Üsküdar'ın en hızlı koşan kadını
yedi vapurunu saçından yakalarım
parmaklarıma takılı kalan tellere
birer dize bağlar
martılara atarım
Kızkulesi kocaman gülümser
sigaramı yakar, yakama deniz takarım
yakalarını çekiştirir İstanbul
boğazına takılırım
martılarda sabah sevinci
vapurda efkarlı bir çığlık
bir ben duyarım
Galata kulesi'nin rüzgara karışan sesini
"seni dokunamadığım kıyılar kadar seviyorum"
gün boyu cebimde taşır
akşam vapurundan kızkulesine fısıldarım
bu içli itirafı
eski bir şarap tadı dilimde
evimin ve gecenin yolunu tutarım.