Nako Mesaj tarihi: Ocak 1, 2011 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 1, 2011 2006 yılında aynı konu üstüne ara ara yazdıklarımdan bir derleme not: bir iddam yok, o zamanlar yazdığım birkaç bir şey. Duruyorum karşında Konuşmuyorum Konuşamıyorum. Bakıyorum sadece gözlerine Anlamıyorsun. Ne garip Belki de senin bakışlarındır benimkileri tamamlayan Ne yazık anlayamıyoruz Bilemiyoruz olanları, olabilecekleri Bakışların anlaşılmazlığı içinde Konuşmanın gereği ne ? Olması gerekenin olcağına inandım hep Elden ne gelir ki Ama senin istediğin gibi ama değil Akışına bırakmak zorundasın Hoşuna gitmez Fakat dahasını yapamazsın Yapmamalısın Dahası insanın acizliğidir sadece Bırak Ellerinden uzaklara uçsun Sadece sen kal Ve de göz yaşların Herşey anlamsızlaşıyor tekrardan Neden bu şekilde ? İçimde, yüreğimde Umursanılmayan Baş başa olduğum bir sevgi Beraberinde ise acı ve derin bir yalnızlık Esiri olduğum, kurtulamadığım Anlamsız bir mecburluğun hapsindeyim Işık yok İnciten, acımasız ve hiçbir şey ifade etmeyen sözler var Bekliyorum umutsuzca Ve sonra yine atlıyorum Her defasında olduğu gibi çakılıyorum Düşüncülerimde boğuluyorum Şu an zamanı bilmiyorum Fakat her an ölüyorum sanki Bazı şarkıları yaşar oldum artık Ya da şarkılara kendimi anlattırıyor da olabilirim Bilmiyorum Nasıl kurtulmalı ? Dayanmak çok güç Senin çiziklerle kaplanmanı izlemek Birşey yapamamak İşkence gibi Bakardım gözlerine tekrar Yaşatırdım sevgimi Daha farklı olsaydı Keşkelerden bıktım Bıktım ikilemlerden Bu durumdan Buraya kadar, zamanı geldi Artık bitti Belkiler yok artık Alışıyorum Alıştırıyorum kendimi Nefrete dönüşmesini istemiyorum Basitliği sevmem Yani seni de sevemem artık Bu yüzden elimdeki sigara yanıyor, Ve çektiğim her kederli duman İçimdeki bu istenilmeyen, gereksiz sevgiyi öldürüyor Bana tek deva galiba Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Rynza Mesaj tarihi: Ocak 2, 2011 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 2, 2011 vermez Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar