Jump to content
Forumu Destekleyenlere Katılın ×
Paticik Forumları
2000 lerden beri faal olan, çok şukela bir paylaşım platformuyuz. Hoşgeldiniz.

Yeter....Yeter...Şekillenen Hayaller...


Halfmumi

Öne çıkan mesajlar

Şekillenen Hayaller


Topa çalıma girdiğim andı sanırım.Bir saniyenin binde biri kadar olan kareleri dahi hatırlıyorum zihnimde
10kmlik bir hızla yere yapışışımı hatırlıyorum ardından.Düşüş anım bile saniye saniye kafamda canlanıyor
bu satırları yazarken.Yerin beni,bir annenin bebeğini kucağına alması gibi kucaklaması...
Yıldızlar ne kadar parlak oldu bir anda...Oldukca hızlı dönüyor dünya.Bırakıyorum kendimi soğuk zemine..


Kafama yediğim darbeden olsa gerek,uzun süredir yazmak istediğim bu satırları eve gelir gelmez alınan
bir duştan sonra bilgisayardaki sanal kağıtlara aktarıyorum şimdi.O düşüş anının paranoyası belkide,
düşerken,tüm hayatım gözlerimin önünden geçerken bir anda geride kalanlar ne yapar acaba? sorusuna düştüm
kendi kendime...Geride kalanlar ne yaparlarsa yapsınlar.Artık hergün bir servise binmek olmayacak sabahın
8,30 unda.Her zaman salak saçma tartışmalar olmayacak kafamı kurcalayacak.Güneşin doğuşu daha parlak olacak
yeni dünyamda.Ve hergün ağlamak zorunda kalmayacağım belkide.Günler bir bir geçecek ardı arkası kesilmeden
hayat yine sürecek.1 ay...Belki 2 ay sonra unutulacak herşey.ismim bile kalmayacak akıllarda...


Telefon defterleriniz vardır eminim,yada dost-arkadaşlarınızın telefon numaralarını sakladığınız bir şey.
Bir cep telefonu,bir ajanda.Zor bir anınız olsa,şöyle gelip geçseniz hangisi dek gelir elinize?Benim
tahminimce kesinlikle tek-tük çıkmaz.Nede olsa orada bilmem kaç tane numara var değil mi?Peki ya hiç
zor anınız oldumu?Umarım olmaz...


Elimde ufacık bir telefon..Çevirip duruyorum öyle.Zor bir an,Önemli benim için.Hayat normal bir şekilde
devam ederken ben bir kuş olup uçmak istiyorum bir anda.Sessiz rüzgarlarda,sınırsız denizlerde bulunmak.
Kimsenin olmadığı bir yere gidip kafamı dinlemek.Geçiyorum bir bir telefon numaralarını fakat 5-6 numaradan
başka hiç bir tane bile numara çıkmıyor önüme.Çıkmayacakda...


Lanet okuyorum tek tek.Kafam bozuk mu ki?Elbette.Sinir geldiği zaman düşünceler mantıklı olmaz derler ama
ben çok zor sinirleniyorum.Karşımdaki siyah monitör benden bir sosyallik almış bunu geri istiyorum!Ama...
Çok geç artık,vermiyor çünkü..Asosyalim ama bununla yaşamaya alışmamış değilim.Bir anda 500 kişi ölebiliyor,
bir anda bir aile çökebiliyor..Herşey bir anda oluyor.Yeter bile diyemiyorum..Demiyorum!



Kendime yalanlar söylüyorum ki hoş gelsin bazı zamanlar bu bunalım.Kafamın içini fikirler kemiriyor.Bazı
şeyler değil,herşey değişiyor.Herşey farklı yönde ilerliyor ve bunu durdurmanın imkaanı yok.Zamanıda!
Aldığım dergileri,oyun cdlerini okumadan sallıyorum bir köşeye.Çünkü okuyacak vakitte uyuyorum bol bol.
Zihnim çok yorulmuş anlaşılan.5 Yaşımdaki hatıralarımı bile oldukca net olarak hatırlıyorum.ilkokulumun
ilk günü,hangi sırada,hangi sınıfta olduğumu.Sonra olan kavgaları,yediğim dayakları,yaptığım kazaları,
ölümden dönüşlerimi,Kendimle yarıştığım günlerimi,sokakta gördüğüm yüzleri,eğlenceli-hüzünlü anlarımı,
konuşmadığım kişileri,çok sevdiğim ve uğruna canımı verebilecek kişileri,tüm yürekli dostlarımı,
2 gün önce bir arkadaşın sevdiğim kızın numarasını bana Ksra bakma veremem diyerek vermediğini bile...
Hafıza oldukca kötü bir şey..Özellikle çoğu zaman başıma bela oluyor sanki bir şeyleri hatırlamak.



Ve güneşe Selam duruyorum yanlızlığa aşık olmuş bir şekilde şimdi.Tüm dostlarım şarkılardaki gibi
bir bir gidiyorlarken ben sadece yaşlı bir yürekle arkalarından bakıyorum.Değişiyor yine...
Herkez gidiyor.Hayat her gün yeniden şekilleniyor.Gökyüzü bile hiç bir zaman aynı şekilde durmuyor
bu diyarlarda...

Kılıcım yanımda artık yanlız değilim bende.Ağlamıyorum artık.Korkmuyorum!Zaten korkacak hiç bir şey


Kalmadı...


Henüz kaybetmek için çok erken...Ve söz veriyorum;Kaybetmeyeceğim!


-i'm not a warior!
-Soon You will be!

06:18 23.07.2003

HalfMumi"AloneTillDie"Eagle


[Sessizliğini koruma hakkımı arıyorum şimdi...Yeter...Bitsin Artık Şekillenen bu hayaller...Bitsin bu hayat...][hline]Dream as u never die,live as you can die tomorrow
Always remember;death is only a Begining

Only in My Dreams Now...Curse!
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

Hayat bu,
Gozunde sergideki bir panoya dikili. Sende o panonun onunde civilenmis kisiliksin,Bu pano bazen simsiyah oluyor, Bazen siyhaligin icinde olum oluyor, Gordugunde sandelyenden kalkiyorusun, Ve bir baskasi oturuyor.
Bazen beyaz oluyor ve bu beyazligin icinde buyudugunu goruyorsun.Ve kendi ellerinden baska panolarin onlerinde dikilimeleri icin cocuklar yapiyosun,

Teksen degilsin bu panoya bakan, Sen etrafina bakarsan senin gibi milyarlarcasini mukkemel bir acida ayni sekilde kendi onlerindeki panolara baktigini gorebilirsin.
Tek fark edecegin sey ise yakinda umursamamaya basliyacagin dir.Yani sandelyedekilerin deyismesi,
Malesef nekadar aci olsada hepimiz bir gun bu televizyon ruhlu panonun onunden kalkicaz ve bu muzeden cikacagiz,
Ama malesef kimse bilmiyor o gun baska bir muzeye girip kendi bakmak istedigimiz panolarin onune oturup oturmuyacagimizi.
Link to comment
Sosyal ağlarda paylaş

  • 10 ay sonra ...
×
  • Yeni Oluştur...