Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

sen ve ben


Head

Öne çıkan mesajlar

ilk başta oysa ne güzeldi her şey. sonlarında bir -e ekiyle sevdirdiler kendilerini.
sana , canıma , aşkıma , bir taneme'ydi onlar. her sabah güneşin gözlerimi rahatsız etmesiyle
başlıyor , gece senin resmini öperek başucuma koymamla susuyorlardı. aslında susmuyorlardı ,
sadece yerlerini rüyalarıma , yine içinde senin olduğun rüyalarıma , devrediyorlardı.
gün içinde bile şarkı melodisi gibi başımda durur , çoğu şeyi umursamamı sağlarlardı.
müzik dinlemesem bile duyduğum o harmoni , yüzümü güldürmeye , beni mutlu etmeye yeterdi.

sonra -de eki geldi bir anda. Sende , bizde , kalbimde ile geldiler. sende bulduğum her şeyi
işte o zaman anladım. sende kendimi bulmuştum. Bilemezdin ismini duyunca nasıl titrediğimi ,
suratının nasıl aklıma geldiğini. bilemezdin tabii ki , okul dönüşü ortaköy yolculuklarımda
simit ve ayranın , güneşin batışını izlerken bana eşlik etmelerini. beşiktaş-ortaköy yürüyüşümün
seni düşünerek geçtiğini bilemezdin. aniden yağan yağmurun insanların kaçmasına sebebiyet
vermesini , ama benim kafamı dik tutup seni düşündüğümü bilemezdin.

birden -den çıktı ortaya. senden , kalbimden , yüzümden ile geldiler. senden kopuyordum ,
koparılıyordum. ben ise bir şey yapamıyordum. seni kaybetmenin korkusuyla aslında hiçbir şey
düşünemez duruma gelmiştim. kim vurmadı ki bana bu durumumdan faydalanıp. karar veremedim ,
sahteydi her şey. renkler sadece siyah ve beyazdı. kendime griyi bile yaratamıyordum o zamanlar.
şehirde bir yabancıymışım gibi , kediler bile yüzüme bakmıyordu. kahvaltımda yudumladığım
çay bile yabancıydı. baktığım her yer beni dışlar gibiydi. insanların gözlerine bakamaz olmuştum
çünkü hepsi seni hatırlatıyordu bana. en yakın arkadaşlarımı kaybettim , ya da kaybettiğimi
sandım. yolunu bulmaya çalışan bir kör gibi. üstelik benim köpeğim de yoktu. ne yollardan
geçerken sakatlandım , kaç insan beni kenara çekip ruhumu çaldı , bilemezdin.

bunların sonunda tek başıma kaldım. yeni bir gün , başlangıçlar beni bekliyordu. kendimi bir şey
sanıp başaracağım diye haykırdım. görünüşümü değiştirdim , sevdiğim müziği değiştirdim , aklımı
bile değiştiriyordum ; sen çıkana kadar. 10 gün boyunca uyku uyutmadın bana , bunu bilemezsin.
sen yoluna devam ediyorsun , ben ise taşlara takılıp dizlerimi parçalıyorum. ama biliyor musun
senin acını çekmekten daha zevkli.

en güzel bölüm ise buydu.
ismin yalan hali.
hayatın yalan hali.[signature][hline]valandil ownz j0o!
-emokid*-
7/24 melancholic
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

yorum derken nasıl bir yorum bekliyorsun
yani burada anlatılan şey hakkında mı ? çocuk üzülmüş falan gibi mi yoksa edebiyat vb açısından mı ?[signature][hline]Kanatlarım olsaydı bağışlayıcı olur muydum ?
Boynuzlarım olsaydı gülüşümü küçümseyen alevler olur muydu ?
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

nedense çok tanıdık geldi bu fazla geriyede dönmeme gerek yok bir hafta öncesini hatırlattı bana eh hissetiklerim baya yoğun ve tanıdıktı kısacası...[signature][hline][b]''Nindyn vel'uss malar xuil phindaren zhal'la lor ulu uk uktan 'udtila naut doera natha phindar. Ka dos l'inya verve wund l' rendan l' rendan mziln l'inyan wund dos.''
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

×
  • Yeni Oluştur...