Meadowlark

[Pdz]

Konuşmadan anlaşamayız dostum, insan dediğin konuşarak anlaşabilmeli, anlatabilmeli kendini ve aklındakini. Ama sen zaten anlaşmaya çalışmıyorsun, her şey yolunda, anormal olan hiçbir şey yok. Piknik masalarını da anlattıklarını dinleyecek dostlar olarak görebilmelisin, etik olan bu. Onların dışında gördüğün her şeyin sanal olduğunun farkına vardığında ise çok geç olabilir. Bir anda kendini, içi tıka basa müzik dolu bir odada buluverirsin; ki delirmeye başladığının ilk belirtisidir bu. Tökezleyerek ilerleyişini görsen, emin ol benden çok gülersin haline.

İki saat sonrasında bu odayı başın şişmiş bir şekilde, mahmur bakışlarınla terk edersin. Tebrikler! Doğru olan içerideydi, ve sen gerçeklikten uzaklaştın bir kaç saniye önce. Ya da hayır; adım attığın yer gerçek dünya, hoşgeldin! Sahte de olsa gülmüyor kimse artık sana. Her şey olduğu gibi görünen bir durulukta, tam da senin bunca zamandır istediğin gibi. Gözüne doğru görünmeyen bir sürü nesne, kulağına uyumsuz gelen bir dizek nota var yine. Dilini yutmuşçasına sessizliğini koruyarak, sokakta bekliyorsun titreyerek.

Kışlıklarını dolaba kaldırmamış olmayı dilerdim, buz gibi bir hava var çünkü dışarda. Sıkı giyinmelisin dostum üşütüp hasta olmanı istemem; bilirsin ki kışlar zordur burada. Hele bir de senin varlığının özünden gelir üşütmek. Kendini çok zorlarsan olan sana olacak, bakmamalısın öyle; doğruyu söylüyorum. Kendini aşarken biraz düşünseydin her şey daha farklı olabilirdi, senin bileceğin iş tabi her zaman olduğu gibi. Sana da hak vermiyor değilim hani, her şeyi bilirken sakin olmak gerçekten çok zor. Neyse, sen zaten anladın beni; sıkı giyin ve mümkünse sokağa fazla çıkma.

Gerçeği aramak değil miydi her zaman bizi birbirimize bağlayan? Şimdi ise fikirlerimiz, birbirimizle ettiğimiz kavgaların nicesini yaşıyor. Senin 'en iyi' dediğin bana göre 'en kötü' iken seninle anlaşabilmeyi bekleyemem. Durumumun vehametine bakıp küfürler savurmak da bir çözüm getiremez. İkimizden birini kabullenmem gerek, imkansız bir karar gibi görünüyor, evet. Seni bilemem ama en güzel yanı da bu ikilemi yaşayabilmek bana sorarsan. Sen ne dersin? O kadar da kötü değil tabi ki... Hayır, teşekkür ederim yardım istemem. Sahi, ne diyordum. Fikir ayrımları oldu bizi farklı kılan ve içimizdeki güzelliği ortaya çıkaran. Daha fazlası için uğraşmam ve senin de bununla zaman kaybetmeni istemem.

Dikkatinin dağıldını fark ediyorum, sabret lütfen çok az kaldı. Beni dikkatsizce dinlerken bir yandan kendini yaz ortasında, sonu olmayan yemyeşil kırlarda yürüyüş yaparken düşleyebilirsin.

Kahretsin... Sana bunu hayal etmeni söylerken kendimi bir anlığına senin yerine koyup sorguladım ve düşündüklerimi zaten bildiğini varsayarak anlatmaktan vazgeçtim. Artık özgürsün, canının istediğini yapabilirsin. Ukalalıklarınla her işe burnunu sokabilir ve hayatını güzel kılan her şeye lanet edebilirsin. Bir başka soğuk kış gecesinde uyuşuk ayakların seni evime getirene dek kendine çok iyi bak.