Estin yine.

[MuDo]

Bıraktım hayalleri bir köşeye, büyüdük artık baksana.. Ne sen yüzünde masum bir silüet taşıyan o genç kız, nede ben gözü kara cesur bir delikanlı. Biran önce geçsin diye beklediğimiz yılları anar olduk, sonsuza doğru adım atarken. Artık yok neşemiz, hayat karmaşası, geçim sıkıntısı derken sen bende, bende sende son sıradayız. Gözümüz görmez aşkı, dünyayı.. Tek görebildiğimiz yüzümüzdeki çizgiler, o soğuk aynada. "Suçlu ne sensin nede benim" demiştim, suç varmış gibi kestim cezayı aşka, o daracık bomboş sokakta.. İleride anlarsın dedim, ben hala anlayamadım.. Neden bu curcuna, neden bu yalnızlık diye sorar oldum, akşam inerken esrar kokan bu kafası kıyak şehre.. Büyümüşüz, hayaller arasında "hangisini seçmeliyim acaba" diye sorarken kendimize.. Bir evimiz vardı, kaloriferli hemde.. Önünde "ayağımızı yerden kessin yeter" dediğimiz o takanuri.. Vücudumdasın, kanıma karışmışçasına.. Biz bunları düşünürken, o yosun kokulu sahil kenarındaki banklarda.. Bir simit bile heyecan verirdi hatırlar mısın? 4 yıl bu kadar çabuk mu geçecekti.. "Bir gün anlarsın" dedim, ben anlayamadım bu hayatın ortasında yok oluşumu.. Anlayamadım.. Aşkım, Sevgilim.. Birtanem.. Çürümeye yüz tutmuş alyans bile o cevabı verdi bana.. "Siz büyümüşsünüz" diyerekten tebessüm etti, hala o zamanlarda yaşıyormuşçasına..