makeitreal Mesaj tarihi: Ocak 28, 2010 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 28, 2010 Sessizliğin sesini dinlerken Terkediyorum bu yalnız şehri. Çağırıyor beni hayalimdeki adsız kadın, Çok uzak bir hayattan.. Oysa ki çok sevmiştim sevmeyi ben, Maskeli insanların yüzüne gülmeyi Umut etmek çok güzeldi o zamanlar Ta ki rüyalarımdan uyanana kadar. Peki ne kaldı elimde mevsimlerden sonra? Biraz hayalkırıklığı, biraz keder.. Herkesin yüzüne gülüyorum ama Uğruna bir derbederim,derbeder.. Artık yok oluyorum hayatından, Tıpkı bir hayalet, bir gölge gibi. Sen de unut beni artık, Yoksay anıları,duygularını,beni.. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
DoruK Mesaj tarihi: Ocak 28, 2010 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 28, 2010 too much darkness inside you, i see. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
fede Mesaj tarihi: Ocak 28, 2010 Paylaş Mesaj tarihi: Ocak 28, 2010 http://www.youtube.com/watch?v=maoCVoY3NTg Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar