Pdz Mesaj tarihi: Aralık 20, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 20, 2009 Asıl amaç yaşamak olmadığı halde öyle olması gerektiğinin haklı üzüntüsünü yaşarken akıldaki tek şey yarının kaygısı, uyumaya çalışırken yatakta döne döne geçirilecek 1 saatlik düşünce süreci, şimdiki zamanın gereksizliği ve bitmek bilmeyen bir uyuşukluk... Düşüncelerin kelimelere aktarılmasının kime ne faydası olur ki hem, onları hissedebilirsin; başkasının kulak misafiri olmasının bile çok büyük utanç olacağı, sana verilmiş büyük birer şanstır onlar. İstememene rağmen kendini sürdürebilmenin tek yoludur onları güvenle koruyabilmek. Bazen kendinle bile dalga geçebilirsin onları iyi anlayabilmek için. Hep fısıldarlar sana şu anda yaptıkları gibi. Ve senin güçsüz benliğinden kaçıp kurtulmak isterler ancak bunu yapmalarını engelleyen tek ve belki de en komik şey sensindir. Hissetmek zorunda oldukları, nefret ettikleri ama hatalarını tekrar etmeyi çok mühim bir görev bildikleri, kelimelerin ve hatta düşüncelerin ötesindeki, öyleyece olan, şekilsiz bir sen. Peki şimdi tek bir şey cevaplanmalı: Sen, gerçekten orda mısın? Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
fede Mesaj tarihi: Aralık 20, 2009 Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 20, 2009 viral mi bu Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Pdz Mesaj tarihi: Aralık 20, 2009 Konuyu açan Paylaş Mesaj tarihi: Aralık 20, 2009 Çözebilmiş değilim. Link to comment Sosyal ağlarda paylaş Daha fazla paylaşım seçeneği…
Öne çıkan mesajlar