MuDo Mesaj tarihi: Temmuz 12, 2010 Mesaj tarihi: Temmuz 12, 2010 Ölümün soğuk tadı geliyor aldığım her nefeste, konuşmaktan yorulan şu aciz dilime.. Kaybolan umutlara ağlıyor, vurgun yemeyi bir meslek haline getirmiş bu gönül.. Matem var bu gece evimizde; taziyemizi bir ateşle alıyor ve yakıyoruz en yalnız tavırla; pakette kalmış son bir sigara ile.. Bir dizi ağıt vardı mekanımızda bu gece ve sessizliğin haykırışını duyduk okunan mevlidin her ayetinde.. İnsanlığı gömdük bu gün içerisinde.. Yalnız bir kalbi gömdük, kaybolan umutlarının yanına uğurladık ve ağladık onunla; yalnız bir bedeni anlıyormuşçasına… İsyan vardı gözlerde, çarşaf gibi sere serpe; kara bir ağıttı gözlerden düşen her damla.. Akan kanı temsil ediyordu mabedimizin tek değeriymişçesine.. Keder vardı her çehrede, dibi görünmez bir kuyuyu gördük ölümün tatlı gülümseyişinde.. Soğuktan buz tutmuş bir elveda vardı yalnız kalan ellerimizde.. Geri dönmeyecek bir rüzgar gibi esiyordu bir oyana bir bu yana; kırılan kalbi umutsuzluğa terk ediş vardı, yalnızlık vardı, korku vardı bu gece.. Kördüğüm çember, dört duvar; kıskaca alınmış bütün yalnızlıklar.. Verilen bir fermandı acımasız cellada; bakmadan, dinlemeden, hissetmeden verilen kara bir fermandı son sözler.. Veda vakti gelmişti; özlemler, aşklar, yaşanan tüm yalan tadında gerçekler.. Eski bir kasabada yolcuya hasret kalmış bir garın çöp kutusuna bırakıldı.. Verildi emir ve vuruldu boyun; düşünmeden bir anda ve geldi ölüm; tıpkı aldığım her nefeste barınan, o masum tat misali.. İnsan değerini yitirmiş bu devirde arkadaş.. Bir görünüş olmuş ve çıkmışsın onun gözünde ve bir de nefes.. Verdiği nefesten ibaretsin, bil ki; hiçbir zaman seni solumadan, yutkunmadan ve kanına karıştırmadan yok olacaksın atmosferin bu ezici bütünlüğünde.. Yok olmalı bütün yaşamlar; materyal, yitirene kadar gözlerde ve köhne bedenlerdeki içi boş, sahte anlamını…
Öne çıkan mesajlar