kjeledoran Mesaj tarihi: Temmuz 30, 2004 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 30, 2004 Ölümsüzlüğün şatosunda Sessiz bir gecede Duyulan tek şey bir kızın ağlaması Ya da rüzgarın uğultuları Bundan hiç kimse emin olamazdı Bazen çığlıklar atılır, göğe kadar yükselirdi Bazen de sessizlikler Sadece bir şeyden emin olabilirdim O da kendimden Düşündüm; Şiddeti, vahşeti, dehşeti Ölümü, yaşamı, gerçeği Hayallerimde gezinmeye başladım, umarsızca. İnsanlar öldü, benim gibiler türedi Ölümler farklıydı, insanlar idam ediliyordu. Ama herkes kendisini idam ediyordu Benim gibilerse sadece izliyordu Dalmıştım Sonra unuttuğum bir şeyi hatırladım Benim hayallerim zaten gerçekti... Söylemiştim; Ölümsüzlüğün şatosunda her şey birer gerçekti. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
SenariouS Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2004 Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2004 VE ÖLÜMDE GERÇEĞİN TA KENDİSİ İDİ... BAYAA KÜSEL OLMUŞ BEYENDİM BU SON MISRAYIDA EKLEDİM SENİNKİ KADAR KÜSEL OLMADIDA :p[signature][hline]Don't try to live so wise. Don't cry 'cause you're so right. Don't dry with fakes or fears, 'Cause you will hate yourself in the end. Naruto; Akeboshi-Wind Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
kjeledoran Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2004 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Temmuz 31, 2004 teşşekkür... sendede bişiler varsa yaz istersen bakem bende ama sölemeden duramam içimde kalmasın :P o denemenin anlattığı bişi var benim için hemde çok önemli. senin dediğinde soğru bişi ama benim denemenin sonuna gelemiyecek kadar uzak :) Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar